Mikilvæg skýrsla en segir kanski ekki nógu mikið

• Það væri mikilvægt að nota ekki hugtakið menntun í þessu sambandi.
  *
  
• Starfsmenntun væri betra, því algengt er að háskólagengið fólk er alls ekki að starfa í greinum sem það hefur lært að vinna við með námi sínu. Eru þá ófaglærðir í sínu starfi.

Því menn geta verið ansi vel menntaðir þótt þeir hafi ekki farið í langskólanám og geta einnig skilað mjög verðmætri vinnu í sínu starfi. Það virðist vera orðin lenska að litið sé niður á slíkt nám.

Nám sem byggir á mikilli starfsreynslu, þekkingu og færni sem aðrir leika alls ekki eftir, e.t.v. vegna mikillar sérhæfingar. Þarna koma inn í myndina gríðarlega margir þættir sem nauðsynlegt er að skoða. 

Einnig getur verið að störf margra háskólagenginna hópa séu bara lítils virði eða að verðmat á á störfum þeirra séu ósanngjörn og óeðlileg.

Einnig getur verið að nám margra hópa með háskólagráðu sé ómarkvisst og þeir sem lokið hafi námi í slíkum greinum skili ekki þeim arði sem vænta má.  

Ekki kemur fram í þessari skýrslu hve langur vinnutími liggur á bak við ráðstöfunartekjur hinna ýmsu hópa.

Ekki kemur fram hvort háskólagengna fólkið sé almennt að starfa við starfsgreinar sem það hefur lært sérstaklega til að vinna við. Það er nefnilega algengt að háskólagengið fólk sé í raun ófaglært í þeim starfsgreinum sem það er að vinna í.

Fram kemur að vaxtatekjur teljist til tekna en vaknar spurningin um hvort vaxtakostnaður dragi niður ráðstöfunartekjur. Eins og t.d. vextir af  námslánum hjá háskólamenntuðu fólki.

Ljóst er að markaðslaun á t.d. suðvesturlandinu hjá fólki sem er með styttra skólanám að baki eru mjög ráðandi þáttur lífskjörum fólks, en slík laun eru sjaldgæfari hjá háskólagengnu fólki sem eru að mestu opinberir starfsmenn.

Það er nauðsynlegt að nám fólks sé gott og skipti máli við þau störf sem fólk er að læra. Að námið skili arði fyrir fyrir fólkið sjálft og einnig fyrir þá sem sem hafa þetta skólagengna fólk í vinnu. 

Menn verða einnig að átta sig á þeirri staðreynd, að fólk fer ekki í langt og erfitt nám fyrir þjóðfélagið heldur fyrir sjálft sig. 

Á bak við há og góð laun á vinnumarkaði verða að standa mikil verðmæti og arður einhvers sem greiðir launin. 

Samkeppnin aldrei verið eins grimm

Athugasemdir

[Guðrún (IP-tala skráð) 7.7.2015 kl. 23:10]

Það er offramboð á háskólamenntuðu fólki t.d. lögfræðingum og viðskiptafræðingum og þeir geta ekki ætlast til þess að fá ofurlaun við störf þar sem mun minni menntunar er krafist.  Það er líka alveg útí hött að leiksólakennarar þurfi að vera með margra ára háskólamenntun að baki.

Ísland byggist á sjávarútvegi, landbúnaði, ferðamennsku og álframleiðslu það ætti ekki að vera flókið að greina hverskyns menntun er æskilegust fyrir þjóðfélagið. 

Hver háskólamenntaður einstaklingur kostar þjóðfélagið mikla fjármuni og þeir skila ekki endilega verðmætara vinnuframlagi en aðrir. Þekking er ekki ávísun á visku svo mikið er víst og það var ekki ómenntaða fólkið sem setti landið á hausinn. Það vantaði ekki sérfræðingana úr háskólageiranum sem mærðu útrásina hver í kapp við annan en það fór ekki mikið fyrir viskunni í þessum sérfræðingum.

Góðir sjómenn, bændur, iðnaðarmenn og ferðafrömuðir  eru mun verðmætari fyrir þjóðina en möppudýr með háskólamenntun.