Kristján man þetta auðvitað eins og ég

 

• Við erum ekki búnir að gleyma loforðinu, sem var lofað forðum af núverandi stjórnarflokkum.
  .
• Að peningarnir sem fengust fyrir ,,Símann" 60 mlljarðar færu í það að byggja nýjan Landsspítala. Þetta var boðskapur þeirra félaga Davíðs Oddssonar og Halldórs Ásgrímssonar þegar þeir seldu það fyrirtæki. 
  .
• Þessir peningar eru auðvitað fyrir hendi og hafa verið ávaxtaðir hressilega því ekki hafa þeir verið notaðir til að borga aðra fjárfestingu

 

Vandinn snýr ekki að fjármögnuninni

Ekki vantar gorgeirinn í kallinn.

 

• Það er ekki beinlínis óalgengt að stjórnmálamenn og þá sérstaklega af eldri kynslóð geri sig breiða þar sem þeir gera gjarnan mikið úr litlu.  
  
  
• Grobbið er yfirgengilegt hjá þessum Guðna Ágústsyni.

 

Þessar setningar eru líkar kallinum.:
„Fram­sókn­ar­flokk­ur­inn í Reykja­vík virt­ist í tölu­veðri neyð og ég er fram­sókn­ar­maður af lífi og sál, ég fór út á víg­völl­inn og gekk út á dekkið,“

Eða þessi:
„Ég er bú­inn að plægja ak­ur­inn eins og góður bóndi að vori.“

Guðni telur sig vera bjargvætt Framsíknarflokksins í Reykjavík. Sannleikurinn er auðvitað allur annar.  Framsóknarmenn í Reykjavík höfnuðu kallinum.  Formaður Framsóknarflokksins hafnaði Guðna. Einnig hagsmuna aðilarnir á landsbyggðinni sem eiga sér flugvél til að leika sér á.

 

 

Þ.e.a.s.  karlarnir sem eru með hjartað í brókunum og krefjast þess að flugvöllurinn taki þetta ógnarflæmi um aldur og ævi sem er Vatnsmýrin. Fyrir örfáa montkalla á landsbyggðinni, landið sem er dýrmætasta og mikilvægasta byggingarland borgarinnar næsta áratuginn.

 

Þá höfnuðu Reykvíkingar Guðna alfarið sem sást t.d. á stjórnmálaumræðunni sem varð til um þetta sem hugsanlega hefði getað orðið. Það er auðvitað ekki skrýtið þar sem Guðni hefur alla tíða unnið gegn hagsmunum Reykvíknga, t.d. í landbúnaðarmálum.

Svo sérkennilega vildi til að ég var á fundi með nokkrum gegnheilum Framsóknarmönnum sem hafa verið í samstarfi með Guðna m.a.. Þeir voru öskureiðir vegna þessa framferðis karlsins.

 

Það eina sem Guðna tókst að gera var að selja nokkrum hagsmunaaðilum flokksframboðið í Reykjavík, eins og þessi flokkur hefði engin stefnumál. Verðið hefur væntanlega verið einhverjir 30 silfurpeningar. 

Guðni: „Ég plægði akurinn“

Hér sést hugsunarháttur gamla valdsins á Íslandi.

• En Guðni segir í samtali við Morgunblaðið að SAM krefjist þess að málið verði tekið upp. 
  .
• Hann vilji vita hverjir stóðu að tillögunni, hver tilgangur hennar væri og af hverju ekki var haft samband við helstu hagsmunaaðila áður en tillagan var lögð fram.

Það er auðvitað lífsins ómögulegt að skilja hvers vegna Guðni vill vita hverjir það voru sem flutti tillögur um breytingar á högum landbúnaðarins á markaði innanlands.

Nema að hann ætli sér að rassskella þessa menn opinberlega. 

Þetta er maðurinn sem ætlaði sér svo sannarlega í framboð í Reykjavík með hagsmunaaðilum í atvinnurekstri á landsbyggðinni. En nú eru þessir flugrekstraraðilar komnir í framboð fyrir flokkinn til að vinna gegn hagsmunum almennings í Reykjavík í flugvallarmálinu. 

Reykvíkingar höfnuðu Guðna og einnig flokkssystkyni hans í Reykjavík.

Guðni óhress með tillögur um landbúnað

www.ruv.is

Guðni Ágústsson, fyrrverandi ráðherra og núverandi...

Íhuga stöðu sína innan SA

Sáttasemjari verður að sinna sínu hlutverki

• Samtök atvinnurekenda hafa þegar byrjað gríðarlegan áróður sem á að byggja undir þann undirróður, að kostnaður vegna kjaradeilunnar sé einn milljarður á dag vegna aðgerða flugvallastarfsmanna. M.ö.o. þeir reyna að varpa ábyrgðinni á launamenn.
• 
  
• Blaða-og fréttamenn gleypa við þessum áróðri eins og hann sé sannur og réttmætur. Allir vita að þessi vinnudeila er fullkomlega lögleg auk þess sem launamenn hafa farið mjög hægt á stað í aðgerðir. 

En aðilar að kjaradeilunni eru tveir, þ.e.a.s. launamenn í 400 manna stéttarfélagi sem stendur eitt og óstutt í þessari baráttu. Þetta eru félagar í ASÍ og ljóst er að heildarsamtök launamanna á almennum vinnumarkaði kýs að snúa baki við þessum félögum sínum. 

M.ö.o. ASÍ svíkur þessa félaga sína vegna þess að sambandið hefur kosið að standa frekar með samtökum atvinnurekenda. Þetta er bara eitt af mörgum dæmum í gegnum tíðina þar sem ASÍ svíkur sína. Það ætti að sýna það kýrskýrt hversu vafasamt það er að ASÍ sjálft sé samningsaðili í kjarasamningum.

Hinn aðilinn eru samtök atvinnurekenda sem treysta því að ríkisstjórnin muni setja lög á vinnudeiluna og þeim sökum telja þeir sig ekki þurfa að ansa þessu fólki. Ef það er einhver kostnaður sem fellur til vegna deilunnar er það einnig jafnstór ef ekki stærri sök atvinnurekenda. 

Sáttasemjari getur sett fram miðlunartillögu við þessar aðstæður sem færi bil beggja aðila. Það er fullkomlega eðlilegt og nauðsynlegt við þessar aðstæður. Ef aðilar höfnuðu slíkri tillögu væri rétt til athugunar að setja lög á deiluna er gerði ráð fyrir svipaðri launahækkun og miðlunartillagan gerði ráð fyrir. 

Ef ríkisstjórnin færi niður fyrir það er ljóst aðhún tekur afstöðu með öðrum aðilanum. Þá verður að segja eins og er, að þetta eru mjög einkennileg vinnubrögð hjá samtökum atvinnurekenda. Viðræður um nýjan kjarasamning hefði hátt að hefjast fyrir hálfu ári síðan. 

Ríkissáttasemjari verður að vinna vinnuna sína og framsetning miðlunartillögu er nauðsynleg við aðstæður sem þessar.

7 kjaradeilur í flugþjónustu

www.ruv.is

„Vonandi góðar fréttir á morgun“

Kostuleg orðræða og engin gerir athugasemdir!

 

• Framkvæmdastjóri samtaka atvinnurekenda segir kjarasamning framhaldskólakennara geta spillt fyrir viðræðum á almennum vinnumarkaði.
  .
• Þetta er auðvitað trú margra án þess að þeir menn hafi grundað þá afstöðu sína, heldur bara kokgleypt áróður hagsmunaaðila í þessum efnum.

 

Ég er á þeirri skoðun að sú mikla miðstýring sem hefur viðgengist í kjaramálum frá 1990 hafi skaðað mjög alvarlega íslenskt efnahagslíf, þótt þjóðarsáttarsamn-ingarnir hafi á sínum tíma verið skynsamleg nauðvörn. Enda gerð í skjóli laganna frá því í maí 1983.

Samtök atvinnurekenda og stjórnmálaflokkur þessara samtaka tala fjálglega um nauðsyn frelsi í atvinnurekstri. Þar sem verðlag sé algjörlega frjálst og athafna-frelsi einnig en þó innan ákveðins ramma.

Þeir básúna um nauðsyn á frjálsri samkeppni, um frjálst flæði fjármagns fram og aftur og um frjálsa vexti bankanna. Þá eru þeir í algjörri andstöðu við að þjóðin í heild sinni komi nálægt atvinnurekstri í hvaða mynd sem er.

Þessi stefna hefur í áratugi stórskaðað íslenskt efnahags- og atvinnulíf. Þessi samtök eru ekki fylgjandi frjálsu atvinnulífi með frjálsum launamönnum er hafa frelsi til samninga með framgangi stéttarfélaga sinna.

Opinberlega eru launataxtar verkalýðshreyfingarinnar miðstýrt verk samtaka atvinnurekenda sem hnoða helstu stéttarfélög ófaglærðra að vild sinni, ár eftir ár.

Vilji einhver stéttarfélög fara aðrar leiðir er kafbátaforingjum atvinnurekenda óðara beitt bak við tjöldin og Mogginn tekur upp gömlu taktanna úr skúffunum sem enn virka og tekur upp sinn flughernað. En flugherinn er auðvitað áróðursmaskínan sem hefur innbyggðar nokkrar stillingar.

Nú fara að berast raddir hvaðanæva um hversu óábyrgir þessir launamenn eru og fram koma stútungs kerlingar í vesturbænum og gera kröfur um að sett verði lög á verkfallið. Ekkert er spáð í það hvort kröfur þessara launamanna séu eðlilegar og einnig aðgerðir þeirra. Alls ekki er minnst á þá staðreynd, að það eru jafnan tveir aðilar sem eru að reyna að ná samningum.

Það er staðreynd, að samningar kennaranna skapa von fyrir íslenskt efnahags- og atvinnulíf.

Menn skyldu líka taka eftir því, að samtök atvinnurekenda voru í bakavarðarsveit ríkisstjórnarinnar í kjarasamningagerð ríkisins við kennara. Eða það er e.t.v. þægilegra að loka augunum fyrir þeirri staðreynd.

Menn eiga líka að átta sig á þeirri staðareynd, að í hvert skipti sem SA verður að gefa eftir í stefnu sinni í kjarasamningum gagnvart einhverjum hóp semja þeir um, að geta sagt að samningurinn falli innan ramma almennra kjarasamninga.

Í raun veit almenningur í raun ekkert um hvað var samið því það eru nánast alltaf óopinberir baksamningar í gangi.

M.ö.o. ógagnsætt, nokkurskonar neðanjarðarhagkerfi er haldið gangandi með þessum hætti og beina framhaldið og hámarkið er hið svarta neðanjarðarkerfi.

Gætu spillt fyrir langtímasamningi

Kjarasamningar framhaldsskólakennara gætu spillt fyrir viðræðum um langtímasamning á almennum vinnumarkaði, segir Þorsteinn Víglundsson, framkvæmdastjóri Samtaka atvinnulífsins, jafnvel þótt launahækkanir...

RUV.IS

Gæti skapað hættulegt fordæmi

Lögbrot framið á Alþingi

Alþingismaður stígur í ræðustól Alþingis og rífur í sundur þrjá peningaseðla. Slíkt athæfi er auðvitað lögbrot þar sem þjóðin (ríkið í umsjón seðlabankans) á hvern seðil og hverja mynt sem er í umferð á hverjum tíma og er tákn fyrir verðmæti í íslenskum krónum.

 

Alþingismaður stígur í ræðustól Alþingis og rífur í sundur þrjá peningaseðla. Slíkt athæfi er auðvitað lögbrot þar sem þjóðin (ríkið í umsjón seðlabankans) á hvern seðil og hverja mynt sem er sem er í umferð á hverjum tíma og er tákn fyrir  verðmæti í íslenskum krónum.

Enginn efast um að þingmaðurinn átti þetta verðmæti enda sannaði hann það með því að sýna seðlanna. Hann getur síðan límt seðlana saman með límbandi og fengið seðlanna útleysta með nýjum seðlum eða öðru verðmæti.

Seðlabankinn eyðir tugum milljónum á hverju ári til að viðhalda myntinni sem er mjög kostnaðarsamt. Það er ólíðandi að alþingismaður standi upp í ræðustól Alþingis og fremji slíkt afbrot.

Það er einnig óþolandi að forseti Alþingis skuli ekki hafa ávítað þingmanninn alvarlega og eða jafnvel kært hann. Svona framkoma er alvarleg og sýnir mjög óábirga framkomu.

Því er þekkingaleysi ráðherrans aukunnarvert (hann sem er kennarasonur) eins og fram kemur í þessari setningu:
„Ég treysti því að þeir peningaseðlar sem hér voru rifnir hafi verið í einkaeign þingmannsins,“ sagði Illugi ennfremur. Honum væri vitanlega frjálst að fara með eigin fjármuni eins og honum þóknaðist.

Seðlarnir sjálfir eru ekki fjármunir þingmannsins, þeir eru tákn um fjármuni hans. 

Síðan límir þingmaðurinn seðlana saman, en gjörningurinn er sá sami. Þrír seðlar skemmdir viljandi af aðila sem ber að vera til fyrirmyndar í samfélaginu 

 

Reif 10.000-kalla í sundur á þingi

Starfsmenn á Herjólfi voru ekki í verkfalli

En það er óleyfilegur gjörningur að tilkynna á vinnustað að maður sé veikur ef maður er ekki veikur til þess eins að taka sér frí frá vinnu. Slíkt er mjög alvarlegt brot á kjarasamningum sem ekki má líðast. Það eru til aðrar leiðir til að takast á við fyrirtækið

Þessir menn voru ekki í verkfalli, þeir neituðu bara að vinna yfirvinnu. Það geta allir neitað því að vinna yfirvinnu hvenær sem er. Það er persónulegur réttur hvers sem er. Alþingi hefur tæplega vald til að skipa mönnum að vinna yfirvinnu undir þessum kringumstæðum. 

Það þarf ekki að tilkynna um slíkt til opinberra aðila ef um fyrirvara er að ræða er það mál sem unnið er úr, á vettvangi fyrirtækisins og er í eðli sínu vinnustaðasamningur en ekki kjarasamningur. 

Af þeim ástæðum er vafasamt að þessi lög frá Alþingi sem skylda menn til að vinna yfirvinnu standist stjórnarskrá. Það er einfaldlega mjög vafasamt að Alþingi hafi lögsögu um slíka vinnustaðasamninga. Það er a.m.k. full ástæða til þess að láta reyna á það fyrir félagsdómi.

Starfsmenn á Herjólfi eru láglaunamenn á margfalt lægri launum en meðalaun sjómanna á fiskiskipum t.d. í Vestmannaeyjum.

Það er hverjum og einum hollt að vera ekki með gífuryrði um þetta mál sem væri hverjum þeim sem gera sig seka um slíkt  þeim sjálfum mikillar minnkunnar. Líklega hafa einhverjir alþingismenn verið með gífuryrði í umræðunum um þessi lög.

Hópveikindi litin alvarlegum augum

Ólýðræðislegt ofbeldi og ódulbúin hótun gagnvart t.d. kennurum

 

• Ef eitthvað getur talist vera ofbeldi, er það þegar ríkisvaldið grípur til þeirra ráða að setja lög á fullkomlega löglegar aðgerðir Verkalýðsfélags til að ná eðlilegum kjarabótum fyrir sína félagsmenn, sem er láglaunafólk.
  .
• Vert er að hafa í huga, að launamenn hafa verulega skert samningsfrelsi á Íslandi og skertan verkfallsrétt miðað launamenn í löndum sem við erum vön að bera okkur saman við

Hanna Birna á undir högg að sækja svo virðist sem hún sé með allt niður um sig á ýmsum sviðum  

 

Í gær hrópaði Pétur Blöndal á Alþingi að yfirvinnubann háseta á Herjólfi væri ofbeldi af grófustu gerð. Oft hefur Pétri höndlast betur sannleikan en í þetta sinn. Það er öllum ljóst sem eitthvað fylgjast með í verkalýðsmálum, að samtök atvinnurekenda  ætluðu sér aldrei að ræða við hásetanna um kjarabætur umfram þessar 2,8%.

Ekki bara það, að það er einnig ljóst að atvinnurekendur höfðu í hendi sér loforð frá ríkisstjórninni að þessi aðgerð háseta yrði brotin niður með lögum. M.ö.o. ríkisstjórnin hefur ákveðið að samtök atvinnurekenda hefðu sjálfdæmi um hvernig kjaramálin allra stétta þróast þau fjögur ár sem stjórnin tórir.

Ráðherra-ómyndin sagði í ræðu sinni að þetta væri vegna almannahagsmuna, en slík fullyrðing stenst enga skoðun þar sem skipið var í siglingu alla daga einu sinni á dag. Þá eru flugsamgöngur í fullum gangi og auðveldlega hefði mátt senda varning með öðrum skipum Eimskips. Hér voru það fyrst fremst hagsmunir nokkurra fyrirtækja sem ríkisstjórninni var í mun að varðveita.

Ég tel reyndar vafasamt hjá þessu fólki a‘ grípa til þess ráðs að tilkynna veikindi. Miklu sterkara er sem er bæði löglegt og mjög viðráðanlegt í ekki stærri hópii manna en þarna er um að ræða.

Það er að hægja á allri vinnu um borð í skipinu og miða hana við það sem hásetar telja að útgerðin greiðir fyrir. Einkum vegna þess einnig að undanfarin misseri hefur verið fækkað verulega í áhöfninni. En það hlýtur að verða skoðað eftir þessa ósvífni.

Þessi lög eru einnig óvenju ósvífin, því oftast hefur löggjafin þegar hann hefur gripið ofbeldid eins og þessa er þessi aðgerð ber með sér. Þá hefur verið ákveðið að fólk sem lendir í slíku, að það fengi rúmlega þær hækkanir sem til boða hefur staðið.

Einnig mætti alveg álykta sem svo, að þessi lög væru til þess fallin til að senda skilaboð til kennara sem hafa talsverða reynslu af því að fá á sig lög í kjaradeilum af hendi þessara núverandi stjórnarflokka. Einmitt þeir stjórnmálaflokkar sem hafa verið ákafastir í því að skerða réttindi launafólks.

Hópveikindi hjá Herjólfi

Umræðan í baklandinu

• Það virðist sem stór hluti þjóðarinnar sé á einu máli um að Davíð Oddsson sé óheiðarlegur stjórnmálamaður.

Reyndar skal viðurkennt að mér hefur aldrei fundist karlinn bera vott um sérstakan heiðarleika svona í útliti og í opinberri framgöngu sinni. En ég treysti mér ekki til að dæma hann óheiðarlegan umfram marga aðra stjórnmálamenn.

Félegur söfnuður þetta
 

Nú í helgarblaði DV kemur fram fjöldi fólks sem lýsir því yfir að Þorsteinn Pálsson hafi verið gegnheill og sérstaklega heiðarlegur stjórnmálamaður. Þetta gerir fólk í athugasemdum vegna drottningarviðtals við Þorstein. Þetta fullyrðir mikill fjöldi án þess að þekkja manninn það á jafn einfaldan hátt rétt eins og að drekka tært lindarvatn á fjöllum uppi.

En menn mega ekki gleyma því, að þorsteinn var vart nema snoppufríður unglingur þegar hann varð allt í einu framkvæmdarstjóri heildarsamtaka atvinnurekenda. Honum var vart vaxin grön. Hann var rétt hættur störfum þar á bæ þegar ég hóf þau afskipti af kjaramálum er kölluðu á samskipti við VSÍ. 

Hann var af forystumönnum ASÍ sagður lang harðasti framkvæmdastjóri VSÍ til þess tíma er hann hóf þar störf. Þá var hann sagður í vasanum á LÍÚ. Enda maðurinn sem kom á frjálsa framsalinu á kvótanum og fann þannig upp aðferð til að búa til pening úr engu og sumir rekja upphaf hrunsins til. Er þetta að vera heiðarlegt? 

Hann laug aldrei að mér eins og sumir félagar hans reyndu að gera í Garðastrætinu. 

• Ekki ætla ég að segja að hann hafi verið óheiðarlegur, en ég er viss um að hann hefur alltaf talað fyrir hagsmunum Sjálfstæðisflokksins þá, eins og hann gerir ævinlega nú í seinni tið.

Það getur varla talist vera mjög heiðarlegt að koma reglulega fram sem álitsgjafi um stjórnmál en talar nánast alltaf fyrir stefnu Sjálfstæðisflokksins sem tæplega hefur alltaf verið rétt. Sama gerði karlinn þegar hann var ritstjóri ,,Vísis“.

• Hann varð fjármálaráðherra í maí 1983 og stóð að lögunum um frjálsa vexti bankanna sem hækkuðu um rúmlega 30% í þessum mánuði og að öll lán almennings yrðu með verðtryggingu. Þessi sömu lög bönnuðu einnig verðtryggingu á launum samkvæmt kjarasamningum. Ég veit ekki hvað var svona heiðarlegt við þessi lög, rætur hrunsins liggja að miklu leiti í báðum þessum lögum.

Ég var lengi á þeirri skoðun að GeirHallgrímsson hafi verið heiðarlegasti formaður þess flokks. Þorsteinn Pálsson hefur löngum verið talinn einn mesti hægrimaður sem hefur verið í forystu þessa flokks eftir að Bjarni Benediktsson féll frá. 

• 0-18 Við erum þjóðin! by Lára Hanna Einarsdóttir 4,612 views (2) 

Hér kemur fram fjöldi fólks sem lýsir því yfir að Þorsteinn Pálsson hafi verið gegnheill og heiðarlegur stjórnmálamaður. Þetta gerir fólk í athugasemdum alveg án þess að þekkja manninn það á jafn einfaldan hátt rétt eins og að drekka tært lindarvatn á fjöllum uppi.

En menn mega ekki gleyma því, að þorsteinn var vart nema snoppufríður unglingur þegar hann varð framkvæmdarstjóri heildarsamtaka atvinnurekenda. Hann var rétt hættur störfum þar á bæ þegar ég hóf þau afskipti af kjaramálum er kölluðu á samskipti við VSÍ. 

Sárt að tapa fyrir Davíð Oddssyni - DV

Eiga ekki að hreyfa við ESB-málinu

Góð ábending hjá Þorsteini Sæmundssyni

 

•  Hér minnist hann á málefni sem hafa verið látin liggja í þagnargildi síðustu 20 árin.  

Það þætti lélegt framleiðslufyrirtæki í iðnaði sem bæri launakostnað sem væri yfir 25% af heildarkostnaði við framleiðslu.  Hér minnist ég á iðnað sem er í eðli sínu með miklu hægari veltuhraða en smásöluverslun.

 

Það er eitthvað alvarlegt að smásöluverslun í matvöru sem væri með hærri launakostn-að en 15% af  veltu sinni.  Reyndar held ég að framleiðni í verslun á Íslandi sé fárán-lega léleg er kallar síðan einstaklega mikla álagningu á t.d. innfluttum vörum.

Það er hárétt spurning hjá Þorsteini Sæmundssyni er hann spyr um ávinningin af mikilli gengishækkun krónunnar undanfarna 12 mánuði. Nema hvað mér finnst hann gera fulllitlar kröfur sem mér þætti vera eðlilegra að ræða um 3- 3,5%.

Þá er einnig réttlætanlegt að spyrja hvort það er eitthvert réttlæti í því að láta hið falsaða innflutningsverð og eða kostnað, stjórna verðlagi á húsnæðislánum.

Það væri a.m.k. ómaksins vert að rannsaka sérstaklega hvort álagning í smásölu-verslun geti verið eðlileg og eða framleiðni fjármagnsins sem liggur í versluninni.  Hverjar eru þessar miklu afætur á hagnaði í versluninni?  Þá væri auðvitað mikilvægt að bera saman frammistöðu íslenskrar verslunar miðað við verslun í öðrum löndum hvað þetta varðar.

„Ábyrgð þessa fólks er mikil“