Miskiptingin er alvarleg í mörgum sjávarplássum

Í Grindavík er og hefur verið mikil stéttarskipting í gegnum árin. Róið er undir hagsmunum sjómanna á meðan landfólkið í plássinu hefur mátt lepja dauðan úr skel. Ekki er óalgengt að landfólk í Grindavík hafi þurft að þiggja atvinnuleysisbætur vegna hagsmuna útgerðar og sjómanna. 

Að mestu leiti eru atvinnuleysisbætur greiddar af fólki sem stundar hin,,óæðri störf" í Reykjavík og öðrum þeim plássum þar sem venjuleg störf eru stunduð. 

Það er fullkomlega eðlilegt að allir íslendingar sitji við sama borð þegar að skattagreiðslum kemur. Ef skoðuð eru skattaframtöl frá Grindvíkingum kemur í ljós hver hinn hrikalega miskipting er á kjörum fólks í þessu plássi.

Samþykktu vantraust á formann sinn

Verkalýðshreyfing var leidd í réttina eins og feitur sauður væri

 

• Sjaldan hefur ASÍ sýnt slík tilþrif sem þessi
  .
• Þeir hafa nú toppað öll fyrri glöp undanfarin ár og er þá langt gengið 
  .
• Margir hafa þorað að vona að verkalýðshreyfingin hafi nú sýnt ríkisstjórninni hverjir réðu samfelaginu. Því miður, ég vildi gjarnan að það væri rétt.  
  .
• En svo er alls ekki. Þessu er einmitt algjörlega öfugt farið. Ríkisstjórnin og Sjálfstæðisflokkurinn pakkaði verkalýðshreyfingunni algjörlega upp í þessum kjaraumræðum. Þeir notuðu sína smalahunda á hreyfinguna og gerði hana áhrifalitla. 

 

Menn mega gjarnan taka eftir, að opinberir starfsmenn eru skyldir eftir úti í kuldanum eins og svo oft áður. Ef þeir ætla sér að ná einhverjum árangri verða þeir að taka slaginn sérstaklega aðilar eins og kennarar og raunar allt BSRB einnig. 

Aðildarfélög ASÍ munu fara í vörn og munu mynda skjaldborg um samningin sem þau eru grautfúl með og einnig um ríkisstjórnina sjálfa.

Það er skoðun flestra forystumanna innan ASÍ, að opinberir starfsmenn megi ekki vera áhrifaaðilar varðandi kjarasamninga og þar fara saman sjónarmið þeirra og forystumanna samtaka atvinnurekenda. En ASÍ er margklofin samtök sem hafa í dag nánast engin félagsleg markmið.

Nú var skyndilega í lagi að rýra hagsmuni lífeyrissjóðanna til að bjarga loforðum þessarar ríkisstjórnar, einmitt það sem ekki mátti gera fyrir nokkrum misserum. Það kemur ekki á óvart, þar sem Sjálfstæðisflokkurinn hefur pólitísk yfirráð um lífeyrissjóðakerfið í heild sinni og tryggja það, að sjóðirnir verði áfram fjárfestingalaunasjóðir fyrir atvinnurekendur í landinu og fyrir fjárfesta.

Það er eðlilegt að velta því fyrir sér hverjir það eru sem tapa á þessum kjarasamningum, en það gerir taxtafólkið sem er að miklu leiti innan verkamannasamtakanna og eru starfandi hjá hinu opinbera. Fólkið sem starfar á launatöxtum sem eru fyrir neðan fátækramörkin.

Allir opinberir starfsmenn eru taxtafólk sem fara illa út úr þessu samkomulagi og þá einnig þeir sem lifa á einhverjum bótum hvaða nafni sem þau nefnast og eða á eftirlaunum.

Samtök launamanna gætu verið svo miklu sterkari enn þetta ef þau létu ekki leiða sig áfram eins og sauði. 

Ég mæli með því að þú skoðir þessa sögu og myndina sem er fyrir neðan:

Kona nokkur fann 5 ára gamla nótu frá Bónus og fór og keypti sömu vörur og bar saman verðið. Mismunurinn er sláandi. Svo sláandi að réttast er að boða til allsherjar verkfalls þangað til að laun í landinu verða leiðrétt samkvæmt svakalegri hækkun á matvörum. Augljóst að ríkisstjórn lýgur þegar hún segir að verðlag sé að lagast. Verðmismuninn má sjá í viðhenginu.

 

 

Skref í átt að nýjum vinnubrögðum

Það eru launamenn sem greiða atvinnulausum launamönnum desemberuppbót

 

• En ekki ríkissjóður og eða sveitarfélögin 

Fyrirbærið tryggingagjöld eru umsamin laun milli atvinnurekenda og launamanna í almennum kjarasamningum (m.ö.o. kjarasamningur) sem ríkisvald og eða aðrir aðilar hafa ekkert vald yfir.

 

Samningur sem hefur baktryggingu með settum lögum þar um. Í þeim lögum koma fram skyldur ríkissjóðs sem ekki er breytt nema að Alþingi geri samþykktir um breytingar á sínum ábyrgðum.

En Sigmundur Davíð upplýsti þjóðina um þekkingarleysi sitt atvinnuleysistrygginga-sjóði  í tíufréttum sjónvarpsins 17. desember s.l., þekkingaleysið nær bæði til alþingismanna og sveitarstjórnarmanna. Það verður auðvitað aldrei sjóðþurð á þeim bæ meðan launamenn eru við störf.

Þingmenn hafa lýst sig ánægða með þessa niðurstöðu, þ.e.a.s. hvernig á að kosta desemberuppbótina.  Í þessu sambandi er mikilvægt að gera sér grein fyrir þeirri staðreynd að peningarnir sem fara í desemberuppbótina, eru teknir úr öðrum sjóði launamanna sem heitir Starfsendurhæfingarsjóður sem launamenn kosta alfarið sjálfir með vinnu sinni og hafa gert kjarasamning um hvernig skuli fara með.

Þ.e.a.s. að launamenn almennt greiða desemberuppbótina  sjálfir úr eigin vasa til að greiða þessa desemberuppbót sem er greiðsla til atvinnulausra launamanna. M.ö.o. ekki ein einasta króna fer úr almennum sjóðum þjóðarinnar sem heildar til að greiða þessa uppbót. Þetta fé er tekið úr einum vasa launamanna og sett í annan vasa launamanna.

Rétt eins og samtök atvinnurekenda hafa alltaf viljað hafa hlutina. Þeir vilja nú láta launamenn greiða fyrir sig erlendu lánin sem atvinnurekendur veðsettu fyrirtæki sín með notuðu í einkaframtak óháð rekstri fyrirtækjanna. Launamenn voru ekki spurðir ráða um þær veðsetningar.

En sveitarstjórnarmenn ýmsir hafa verið að  gera kröfur um að sveitarfélögin ættu einhverja aðkomu að atvinnuleysissjóði.  Það er vegna erfiðleika mjög margra sveitarfélaga að standa við þær skyldur sínar að framfleyta launalausu fólki.

En auðvitað geta sveitarfélögin látið 90% af þessu fólki fá verðmæt verkefni svo fólk geti þannig unnið fyrir launum frá sveitarfélögunum við að vinna þessi störf.

Atvinnulausir hafa áhyggjur af bótunum

Hver hefur gefið ESB það vald til að gera Færeyingum tilboð í umræðunni um makrílinn?

 

• Það er allt í lagi að spyrja sig þeirrar spurningar, því það eru ekki margar ESB þjóðir sem hafa stundað makrílveiðar.

  

Fram kemur í fréttinni að Dalmanaki hafi haft fullt samráð við Norðmenn. Norska ríkisstjórnin veit um tilboðið og að það sé mun betra en það sem upphaflega var lagt fram. En segist ekki vita hver viðbrögð þeirra verða. 

• Var haft samráð við íslendinga um samningu þessa tilboðs?  
• Eða er verið að einangra íslendinga í málinu? 

Sá írski er sagður hafa farið mikinn á vettvangi ESB og segir að hann verið með gífuryrði. En hann hafi að sjálfsögðu sleikt sig upp við norðmenn. Líklega vantar þá írsku lán frá Noregi.

En hann ætti að mýkjast nokkuð þar MS hefur keypt af þeim ESB styrkt smjör sem ku vera nákvæmlega eins og hið íslenska. Smjörið er sagt vera jafn gult og mjúkt og hið íslenska smér.

Ég sem hélt að samningar um fiskveiðar ættu að vera á milli jafningja og einnig að vera á milli strandríkja og í þessu tilfelli milli ríkja hér við norður Atlashafið. 

Skyldi LÍÚ vera haft  með í ráðum?

 

ESB gerir Færeyingum nýtt tilboð

Fátækt afleiðing óstjórnar og vondra viðhorfa.

 

• Þetta er auðvitað hörmulegt ástand sem nú er í mörgum löndum Evrópu og einnig í Bandaríkjunum. Það er auðvitað ástæðulaust að loka augunum fyrir ástandi sem þessu hvar sem það er.

 

 

• Hvernig er ástandið hvað þetta varðar á Íslandi?
  Það er ekki gott, það eru álíkamargir íslendingar við fátækramörk á Íslandi. Þrátt fyrir að vinstri stjórnin hafi í rústabjörguninni reynt að verja kjör lægst launaðra íslendinga með ýmsum hætti. Þeir sem höfðu það betra bæði í millistétt og hálaunafólk urðu að bera samdráttinn með minni opinberum stuðningi.

En það var langt í frá að skólagengna fólkið sem þjóðin hefur hossað með ýmiskonar félagslegum aðgerðum í gegnum síðustu árin hafi brugist við með menntuðum hætti. Það er greinilegt að þetta fólk sem telur sig vera vel menntað og með ábyrðarkennd eftir langa skólagöngu í framhalds- og háskólum landsins brást.

Nú hefur þessi hópur í millistétt og hálaunafólk unnið verulegan áfangasigur með tilfærsluhugmyndum ríkisstjórnarinnar.

Einnig má sjá viðhorf samtaka atvinnurekenda gagnvart mjög hóværum kröfum láglaunafólks um launabreytingar.  Þeir hafna kröfum um örlítið hærri laun láglaunafólks  sem þrátt fyrir tillögur sínar myndu áfram flokkast sem fólk undir fátækramörkum. 

Tæpur þriðjungur Ítala við fátæktarmörk

Úr gamalli blaðagrein

 

• Hugsuður frjálshyggjumanna hefur iðulega verið með gífuryrði í gegnum árin. Hér er dæmi um það 

 Mánudagur 30. júlí 1990

https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net/.../1452515...

Sundurlyndið er ekki gott veganesti

• ASÍ og landsambönd innan þess ganga klofin til leiks í þessum kjaraviðræðum.

Það er ljóst að iðnaðarmenn hafa margir hverjir notið verulegs launaskriðs undanfarin misseri og eru fyrst og fremst áhugamenn um að halda þessum yfirborgunum og fá fram skattalækkanir sem myndu gagnast millistéttinni í landinu.

Ráðandi hópur innan þeirra raða eru gjarnan þeir sem hæstu launin hafa. Ýmsar skipulagsbreytingar innan samtaka iðnaðarmanna hafa einmitt styrkt stöðu þessara aðila og hefur þeim tekist síðustu ár að sveigja stefnu ASÍ í átt að stefnu samtaka atvinnurekenda í stórframkvæmdum.

Þó eru innan raða iðnaðarmanna hópar sem eru á taxtalaunum og eiga þeir ekki lengur neina sterka forystumenn.

Innan Starfsgreinasambandsins opinberaðist alvarlegur klofningur þegar Faxaflóafélögin svikust undan nýsamþykktri stefnu SGS um launabreytingar. 

Blekið var varla þurrt á samþykktum SGS um að launakrafan ætti að vera um 20 000 kr mánaðarkaupshækkun fyrir alla félagsmenn. Faxarnir vildu fá 2% hækkun og kröfu um að vernda núverandi kaupmátt.

SGS breytti stefnu sinni á ögurstundu og opnuðu klofið með kröfu um 10 þús kr hækkun á mánaðarlaun. 

M.ö.o. launahækkunarkrafan var lækkuð um helming. Þetta er auðvitað óskiljanlegt nema að baki liggi verulegt launaskrið við Faxaflóann hjá verkafólki.

Ekki hefði ég verið hissa þótt einhverjir hefði labbað út við þessar aðstæður.

Vísar viðræðum til sáttasemjara

Það er bara þetta með traustið

 

• Vandinn er bara sá, að erfitt er að treysta þessari hækju Morgunblaðsins sem ég tel MMR vera. 
• Einnig vegna þess að álitsgjafar þessa fyrirtækis eru handvaldir af miðlinum sjálfum. 

Það er t.a.m. afar erfitt að trúa því að 46,4% íslendinga treysti Morgunblaðinu. En þegar Davíð gerðist ritstjóri á þeim bæ og blaðið varð að grímulausum áróðurssnepli fyrir Sjálfstæðisflokkinn og stórútgerðina missti blaðið frá sér áskrifendur í þúsundavís.

Þannig að sú niðurstaða er afar ótrúverðug þótt allt annað geti staðist.

 

RÚV nýtur mests trausts

Málefnaleg og heiðarleg svör Steingríms J Sigfússonar

En hann óttast að boðaðar aðgerðir í skuldamálum almennings muni valda mörgum fjölskyldum sem til þessa hafa staðið í skilum miklum vonbrigðum.

Þar sem aðgerðirnar verða greinilega miklu efnisminni heldur kosningaloforð Framsóknarflokksins gáfu vonir um.  

 

Þá er ljóst að ríkissjóður muni standa fyrir og ábyrgjast 80 milljarða niðurfellingu skulda vegna þessara aðgerða. Aðgerðin verður aðeins rúmlega fjórðungur af þeim loforðum sem Framsóknarflokkurinn bauð þjóðinni fyrir kosningar.  

Steingrímur hrósar skýrslunni og segir hana gera góða grein fyrir fyrirhuguðum ráðstöfunum en það veldur honum vonbrigðum, að fólk sem áður hafði fengið nokkra aðstoð og er svo sannarlega enn í vanda muni ekki njóta aðstoðar nú nema að takmörkuðu leiti.

Fyrri aðstoð dregst frá að upphæð 65 milljarðar sem var hluti af skjaldborginni hjá síðustu ríkisstjórn til handa skuldurum eigi að koma til frádráttar, þ.e.a.s. 110%-leiðin, sértæk skuldaaðlögun, greiðsluaðlögun og sérstök vaxtaniðurgreiðsla.

Þá er afar óljóst hvort til dæmis vextir og verðbætur á leiðréttingarhluta lánanna hafi áhrif á niðurfellingu nafnverðs skulda fólks og þar með uppsafnaður bankakostnaður sem er jafnan greiddur upp við uppgjör á lánum. En þetta hefur að sjálfsögðu mikil áhrif  á niðurstöðuna hjá fólki.

En greinilegt er, að þetta verður þessi eignatilfærsla frá láglaunafólki til millistéttarinnar og hluta af hálaunastéttinni. Allar líkur eru á því að þessir 80 milljarðar lendi á skattgreið-endum næstu ár, er þá skila sér heimilanna með auknum niðurskurði ríkisútgjalda í t.d félagsmálin, í auknum sköttum og aukinni skuldsetningu ríkissjóðs sem launamenn almennt þurfa þá að greiða.

En stærstur hluti hálaunahópsins sleppur eins og venjulega auk þess sem þessi hóps nýtir óverðtryggð lán til sinna íbúðakaupa og varð ekki fyrir skaða af gengisfallinu en hafa væntanlega greitt hærri vexti tímabundið. Þetta gerir þetta fólk í krafti aðstöðu sinnar og með ýmsu móti.

Allt á þetta auðvitað eftir að skýrast væntanlega 

Leiðréttingin ávísun á vonbrigði

Þetta hefur reyndar alltaf verið staðreyndin með lestrarhæfnina

Strax 1975 varð þetta ljóst formlega, þegar niðurstöður úr  fyrstu samræmdu prófunum  litu dagsins ljós. En fyrir þann tíma voru til viðurkenndar námsleiðir á framhaldsskólastigi þar sem seinlæst fólk gat sótt sér viðurkennt nám. 

Strax á þessu ári 1975, var þeirri leið lokað og þriðjungur hefur eftir það ekki lokið samræmdum prófum og ekki lokið viðurkenndu starfsnámi í t.d. iðngreinum. Má leiða af því líkur að um 45 þúsund einstaklingar fylli þennan hóp sem ekki hafa lokið viðurkenndu námi frá þessum tímapunkti.

Það er auðvitað spurningin um viðmiðin þegar rætt er um lestrarfærni eða læsi eins og sagt er á íslensku. Eitt er að vera hraðlæs og ná þannig efni þess skrifað er um. Hitt er að geta lesið sér til gagns á lengri tíma, þannig fólk er læst þótt það taki lengri tíma að lesa.

En auðvitað fer þetta eftir textanum sem lesin er hverju sinni hversu mikill lesskilningurinn er. En lestur er eins og annað sem er færnimiðað, hann þarfnast stöðuugrar æfingar.

Björn sem ekki eru látin lesa heima upphátt hjá sínum foreldrum flesta daga fær ekki þessa færni.

Eins ef þau lesa ekki bækur á góðri íslensku að þá kemst lesturinn aldrei á flug og tungumálið víkur fyrir t.d. enskunni. 

En formlegir hagsmunaaðilar hafa kosið að loka augunum fyrir þessari staðreynd.

„Þetta eru hræðilegar niðurstöður“