Auðvitað eru alltaf einhverjir hagsmunir í húfi

• En reikna má með því að þeir séu gagnkvæmir
  *
• Það er augljóst að bretar hafa haft mikla hagsmuni af viðskiptum sínum og samskiptum við íslensk fyritæki.

Svona tölur segja ósköp lítið fyrir íslenskan almenning eða hvort þetta eru hagkvæm viðskipti fyrir íslenskan almenning.

Þá hafa margir íslendingar áhyggjur af því að breskir hafi keypt sig inn í íslenska landhelgi með því að kaupa stóra hluti íslenskum útgerðum og þannig náð sér í gjafakvóta. 

En íslenskar útgerðir mega vera í eigu erlendra aðila allt að 49%. Auk þess geta slíkar útgerðir verið skuldsettar  þessum erlendu aðilum sem þannig öðlast enn sterkari stöðu í íslenska fiskveiðikerfinu.

Öll taugveiklun gagnvart bretum er ekki af hinu góða, auk þess sem þessi þjóð hefur hefur alltaf farið sínu fram gagnvart íslendingum af fullri hörku. Það er algjörlega óþarfi að vera með einhverja hnjáliðamýkt gagnvart þessu gamla og fyrrum heimsveldi. Það er ekki ásættanlegt að íslendingar verði á einhvern hátt háðir þessari þjóð.

Miklir hagsmunir Íslands í húfi

Flott heimili í sögulegum húsum

Húsgögnin höfða til mín eðlilega, en þetta eru húsgögn sem voru í framleiðslu þegar ég var að læra mína húsgagnasmíði.

Fólk virðist ekki gera sér grein fyrir að húsgagnasmíði og hönnun þeirra er gömul listgrein. Húsgagnasmiðirnir sem ég var samtíða er ég var í námi litu flestir á sig sem listamenn.

Ég hitti í gær unga konu og fyrrum nemanda minn úr grunnskólanum er tilkynnti mér að hún væri að fara læra húsgagnasmíði. Ég hitti hana fyrir tilviljun ásamt móður hennar er hún sagði mér frá þessari ætlun sinni.

En mér fannst matborðið í eldhúsinu hjá Greip mjög flott og skemmtileg hönnun.  

Heimilislíf: Sögulegt heimili í Vesturbænum

Mosa sárin í Vífilfelli

• Verða á næsta ári 50 ára.

Það var þá haldið skátamót í Jósepsdal, einn skátaflokkurinn merkti sig þarna með nafni flokksins. Þetta var svona unglingaflokkur og félagarnir nokkuð miklir fyrir sér.

Þeir hafa væntanlega fengið miklar skammir fyrir hugsunar-og tillitsleysi sitt á þessum tíma.

Satt að segja held ég að enginn hafi áttað sig á því hversu lengi þessi sár væru að gróa.

Umhverfismál voru þá ekki komin í almenna umræðu en það var samt lögð rík áhersla á það í skátastarfinu að bera virðingu fyrir náttúrunni og ganga vel um hana.

Félagar í þessum skátaflokki hafa fengið þá refsingu að horfa á þessar skemmdir sínar í öll þessi ár. Þessi skátamót hafa verið eins og perlur í safni minningabrotanna.

(myndin er ekki frá þessu móti)

Sárin í mosanum grædd

Hvað er að gerast?

Þetta er ekki boðleg framkoma þeirra sem stjórna Strætó.

 

Foreldrasamtök gegn áfengisauglýsingum

5 klst. ·

Helstu viðskiptavinir Strætó eru börn og ungmenni - Byggðarsamlagið Strætó, er eins og myndin sýnir, algerlega laust við að sýna samfélagslega ábyrgð og finnst við hæfi að útbúa keyrandi brennivínsauglýsingu - Fyrirtæki eins Strætó bs ætti að vita það að þeirra helstu kúnnar, börn og ungmenni, eiga lögvarinn rétt á því að vera laus við áfengisáróður - Burt með þetta drasl - þetta er algerlega óboðlegt :( - Sýnum hug okkar í verki dreifum þessu innleggi sem víðast.

Ótrúleg mistök að velja rangan mann sem formann nefndarinnar.

• Samkvæmt venju rifjar fyrrum framkvæmdastjóri heildarsamtaka atvinnurekenda Þorsteinn Pálsson, upp gömul stef í greinarkorni sem hann birtir í Kjarnanum
  *
• Ekkert er nýtt og frumlegt í greininni hjá þessum fyrrum vikapilti LÍÚ. Enda einnig einn harðasti hægri maður í íslenskri pólitík.

Það var eins köld gusa framan í flesta reyndari íslendinga þegar núverandi sjávarútvegsráðherra tilnefndi vikapiltinn í nefndina sem formann.

Verkefni hans átti að vera að leiða fram mismunandi sjónarmið samfélagsins og einnig stjórnmálaflokkanna til að reyna ná sátt um starfsskilyrði sjávarútvegsins.

• Þorsteinn er einmitt einn helsti skapari veiðileyfa kerfisins sem enn er við lýði og hefur alltaf reynt að standa vörð um það.

En auðvitað gat verið að þessi smáfríði fríðleiksmaður væri risinn upp úr hyldýpi hagsmunagæslunnar til að skapa réttlæti fyrir alla þjóðina jafnt. Hvar sem þeir búa og við hvað sem þeir starfa.

Að hann tæki þátt í réttlátri baráttu þjóðarinnar til að njóta þjóðarauðsins. Þannig að þjóðin í heild sinni og allir þegnar hennar nytu eðlilegra landsgæða fósturlandsins jafnt.

Þorsteinn að venju veður úr einu í annað í grein sinni og þyrlar upp sem hann getur, en að lokum kemur greinilega fram að hann ætlar sér að standa vörð um hagsmuni gömlu húsbænda sinna.

Sáttarleiðingar rebba gamla byrja á því að ráðast á flesta fulltrúa í sáttanefndinni sem hann hefur tekið sér að láta sættast á tillögur til sátta. Hann ber beinlínis óhróður á fólk sem vill taka þátt í að skapa sáttargjörð.

Það er og hefur alltaf verið stefna VG að allir sjálfbærir þegnar samfélagsins greiði jafna skatta til samfélagsins. Allir, ekki bara sumir. En að standa fyrir slíkum viðhorfum kallar þessi vörður misréttisins að VG vilji hækka skatta.

Sannleikurinn er sá, að VG vill lækka skatta á láglaunafólki sem svo sannarlega greiðir háa skatta og aðrir sem bera meira úr býtum greiði greiði einnig samskonar skatta.

Það eru einnig viðhorf VG, að þeir sem fénýta auðævi þjóðarinnar á einhvern hátt greiði fyrir það með eðlilegum sanngjörnum hætti. Slík nýtingargjöld eru ekki skattar eins og Þorsteinn gefur í skyn.

• Þorsteinn var sjávarútvegs-, dóms- og kirkjumálaráðherra í fyrstu tveimur ríkisstjórnum Davíðs Oddssonar, einkum til að tryggja sátt og einingu meðal flokksmanna. Þorsteinn er sá maður sem lengst hefur farið með sjávarútvegsmál í ríkisstjórn Íslands.

Hvað breyttist með nýrri ríkisstjórn?

Þorsteinn Pálsson segir Viðreisn og Bjarta framtíð hafa náð að koma stórum málum á dagskrá í stjórnmálum. Með hæfilegri einföldun hafi Sjálfstæðisflokkurinn einungis farið fram á skattalækkanir og annars óbreytt ástand í stjórnarmyndunarviðræðum.

KJARNINN.IS

 

Ósætti innan veiðigjaldanefndar

Öfugmæli

• Það er ekki krónan sem er að sliga bílaleigurnar
  *
• Það eru skuldirnar sem það gera.

Skuldir þarf að greiða og á Íslandi eru okurvextir.

Hvergi á byggðu bóli er leiguverð á bílaleigubílum hærra en á Íslandi.

Bílaleigur eins og önnur ferðaþjónustufyrirtæki eru svakalega skuldsett.

Það hefur verið vitað áratugum saman á Íslandi að ekki gengur að reka fyrirtæki með engu eiginfé. Eða með loftfé sem er bara froða og er ekkert raunverulegt verðmæti.

• Reynslan hefur sýnt þetta og hún lýgur ekki.

Þessi fyrirtæki skila ekki af sér sköttum til samfélagsins, nema það sem ferðamaðurinn greiðir í virðisaukaskatt.Engum tekjuskatti er skilað og engu útsvari samt nýta þessi fyrirtæki ómælt innviði samfélagsins.

• Ef ekki er hægt að reka ferðaþjónustufyrirtæki í dag, verður það aldrei hægt
  *
• Viðskiptavinirnir eru eins og mý á mykjuskán
  *
• Auk þess sem þjónustan er seld á okurverði.

 

Krónan sligar bílaleigur

Ferðaþjónustan er að verðleggja sig út af markaðnum.

• Siðleysi er jafnan fylgifiskur frjálsrar verðlagningar á vörum, við ákveðnar aðstæður
  *
• Hátt gengi krónunnar veldur ekki okurverði á þjónustu, heldur bara græðgi. 

Fyrir tveim árum uppgötvuðu innfæddir Reykvíkingar að þeir gátu ekki lengur gert vel við sig á kaffihúsi og keypt sér ómerkilega tertusneið. Hún kostaði 2000 krónur í miðborginni.

Fyrir nokkrum dögum var ég staddur í Ólafsvík og voru skoðaðar lopapeysur. Þær voru á tvöföldu verði miðað við verðið á Laugaveginum. Það sem meira var, að þær voru ekki þvegnar.

Ég á tvo flugmiða og ætlaði til Húsavíkur og skoðaði í vetur hvað gisting fyrir tvo kostaði á gistiheimili. Nóttin var verðlögð á 32 þúsund m.ö.o. okur.

Rúnstykkjafréttin kórónar auðvitað bara ástandið. Ferðaþjónustuaðilar hamast við að verðleggja sig út af markaðnum. Það er ekki hátt gengi krónunar sem veldur þessu háa verði. Ef það væru rétt gengisáhrif ætti verðið að lækka.

Selja rúnstykki á 1.190 krónur

Smurt rúnstykki með skinku og osti er verðlagt á 1.190 krónur á kaffihúsinu á Gamla Bauk á Húsavík. Framkvæmdastjórinn segir ábendingar um hátt verðlag aldrei hafa komið inn á sitt borð og að töluvert seljist af rúnstykkjunum. Verðið verði líklega…

RUV.IS

 

Þetta er um rúmlega 5,2% lækkun á stýrivöxtum

Annað hvort má segja að vextir hafi lækkað

um 0,25 prósentustig eða 0,25 prósentur.
*

En en í hlutfalli er vaxtalækkunin liðlega 5,2%.

Þessi vankunnátta íslenskra blaða- og fréttamanna ruglaði almenning alvarlega fyrir hrun þegar bankar hækkuðu vexti gríðarlega án þess að gerðar væru eðlilegar athuga semdir.

Dæmi, þegar tilteknir bankar hækkuðu 4% vexti um 1 prósentustig upp í 5%.  Enginn sagði neitt. Slík hækkun var auðvitað  25% hækkun á 4%

Betra er að slíkt gerist ekki aftur.

Stýrivextir lækkaðir um 0,25%

Svona var þetta á Íslandi

• Það er auðvitað rétt hjá þessum Vallarnesbónda að nauðsynlegt er að skilgreina það nákvæmlega hvað telst vera sjálfboðaliðastarf og hvað ekki
  *
• Eða bara þrældómur í einhverri mynd.Við erum mörg lifandi enn, sem þekkjum á eigin skinni barnaþrældóminn til sveita í æsku okkar
  *
• Við vorum mörg sem send vorum frá mjög fátækum heimilum í sveit til að vinna. Unnið var frá dagrenningu fram á kvöld alla daga. Frá miðjum maí og fram yfir fyrstu vikuna í október. Þá voru lömb komin í sláturhús.
  *
• Fótbolti sumarlangt var ekki okkar hlutskipti 

Það er fjöldi fólks á Íslandi sem vinnur ýmiskonar sjálfboðaliðsstörf í velgjörðarskyni. Upp hugan kemur fjöldi fólks einkum konur sem vinnur fyrir ,,Rauða krossinn"

En áreitin spurning vaknar við þetta ósætti Vallarnesbænda sem er: Eru afurðirnar seldar og skila þær arði til býlisins? Eða er arðurinn gefinn til t.d. góðgerðarmála?

Það er auðvitað óeðlilegt að eitthvert fyrirtæki fái fólk til starfa án þess að greiða því raunveruleg laun fyrir vinnuna samkvæmt eðlilegum launatöxtum. Síðan þarf að skila eðlilegum gjöldum til samfélagsins. Breytir þá engu hvort framleiðslan sé einstaklega góð og falleg.

Hvert fer arðurinn og geta þessir bændur sýnt það hvernig honum er ráðstafað? Er hann gefinn eða seldur?

Hafnar því að sjálfboðaliðar taki störf fólks

Bændur í Vallanesi eru afar ósáttir við framgöngu Afls starfsgreinafélags sem tengir býlið við svarta atvinnustarfsemi og félagsleg undirboð eftir heimsókn á býlið í síðustu viku. Mikilvægt sé að yfirvöld viðurkenni alþjóðleg sjálfboðasamtök sem…

RUV.IS

 

Börnin vinna í hita og ryki

Ævintýri úr æsku minni í Þingholtunum

• Ég man vel eftir Elísabetu baráttukonu úr verkalýðshreyfingunni sem bjó í Snælandi

Það er einnig ljóslifandi fyrir mér minningin um strætisvagna Landleiða sem óku um Kópavog og til Hafnarfjarðar.

Þetta voru á þessum tíma sem Elísabet segir frá rauðmálaðir Skoda strætisvagnar sem brenndu svartolíu sem óku frá Reykjavík til Hafnarfjarðar.

Þessir vagnar voru frambyggðir með sérstöku stýrishúsi fyrir bílstjórann og aðstoðarmann hans.  Síðan var farþegarýmið afþiljað og þar tóku einkennisklæddar bílfreyjur á móti farþegum, tóku á móti fargjaldi og vísuðu til sætis. Einhverjir þessara vagna voru með aftanívagn þar sem var annað farþegarými og önnur bílfreyja.

Ég fór alloft með þessum vögnum í Kópavog, sem stoppuðu á þremur stöðum í Kópavogi, við Nýbýlaveginn, á hálsinum þar sem var biðskýli og við Kron sem var við Hafnarfjarðarveginn á móts við Hlíðarveg.

Ylfingaflokkur í Kópavogi

Ég á mér gamalt ævintýri í þessum vögnum, þegar ég 5 ára tók mér einn far með  einum þessum vagni. Ég gekk fast á eftir fullorðnum manni sem greiddi sitt fargjald og settist í tveggjamanna sæti og ég við hlið honum. Þegar hann fór út, sat ég einn eftir og þá fór freyjan að athuga málið og komst að sannleikanum. Ég man enn hvað áklæðið í sætunum var flott. 

Vagninn stoppaði á endastöð í Hafnarfirði, þar var lögreglu sagt frá því sem gerst hafði. Á leiðinni til baka úr Hafnarfirði fékk ég að sitja framí hjá bílstjóranum.

Þegar í Lækjargötuna var komið tóku borðalagðir lögregluþjónar á móti mér og komu mér heim. En þá þegar hafði verið hafin leit af mér í Þingholtunum þar sem ég átti heima 1950. 

Þegar Skodavagnarnir voru bannaðir komu nýjir vagnar sem voru málaðir bláir.

Mig minnir að  ég hafi sagt frá þessu í „Minningabók Kópavogsbúa“ sem bókasafnið gaf út fyrir mörgum árum síðan.

Frásagnir til framtíðar