Miðstýringin í kjaramálum hefur beðið skipbrot.

• Samningsfrelsi launamanna hefur í raun verið afnumið á Íslandi er þýðir á mannamáli, að stjórnarskrárvarin mannréttindi launafólks hafa verið gerð að engu.

Það er auðvitað siðlaust, þegar annar samningsaðilinn getur bara sett lög á hinn aðilann. Slík staða býður ekki upp á jafnræði samningsaðila sem er auðvitað grundvallar krafa í lýðræðisríki.

Það er ljóst að skapa verður nýjar reglur um hvernig unnið er úr slíkum krísum þegar opinberir starfsmenn geta ekki náð eðlilegum kjarasamningum við sinn atvinnurekenda. Verkfallsvopnið er gert óvirkt.

Ekki er gott að segja hvernig skuli vinna úr slíku, hugsanlegt er að það verði einhver úrskurðaraðili sem ákveður hver laun skuli verða í slíkri starfsgrein þegar verkfall hefur staðið í ákveðinn tíma. 

Skipun manna í slíka nefnd verður að gæta þess að jafnræði ríki milli samningsaðila með odda manni sem á engan hátt tengist samningsaðilum og eða stjórnmálaöflum í landinu.

Slíkur tími mætti þá ekki verða lengri en 6 mánuðir og samningar lausir um leið og slíkur tími er liðinn ef aðilar hafa þá ekki náð samningum.  Einnig verði þá að vera reglur um hvaða viðmið skuli vera til viðmiðunar þegar launataxtar eru ákveðnir.  

• Eitt er víst, að annar samningsaðilinn má ekki hagnast á störfum slíkrar nefndar.

Útilokar ekki lög á verkfall

Athugasemdir

[Kristjan (IP-tala skráð) 3.6.2015 kl. 23:35]

Svo fyrir sjáanlegt allt saman, mótleikurinn við þessu er og verða uppsagnir.