Enn er útgerðinni hyglað sérstaklega í tengslum við EFTA -samninginn

• Framsókn er víða og víða eru gefin loforð, á dögunum fór Sigmundur Davíð þessi sem segist vera í algjörri andstöðu við ESB, til Brussel.
  *
• Karlinn fór í höfuðstöðvar óvinarins og sagði þjóðinni að þetta hefðu bara verið ágætismenn sem hann hitti þar.
  *
• Enginn veit hvað þessi maður ræddi um eða í hvaða umboði hann lofaði einhverju. 

En nú virðist hafa komið í ljós, að hann hafi verið að semja um frekari tollaívilnanir á forsemdum EFTA fyrir íslensku útgerðina sem enginn veit hver á í raun og veru. Á móti frekari greiðslum til ríkjasambandsins.

En ýmis loforð þessa forsætisráðherra hér heima fyrir hafa upplýst marga kjósendur um hverskonar flokkur Framsókn er og hvað er að marka loforð hans.

Það er langflestum íslendingum ljóst, nema örfáum a.m.k. að núverandi forsætisráðherra fór fram í síðustu kosningarbaráttu með yfirgengileg loforð á báðar hendur.

Þegar menn andmæltu þessum orðaflaum formanns Framsóknarflokksins gerði hann bara gys og sló enn frekar um sig með lýsingum á enn frekari göldrum.

Þeir voru vissulega margir sem trúðu á þennan loddaraskap. En þeir aðilar eru auðvitað afar sárir en kanski mest sjálfum sér fyrir að hafa trúað þessum augnaþjóni. 

Nú er ljóst að ekkert af þessum loforðum hefur verið staðið við, þótt eitthvað hafi verið kraflað í bakkann en hvergi nálægt loforðunum sem flokkurinn gaf. En það er einmitt það sem hefur gjarnan tíðkast í íslenskum stjórnmálum.

Aldrei er farið í saumana á því eftir á, þ.e.a.s.eftir að stjórnarmyndanir hafa tekist hvers vegna ekki skal standa við gefin loforð flokkanna.

Þrátt fyrir svikin nú löngu eftir að ljóst var að ekki átti að standa við loforðin, þá talar þessi ráðherra og félagar hans um að staðið hafi verið við loforðin.

En kjósendur láta ekki ljúga að sér lengur, það er liðin tíð. Því fær kallinn eðlilega gusurnar yfir sig. Síðan má auðvitað spyrja sig að því hvort reiðin sé réttlát eða ekki og hvort viðbrögðin séu eðlileg.

Ég tel að þau ættu að vera miklu meiri.

Mikil er hin blinda trú þessa Stígs á Sigmundi Davíð

London er víða

Á þriðjudaginn voru slétt tíu ár síðan ég vaknaði á hótelherbergi rétt hjá Tavistock Square…

KJARNINN.IS

 

 

Framlög í uppbyggingasjóð EES aukin

Sérkennilegar orðskýringar

• Afurðarstöðvar að fá verðhækkanir

Í vikunni voru tilkynntar verulegar hækkanir á landbúnaðarvörum. Fram kemur í skýringum að þessar hækkanir renni að mestu til afurðarstöðvanna en ekki nema verulega miklu minna til bænda.

• Það væri mun auðveldara að sætta sig við hækkun á búvörum, ef hækkunin væri að fara til bænda.
  *
• En svo er ekki.
  *
• Hví skyldi fyrirtækin fá meiri hækkun en sjálft fólkið sem framleiða þessar vörur, bændurinir? 

Eins og fram kom í fréttum okkar í gær hækkar smjörið langmest eða um tæpar 80 krónur, kílóið. 

Jóhannes Ævar Jónsson, annar fulltrúi afurðastöðvanna í Verðlagsnefnd búvara, segir hækkunina vera lið í að leiðrétta verðlagningu á smjöri.

Það hafi verið pólitísk ákvörðun, fyrrihluta síðustu aldar, að hafa verð á þessari nauðsynjavöru lágt. Og þrátt fyrir meira en 11% hækkun nú sé enn verið að selja smjör undir kostnaðarverði.

Því vaknar spurningin um hvers vegna verið að  framleiða afurð undir kostnaðarverði.  Hið eðlilega væri bara að hætta þessari framleiðslu. Eða er þessi afurð kanski hráefni í aðra framleiðslu sem skilar arði? 

Ég geri ráð fyrir að Mjókursamsalan treysti sér ekki að selja þessa vöru á fullu verði því þá myndi hún ekki seljast. Þ.e.a.s. ef skýringar þeirra eru réttar.  Fólk myndi auðvitað snúa sér að ódýrara viðbiti.

Síðan eru líkur á því að verslunin fái jafnvel enn meiri hækkun út úr þessari hreyfingu á grunnverðinu. Það eru auðvitað launamenn sem borga með hækkuðum t.d. tekjusköttum.

Fyrirtækin ættu ekki að þurfa styrki frá launafólki í landinu þótt launafólk vilji gjarnan styðja við bændur

Lágmarksverð á mjólk hækkar

Það er enginn vafi, að krónan er ofmetin

• Það vita íslendingar best
  *
• Þeir þurfa að vinna allt of langann tíma fyrir hverri krónu.

En það er einnig ljóst að þessir hamborgara áhugamenn átta sig ekki á þeirri staðreynd að verðlag á Íslandi er frjálst og er eins hátt og markaðurinn leyfir.

Það sem meira er er, að verðlag á hlutum eins og á hamborgurum er á okurverði eins flest hér á Íslandi.

• Vöruverð hefur snarhækkað við þennan mikla ferðamannastraum í Reykjavík

Í útlandinu myndi enginn trúa því, að eftir fríverslunar samning við Kína hækkuðu verð á kínverskum vörum á Íslandi.

Af því að það var óvenjulega treg sala á raftækjum seinnipart sumsr í fyrra vegna okurverðlags, varð verslunin að lækka verð í október, rétt fyrir jóladæmið samt var salan dræm.

Kaupmenn heimtuðu að sú afsláttarversun yrði síðan metin sem lækkað verð vegna afnáms á vörugjaldi.

En það var auðvitað bara vitleysa. Síðan hefur verð hækkað og áeftir að lækka allt eftir aðstæðum á markaði á hverjum tíma

Íslenska krónan allt of hátt skráð

Botnleðju umræðan

• Auðvitað á ferðaþjónustan að skila fullum virðisaukaskatti
  *
• Af Þingvallamyndum að dæma, er greinilegt að lorrarnir eru af íslenskum stofni.
  *
• Ég segi bara eins og íslenski sjómaðurinn í Barentshafi um árið er hann sá í augun á þorskum þar. Það er greinilegt að þetta eru íslenskir þorskar. 

Það er eðlilegt að erlent ferðafólk þurfi að greiða sama skatt í landinu þegar þeir dvelja hér og heima-menn gera sem hér búa. Það er miklu eðlilegra heldur enn að búa til eitthvert sér skattkerfi fyir þetta fólk.

Þá er nauðsynlegt að virðisaukaskattur sé greiddur af allri keyptri þjónustu í landinu eins og t.d. á þjónustu hótela og vegna samgangna.

Þá er nauðsynlegt að leyfa komugjöld á ferðamannastaði sem uppfylla skilyrði til þess. En slíkir staðir verða að vera undir eftirliti um að staðirnir uppfylli skilyrðin og greiða allan kostnað af slíku eftirliti.

En hún eins og aðrir hægri menn ræða hlutina alltaf út frá hagsmunum fyrirtækjanna rétt eins og þessi mál komi ekki almenningi í landinu við.

Í því sambandi er vert að minnast þess, að með því að hygla sumum bitnar það á launamönnum með hærri tekjaskattgreiðslum og jafnvel hærri útsvarstekjum eins og nú hefur komið á daginn.

Þessi botleðju umræða er auðvitað allri stjórnsýslu um ferðaþjónustuna til háborinnar skammar.

	„Gerið þetta í klósett, ekki skurðinn“

Massatúrismi af verstu gerð

Auðvitað --

• var konum ekki treystandi fyrir svo mikilvægu hlutverki
  *
• Síðan hefur auðvitað þess verið gætt að blessaður karlinn hafi þræði inn í t.d. Framsóknarflokkinn samkvæmt venju og góðri reynslu í þessari stofnun. Þegar Framsókn stjórnar málaflokknum.
  *
• Allt eftir gömlum og góðum Framsóknar gildum. Hva.. 
• Þetta er auðvitað allt eftir bókinni og gert hefur verið mat á hæfileikum allra umsækjenda og ákveðin fagleg valnefnd ákveðið að gera tillögu um þetta valmenni.

Þrátt fyrir þennan grun virðist hann hinn mætasti

Hermann er lögfræðingur að mennt frá Háskóla Íslands (1995), héraðsdómslögmaður (2000) og löggiltur verðbréfamiðlari frá Háskólanum í Reykjavík (2003).

Hermann starfaði:

• hjá Fjármálaráðuneytinu sem lögfræðingur á Tekju- og lagaskrifstofu ráðuneytisins (1995–2000),
• hjá Landsbréfum hf. sem forstöðumaður Verðbréfasviðs (2000–2002),
• hjá Landsbanka Íslands hf. sem forstöðumaður Verðbréfaþjónustu og Sérbankaþjónustu auk þess að vera framkvæmdastjóri Íslenska lífeyrissjóðsins (2002-2004),
• hjá Landsbanka Íslands hf. sem framkvæmdastjóri Sölu- og markaðssviðs (2004-2008)
• hjá Tal hf. sem forstjóri og leiddi þar m.a. sameiningu fjarskiptafyrirtækjanna Hive og Sko (2008-2010)
• hjá Arion banka hf. sem framkvæmdastjóri Þróunar- og markaðssviðs (2010-2011)
• hjá Lögfræðistofu Jónatansson & co. að lögfræðistörfum fyrir slitastjórn VBS fjárfestingarbanka hf. (2011-2015)

Hermann er giftur Guðrúnu Sigtryggsdóttur, yfirlögfræðingi hjá skóla- og frístundasviði Reykjavíkurborgar og saman eiga þau þrjár dætur.

Brýn verkefni og breytingar framundan

Vanþekking heilbrigðisráðherra

• Hann fær enga hjúkrunarfræðinga úr Evrópu sem vilja ganga í störf íslenskara hjúkrunarfræðinga sem hafa orðið að segja upp störfum vegna kjaradeilna.
  *
• Slíkum einstaklingum ef þeir fengjust frá Asíu t.d. yrði heldur ekki vært á Íslandi í slíkum hlutverkum.

Íslenskir hjúkrunarfræðingar eru aðilar að alþjóðlegum samtökum, bæði norrænum, Evrópskum og hnattrænum þar sem ríkir mjög sterk samstaða um að félagar ganga ekki í störf þeirra sem vegna kjaradeilna neyðast til að hætta störfum.

Þetta er bara barnalegt hjá ráðherra að halda, að hann fái erlenda hjúkrunarfræðinga til að ganga í störf íslenskra hjúkrunarfæðinga við þessar aðstæður.

Þessir ráðherrar verða bara að brjóta odd af oflæti sínu og eiga heiðarlegar viðræður við starf fólk ríkisins. Önnur leið er ekki til út úr stöðunni.

• Þá er það bara ómerkilegur áróður  að halda því fram, að ef  laun opinberra starfsmanna hækki með öðrum hætti en samtök atvinnurekenda og forystu-menn í flóafélögunum ásamt VR hafa komið sér saman um að laun opinberra starfsmanna megi hækka um.
  *
• Hækki laun allra í samfélaginu. Það er bara rugl.

Ríkisvaldið getur ekki látið múlbinda sig með slíkum hætti og má það ekki. Þess verður að gæta, að þegar Flóafélögin komu inn í myndina voru flestir háskólagengnir opinberir starfsmenn búnir að vera í verkfalli í langan tíma.

Ef þessi félög færu að beita einhverjum úrræðum mætti alveg eins beita lagasetningum vegna neyðarástands.

Ríkisstjórnin hunsaði alltaf  sitt starfsfólk.

Þá er ekkert eftir nema neyðarrétturinn, margir hafa sagt upp störfum og getur uppsagnarfresturinn varað í allt að 6 mánuði. 

Miklu vænlegri leið er að minnka afköstin á sjúkrahúsunum og allstaðar þar sem háskólamenntað fólk er í störfum hjá ríkinu. 

Það er enginn hætta á ferð,  ríkið þarf þá að fjölga fólki og fólk bíður ekki í röðum til að fara í þessi illa launuðu störf.

Ekki má gleyma því, að félögin úti á hinum almenna vinnumarkaði hér í kringum flóann voru að semja um miklu hærri laun fyrir sitt fólk en ríkisstarfsmenn fá.

Skortur á hjúkrunarfræðingum er alþjóðlegt vandamál hér er eitt dæmið:

Hjúkr­un­ar­vand­inn í Bretlandi á hættu­stigi

 

Misgóð reynsla af erlendu starfsfólki

Ríkisvaldið getur ekki heft skoðanir manna á Íslandi

• Stjórnvöld geta heldur ekki skert málfrelsið með lagasetningum.
  * 
• Þeir haga sér allstaðar eins fasistarnir, hér má sömu fingraförin og sáust eftir frjálshyggjuliðið í Evrópu gagnvart almenningi í Grikklandi.
  *
• Íslensk stjórnvöld hafa sýnt einstaka ósvífni og valdníðslu

Jafnvel þótt samtök atvinnurekenda, Flóafélögin ásamt VR hafi samið við stjórnvöld um að skerða samningsrétt opinberra starfsmanna, verður ekki samið um hvaða skoðanir forystumenn í verkalýðsfélögum opinberra starfsmanna hafa á valdníðslu. 

Nú er komið að nýjum baráttuaðferðum sem er andófið þar sem öll afköst eru skorin niður hjá háskóla-menntuðu fólki sem starfar hjá ríkinu.

Gleymum því ekki, að hver launamaður ræður sínum vinnuhraða og afköstum.

Þeir geta hæglega tekið upp þann vinnuhraða sem þeir telja að ríkið greiði fyrir og hætti að vinna sjálfboðaliða störf. 

„Hugur fylgdi ekki máli“

Til eru fleiri tæki í kjarabaráttu en verkfallsvopnið

• En það er mjög vandmeðfarið og kostar mikinn aga hjá launafólki og einbeitingu, en ætti að takast þar sem atvinnurekandinn er bara einn og mjög ópersónulegur.
  *
• Það er andófið, en það bítur mjög vel núna þegar verkefnin bíða í hrönnum eftir þessa löngu vinnustöðvun
  *
• Vert er að muna, að hver launamaður ræður yfir eigin afköstum. Hver starfsstétt sem getur af eigin hvötum farið í einstaklingsbundnar fjöldauppsagnir getur einnig farið í einstaklingsbundið vinnuhraðastríð.

Það er greinilegt, að ríkisvaldið sýnir launafólki einstaka ósvífni. Nú má sjá skuggahliðar hægri manna hvernig þeir geta hagað sér gagnvart almenningi þegar þeir fá vald til þess. Þessi atvinnurekandi ríkið, undir stjórn þessara aðila á enga miskun skilið.

Þeir hika ekki við að sýna starfsfólki opinberra stofnanna ofbeldi eins og sést hefur undanfarna mánuði. Svipað og hefur mátt sjá hvernig fasistar í Evrópu ráðast á grískan almenning.

Andófið snýst um hægagang, það snýst um það að hákólamenntaðir starfsmenn hægi á vinnu sinni og skili þeim afköstum sem þeir telja að þeir fái greitt fyrir.

Að þeir verði ekki eins sjálfstæðir í verki og þeir eru jafnan. M.ö.o. að þeir fari bara fetið, ef það er það sem þeir telja að launin greiði fyrir í afköstum talið og ábyrgð.

Slík leið þarfnast mikillar samstöðu, skipulagningar  og ósýnilegan foringja á hverjum vinnustað og stéttarfélagið má hvergi koma nærri.

Í norræna módelinu sem svo hefur verið kallað er gjarnan einkennist gjarnan af þessari aðferð,  er norrænir launamenn algjörir snillingar á þessu sviði.

Baráttan er þá neðanjarðar einkum þar sem greiddir eru umsamdir  bónusar sem er aðferð sem víða er farin einnig hjá opinberum starfsmönnum til að bæta kjörin.

Yfirmenn hika við að reka á eftir mönnum enda hefnist þeim grimmilega fyrir það af hópnum og því má ekki gleyma að þeir eru einnig í þessari sömu launabaráttu.  Ekki er hægt að setja lög um að launamenn skuli vinna hraðar.  

„Mjög líklegt“ að BHM áfrýi

Það er eðlilegt að ráðherra hafi þessar áhyggjur af einkunnagjöf í grunnskólum

• Ég fékk mína síðustu uppsögn nú fyrir rúmum mánuði síðan eftir 25 ára starf sem kennari í grunnskóla. Enda sjötugur nú í haust.

Allan þennan tíma hefur þessi verðbóga í einkunnargjöf  verið viðverandi.  Þetta er einnig hluti af ímyndaðri samkeppni um góða bóknámsnemendur.

Ég var smíðakennari og var stoltur af mínu starfi, sagt hefur verið að ég hafi verið kröfuharður kennari og gert miklar kröfur til minna nemenda.  Fyrir nokkrum árum fékk ég ákúrur fyrir það að gefa almennt of lágar  einkunnir. 

Átti ég samtal við skólastjórann um þessar athugasemdir og benti honum á þá staðreynd að við kennarar ættum að nota allann einkunnarstigann.

En það hefur virðist hafa verið hefð í grunnskólum að ætlast er til að nemendur fái himinháar einkunnir í „List- og verkgreinum. 

En ég hafði auðvitað tekið eftir því að einkunnir voru himinháar í „list- og verkgreinum“ við skólann og kennarar urðu af þessum sökum  vinsælir af nemendum og foreldrum auk þess sem skólastjórnin var ánægð.  

Ég benti mínum yfirmanni á þá staðreynd að ég kenndi eftir nákvæmri námskrá og þar væri skilgreint hvernig námsmat færi fram.

Einnig benti ég á, að ef kennari væri nánast alltaf að gefa einkunnir þar sem lægstu einkunnir væru 8,0 væru kennarar ekki að gefa einkunn fyrir frammistöðu sína samkvæmt námskrá í námi.  Heldur bara að fá skraut í einkunnarbók.

Mér var refsað fyrir þetta, því þegar kom að valgreinum í  9. og 10. bekk síðari árin fékk ég ekki nemendur vegna þess að ég gerði kröfur um að nemendur legðu sig fram og gaf ekki nógu háar einkunnir.  Einkunnir sem gætu hækkað meðaltalseinkunnir nemenda.  

Væntanlegum verknámsnemendum er enginn greiði gerður með því að þeir fái falskar einkunnir ´“list- og verkgreinum. Slíkar einkunngjafir skemma fyrir nemendum.

Skilur áhyggjur af einkunnaverðbólgu

Þetta er ekki samkomulag heldur kúgun

• Það er ekki grískur almenningur sem kom þjóðinni í þessa ánauð, þótt vissulega hafi margir reynt að spila með og makað krókinn. En það er ævinlega frekar lítið sem launamenn geta sýslað með, miðað við grósserana.  

Grískur almenningur enn í fjötrum

fasista afla Evrópu

,,Grískur almenningur er sekur um það sama og íslenzkur almenningur. Kusu bófa í áratugi til að fara með stjórn landsins. Samt er ranglátt, að fátækir Grikkir megi deyja drottni sínum. Bófarnir hirtu féð, sem bankar mokuðu í Grikkland. Komu því fyrir í skattaskjólum eins og íslenzkir bófar.

Á báðum stöðum sleppa bófarnir, en almenningur situr eftir með sárt ennið. Vissulega hafa Grikkir reynt að svindla á kerfinu og að komast hjá sköttum. Hafa nú þegar borgað það dýru verði.

En smámennin í Evrópusambandinu baka sér bara fyrirlitningu með að reyna að kreista blóðdropa úr grísku þjóðinni. Nóg er komið af hefndarþorsta". (Jónas)

Útgerðin hefur haldið íslendingum í heljargreipum áratugum saman og ekki batnaði ástandið þegar þeir fengu einkaleyfi á fiskinum í sjónum og gáti margfaldað gróðan á kostnað verkafólks. Síðan komu einkavæddir bankar inn í spilið og þjóðarauðnum rænt og hann færður í felur.

Hverjir eru eigendur íslensku togaraútgerðarinnar í raun? eru það kanski erlendir aðilar meira og minna?

Stór grosserarnir hafa verið að verja góssið fyrir dómstólum árum saman og virðast geta haft rándýra skósveina í sinni þjónustu úr lögmannastétt. Ránsfengurinn er í felum á sömu slóðum og góss frá Grikklandi.

Við sjáum nú vel innsta eðli ESB sem er nákvæmlega eins og innsta eðli útgerðarmanna og bankamanna á Íslandi.

Það voru einmitt útgerðarmenn sem hrundu íslendingum inn í fordyri EB eða ESB sem kallað er EFTA og þar með var hagsmunum stórs hluta fórnar fyrir tollaafslátt á fiski. Þá varð að fórna og þjóðin var sett í fjötra ríkjasambandsins. 

Fólk sem starfaði í iðnaði missti aleigu sína í þúsudavís og öllum ráðamönnum var nákvæmlega sama.

Ég get ekki að því gert, þetta minnir mig hastarlega á það þegar Ísland var hrakið inn í EFTA.

Þá voru sérfræðingar frá helstu nágrannalöndum okkar einkum á frá norðurlöndunum búnir að skoða og greina allan íslenskan iðnað og þau tækifæri sem þar voru.

Það var látið líta svo út sem það væri til að styrkja íslenskan iðnað en svo var ekki í reynd.

Síðan fékk iðnaðurinn sérfræðiaðstoð erlendis frá, eftir örstuttan tíma uppgötvuðum við að þessir svo nefndir sérfræðingar voru fyrst og fremst sölumenn fyrir hin og þessi fyrirtæki innan EFTA.

Einnig áttuðum við okkur á því að þessir menn höfðu minni þekkingu en við hér heima á faglegum þáttum. Þetta voru fyrst og síðast markaðsmenn.

Í kjölfarið hófst innflutningur erlendra aðila inn á þennan litla markað, upphófust niðurboð á vörum. Iðnaðurinn var síðan markvisst brotinn niður og hefur aldrei náð sér á strik, kaupmenn ráða og það hentar útgerðinni vel sem eru þátttakendur í innflutnings-versluninni og hafa gert sig breiða fyrir kvótagróða.

Ljóst er, að lánadrottnar Grikklands hafa sigur í þessari orystu. En þeir eru tæpast búnir að sigra þjóðina sjálfa einkum almenning. ESB löndin eru greinilega að hugsa um eigin hag og hag fyrirtækja sem eru í eigu forystumanna í löndum ESB.

Þessa pólitísku línu frjálshyggjunnar þekkjum við nokkuð vel á Íslandi, en frjálshyggjan náði föstum tökum á Íslandi við inngönguna í EFTA forðum. Þá var miklu fórnað fyrir ákveðna atvinnugrein á Íslandi sem hefur stjórnað Íslandi í 100 ár.

Sjá mátti íslenskan forsætisráðherra sem mátti krjúpa við fótstall undirmanna ESB og hann varð þar lofa því að vera góður og prúður.

Hann varð að lofa því hávaðalaust að ESB fengi öruggan aðgang að orku Íslands og að styðja ESB um aðgang að Norðursvæðaráðinu og öllu svæði því sem Ísland ræður yfir á hafinu.

Það vantaði ekkert upp á hnjáliðamýktina, Ísland beygir sig áfram fyrir þessu valdi rétt eins og þeir væri í ESB. Allt fyrir útgerðina.

 

Uppgjöf eða nauðsyn?