Ísland áfram umsóknaríki

• Utanríkisráðherrann með allt niður um sig

Niðurstaða þessarar skýrslu Einars Guðfinnssonar forseta Alþingis hlýtur að vera  mikið áfalla fyrir ríkisstjórnina og raunar einnig skoðun formanns utanríkisnefndar.

Einar sagði  þings­álykt­un frá 2009 um að sótt yrði um inn­göngu í Evr­ópu­sam­bandið vera í fullu gildi enda fæli ákvörðun rík­is­stjórn­ar­inn­ar ekki í sér að svo væri ekki. Það væri Alþing­is að ákveða fram­hald henn­ar. 

Hins veg­ar væru fá dæmi um að þings­álykt­an­ir væru felld­ar úr gildi. Þings­álykt­un­in frá 2009 hefði stuðst við póli­tísk­an stuðning þáver­andi þing­meiri­hluta. Þings­álykt­an­ir hefðu ekki laga­legt gildi held­ur fælu þær í sér póli­tísk­an vilja þings­ins hverju sinni.

Vísaði Ein­ar í skýrslu sem skrif­stofa Alþing­is hefði unnið haustið 2013 að hans beiðni um gildi þings­álykt­ana. Þar kæmi fram að ráðherr­um bæri að upp­lýsa Alþingi ef ekki stæði til að fylgja eft­ir þings­álykt­un­um en þess í stað inn­leiða nýja eða breytta stefnu. Þá annað hvort með skýrslu eða með samþykkt nýrr­ar þings­álykt­un­ar­til­lögu.

 M.ö.o., að ef ríkisstjórnin vill breyta þessari samþykkt Alþingis verður að flytja um það þingsályktunartillögu sem yrði þá tekin til umræðu og afgreiðslu.  Það eru auðvitað margar hliðar á þessu máli

 

M.a. sú að menn geta verið andsnúnir því að Ísland fara alla leið í ríkjasambandið en vilji samt að kannað sé hvort það sé hægt að ná betri samningum en þeim tveim sem Ísland hefur gert við ESB til þessa er þeir gerðust auka–aðilar að ESB.

Þeir samningar tóku mið af hagsmunum ákveðinna atvinnugreina, en tóku ekki mið af hagsmunum almennings fyrst og fremst.

Reginmunur á bréfinu og tillögunni