Sumir vilja engar reglur, t.d. um sölu og kaup á áfengi

• Hinir, þ.e.a.s. þeir sem borga skatta á Íslandi vilja gjarnan hafa reglur um áfengiskaupaaldur t.d. og hverjir eigi að mega selja slíka vörur.
  
  Ýmsar takamarkanir á sölu áfengis.
  *
• Ef menn skoða skattareglur á Íslandi má sjá hverjir greiða skatta og hverjir ekki þótt þeir hafi mikið umleikis.

En einnig vegna heilbrigðis- og félagslagslegra ástæðna 

Almennt er allt þroskað fólk mjög sátt við reglur lágmarksaldur þeirra sem mega sækja vínveitingastaði og kaupa áfenga drykki.  

Nema nokkrir unglingar sem eru sautján ára. 

En hvers vegna eru það skattborgarar öðrum fremur sem vilja hafa þessar reglur. Því það er vegna þess að það eru þeir sem greiða kostnaðinn.

Þeir sem greiða litla sem enga skatta eins og staðreyndin er með marga sem lifa glæstu lífi vilja gjarnan hafa þetta algjörlega frjálst enda oft á tíðum sjálfir hagsmuna aðilar.

Bjórsalan fer rólega af stað

Hagsmunagæsla af verstu gerð

• Í mínum huga eru lögregluyfirvöld í eyjum algjörlega undir hælnum á yfirvöldum í eyjum og ölkærum almenningi þar. 
  * 
• Þetta hefur legið ljóst fyrir finnst mér,árum saman.

Þetta er svallveisla og allt er gert til að gera hina mikla drykkju ungmenna og raunar fullorðins fólks, eðlilega. 

 

Að sjálfsögðu er seldur bjór á svæðinu og hann auglýstur. Börn undir 18 ára aldri er óheimilt að vera á vínveitingastað nema í fylgt forráðamanna.

Þetta er kölluð fjölskylduhátíð og kornung börn eru höfð innan um drykkjulæti dögum saman. 

Þau eru látin halda að þetta sé eðlileg háttsemi ölvaðra foreldra sinna  á almennri tjaldsamkomu.

Það eru íþróttafélögin á staðnum gott ef þau tilheyra ekki ungmennafélagshreyfingunni sem standa fyrir þessari ómenningu.

Félögin með algjörlega siðlausum hætti gera allt sem þau geta til að græða á aðkomufólki sem fer út í eyjar og eyða þar stórum hluta af sumarhýrunni í fylliríið.

• En nú eru breyttir tímar, áður fyrr fannst almenningsálitinu einkum í eyjum og raunar upp á fasta landinu einnig bara eðlilegt að ungum stúlkum væri nauðgað ef þær höfðu fengið sér sopa af víni eða af öðrum áfengum drykkjum.
  *
• Nú hafa ýmis önnur ekki síður hættuleg vímuefni bættst við.
  *
• Nú hefur almenningur allt önnur viðhorf einkum konur og hafa risið upp og andmælt kröftulega um land allt. 
  *
• Jafnvel konur í eyjum hafa skipt um skoðun en það er erfitt þar, að vera á móti.
  *
• En alltaf fjölgar þeim eyjamönnum samt sem flýja af svæðinu fyrir verslunarmannahátíðina.

Sterkasta vopnið gegn nauðgunum hefur verið að fjölmiðlar hafa verið virkir við að segja fréttir af ofbeldinu og þeir hafa miskunarlaust fordæmt slíka háttsemi.

Nú skulu málin þögguð sem lengst. Þeim sem hefur verið nauðgað búa að slíkri hörmungarreynslu áratugum saman og reyna gjarnan að leyna slíku fyrir sínum nánustu og fyrir öllum. Nú á að taka upp gamla siðu á ný.

Enn eru nauðganir í gangi á „þjóðhátíð“ og fréttir af ófögnuðinum hefur verið mikill þrándur í götu fyrir græðgisöflunum í Vestmannaeyjum.

Vegna þessara ódæðisverka er kominn ljótur stimpill á þetta sukk. Því skal nú þegja yfir ódæðisverkunum sem lengst. Því verður það bara fyrir tilviljun að fréttir berist af ofbeldinu.

Það er augljóst í mínum huga að lögregluyfirvöldum í eyjum er ekki treystandi til að annast eðlilega löggæslu á þessum skröllum. 

Enga trú hef ég á því að börn undir 18 ára aldri sé bannaður aðgangur að drykkjuveislunni eða að þau þeirra sem sýna af sér drykkjulæti séu látin sýna passa til að sanna aldur sinn og ef þau eru undir aldri séu þau látin blása í alkahólmælir.

Ef þau eru undir áhrifum séu þau sett til hliðar og foreldrum tilkynnt um athæfið og þess krafist að þau sæki börn sín enda eru þau þarna á þeirra ábyrgð.Þau eiga að bera ábyrgð á börnum sínum.

Ef ekki, eru lögregluyfirvöld að fara á svig við lög og reglur. Hagsmunir gróðapunganna ráða för og t.d. börn eyjamanna skipta greinlega engu máli.

Ákvörðunin byggi á skilningsleysi

Skemmtiefni í gúrkutíð

• Ef spurningunni hefði verið snúið við og spurt: 
  *
• Hver er það sem þú vilt að verði ekki forseti?
  *
• Hefði Ólafur Ragnar gjörsigrað í skoðanakönnunni. 
  
  Um leið hefðum við ekki þurft að hafa áhyggjur af trúarskoðunum hans eða afstöðunni til Nató. 

Fleiri vilja Jón Gnarr en Ólaf Ragnar

Vorleikurinn í köllunum hjá samtökum atvinnurekenda er ótrúlegur.

• Öllu er tjaldað til í áróðrinum og vælt heil ósköp vegna væntanlegrar hækkunar á smjöri.

Í rökum MS segir að framleiðslan á smjöri standi ekki undir sér, en samt vilja þeir halda áfram þessari framleiðslu. Hér á árum áður söfnuðust upp stærðar smjörfjöll vegna sölutregðu á smjöri.

Í öllum venjulegum atvinnugreinum væri framleiðslunni bara hætt ef hún stæði ekki undir sér. Það blasir við að þessari framleiðslu þarf að hætta.

En Haga forstjórinn er tæplega að hugsa um vísitöluhækkanir á lánum fólks þegar hann hækkar verð á vörum sem hann selur í búðum fyrirtækisins.

Þessi væll er sérlega hallærislegur og það er holur hljómur í rödd forstjórans.

En það er svo sannarlega rétt sem Brynhildur Pétursdóttir, þingmaður Bjartrar framtíðar segir. Það er nauðsynlegt að fara yfir þetta verðmyndunarkerfi í landbúnaðinum. Það er nauðsynlegt að láta markaðs-aðstæður hafa einhver áhrif á verðin.

• Launfólk vill svo sannarlega að bændur hafi ekki lakari laun en þeir, en launamenn munu aldrei sætta sig við það að þurfa að styrkja framleiðslufyrirtækin með hækkuðum sköttum.

20 milljóna lán hækkar um 6.700 krónur

Tuttugu milljóna króna verðtryggt lán hækkar um 6.700 krónur vegna hækkunar mjólkurverðs. Mjólkurbóndi og þingmaður segir að bændur hafi búist við meiri hækkun.

RUV.IS

Miklu meiri hækkanir en vænta mátti

Spurningin um val, þegar keypt eru lyf.

• Árum saman má segja, að þegar ég hef keypt lyf sem orðið er býsna algengt hin síðari árin hafa þau verið samheitalyf.

Lyfin sem maður fær frá lyfsalanum eru gjarnan samheitalyf frá hinu ,,íslenska fyrirtæki Actavis" 

Þetta hefur nánast verið einokunarverslun og maður hefur sætt sig við það vegna þess að fyrirtækið var sagt íslenskt.

 

 

• Nú er svo komið að það er ekki lengur íslenskt.
  * 
• Það sem verst, er að nú eru það aðilar í Ísrael sem eiga fyrirtækið. 

Ég eins og margir aðrir íslendingar hef ofboðið að verða vitni af þeim skepnuskap og hryðjuverkum sem Ísraelsríki hefur sýnt Palestínuþjóðinni.

Þar sem þetta fasistaríki, sem fer með morð-herferðum þegar þeim hentar gagnvart lítilli og allslausri þjóð sem reynir að verja sig með grjótkasti og heimagerðum flugeldum gegn fullkomnustu vopnum sem til eru.

Þá er ekki með góðu móti hægt að eiga viðskipti nokkurn aðila frá þessu herríki.

Stór hluti Paletísku þjóðarinnar hefur verið hrakin á brott úr heimalandi sínu og Ísraelsmenn hafa hirt eignir þess algjörlega. Fólkið fær ekki að snúa heim aftur og fær ekki eigur sínar afhentar. 

Ég vil ekki versla við Ísraelst fyrirtæki. Eigum við íslendingar einhvern annann valkost er við kaupum okkur lyf.

Eða ætlar ríkisvaldið að krefjast þessa að við kaupum áfram þessi lyf sem nú eru framleidd af Ísraelsmönnum? 

Teva kaupir Actavis

Engin þjóð í víðri veröld framleiðir meira rafmagn

• En íslendingar á mann.
  *
• Fáar þjóðir skapa meiri mengun á andrúmsloftinu á hvern mann en íslendingar

Norðmenn sem eru nr. tvö röðinni í raforkuframleiðslu en eru  ekki nema hálfdrættingar við íslendinga í þessum efnum.  

Það er hárrétt hjá Jóhanni hér í athugasemdum að félagshyggjumenn vilja fara að með gát og huga að þörfum  þjóðarinnar í þessum efnum. Þeir vilja gjarnan virkja í þágu þjóðarinnar og í sátt við náttúruna.  

Yfir 80% af raforkuframleiðslu íslendinga fer í erlenda framleiðslu í verkssmiðjum sem eru staðsettar hér í landi.

Útlendingarnir fá þannig a.m.k. ferfaldan ávinning:

• Afar ódýra raforku staðsetta í Evrópu, það sem þeir kalla endurnýjanlega orku, gott fyrir ímyndina.
  *
• Þeir fá aðgang að markaði ESB sem er mjög mikil-vægt því njóta fyrirtækin skatta- og tollahagræðis
  *
• Eigendur verksmiðjanna geta þannig einnig mengað andrúmsloftið í fjarlægu landi.
  *
• Auk þess að fremja þar náttúruspjöll sem ekki snertir þeirra heimaland.

Það er löngu vitað, að það vantar orku innanlands en þá fyrir íslendinga.  Ekki bara til þess að auka þjóðarframleiðsluna í landinu sem mikil þörf er fyrir.

Heldur vantar einnig raforku á samgöngutækin. Þá er auðvitað fráleitt að láta erlend fyrirtæki sitja að öllum ódýrustu virkjunarkostunum.Fyrir utan að skapa íslensk atvinnutækifæri. Það er einmitt þetta sem félagshyggjumenn hafa úga varðandi raforkuna.

Þá er kominn fram á sjónarsviðið óvæntur aðili sem tengist ferðaþjónustunni, en það eru skemmtiferða-skipin sem fylla hér hafnir yfir sumarið og brenna hér svartolíu við landfestar.

Það er auðvelt að krefjast þess, að þessi skip noti raforku úr landi þegar þau eru í höfnum.  Þau nota gríðarlega orku og eru örugglega tilbúin að greiða gott verð fyrir hana því ekki getur olían verið ódýr kostur.

Það er aðdáunarvert hvernig fiskiskipaflotinn notar nánast allur raforku þegar hann er í höfn, en fram-undan er að finna betri lausn á orkuþörf skipanna þegar þau eru á stími eða á veiðum.  Þetta eru verðug verkefni til að nýta íslenska raforku í.

Þá er vert að minna á það eina ferðina enn, að hvert atvinnutækifæri í stóriðju kostar íslenska þjóð yfir 12 milljarða í stofnkostnaði við virkjanir.

Það eru mjög óarðbærar fjárfestingar fyrir þjóðina sem telur sig vera vel menntaða og ætti að geta komið upp miklu hagkvæmari atvinnukostum  sem skilar þjóðinni miklu meiri arði.

Jafnvel hvert  starf við fiskveiðar kostar þjóðina smáaura miðað við stóriðjuna sem eru atvinnuvegir fortíðar.

Líkur á raforkuskorti eftir 2 ár

Eru innflytjendur að missa spón úr aski sínum?

• Þótt tollar séu fremur hvimleiður veruleiki og hækki undir eðlilegum kringumstæðum verð á innfluttum vörum að þá er það ekki alfarið þannig.
  *
• Það er miklu fremur að samkeppnisstaðan versni gagnvart íslenskri matvælaframleiðslu og aðilar neyðist til að minnka álagningu sína.

Er þýðir augljóslega, að álagningamöguleikar innflytjenda minnkar, er þýðir minni álagning.

 

En áhyggjur innflytjenda ættu að hafa dofnað því um leið voru  tilkynntar verulegar hækkanir á land-búnaðarvörum. Fram kemur í skýringum að þessar hækkanir renni að mestu til afurðarstöðvanna en ekki til bænda.

Það væri mun auðveldar að sætta sig við hækkun á búvörum,  ef hækkunin væri að fara til bænda. En svo er ekki. Hví skyldi fyrirtækin fá meiri hækkun en sjálft fólkið sem framleiða þessar vörur, bændurinir? 

Eins og fram kom í fréttum okkar í gær hækkar smjörið langmest eða um tæpar 80 krónur, kílóið.  Viðkvæðið er að halli er á framleiðslu á smjöri,  Því vaknar spurningin um hvers vegna verið að  framleiða afurð undir kostnaðarverði.  Hið eðlilega væri bara að hætta þessari framleiðslu. Eða er þessi afurð kanski hráefni í aðra framleiðslu sem skilar arði? 

Væntanlega er þetta einhver dans um vísitöluna.  Það er verið að tryggja afurðarstöðvunum verulega hækkanir á verðum en bændur sjálfir fá litla hækkun eða sambærilega  við launamenn.

Krefjast skýringa á hækkun matartolla

Skrýtin fyrirsögn

• Til þessa hefur það ekki verið vitað að hákarlar borðuðu. Þeir éta sinn mat eins og önnur dýr náttúrunnar.
  *
• Það fara a.m.k. ekki sögur af því að hákarlar hafi tekið upp danskt borðhald eins og íslendingar forðum.
  *
• E.t.v. hafa þeir með sér borðsalt til að hressa ögn upp á bragðið.

„Takk fyrir að éta mig ekki“

Þetta er alveg eðlileg

• Menn geta ekki bæði talað í síman og gefið stefnuljós um leið. Það ættu menn að skilja.
  *
• Vitanlega forgangsraða ökumenn atferli sínu eftir því hvað þá skiptir meira máli
  *
• Einn svona ökumaður er nýbúinn að aka aftaná bílinn minn og stór skemma.
  *
• Hann ku hafa verið mjög upptekin við aðra hluti en aksturinn, þ.e.a.s. við einhverja færslu í símann sinn

53% gáfu ekki stefnuljós

Rýr svörin hjá gráu rútunni. Eða aumingja línunni

• Gullgrafaraæði á ferðinni. Bara græða græða á öðrum.
  *
• Ef það eru einhverjir sem skemma orðspor Íslands erlendis eru það fyrirtæki sem ekki sinna sínum viðskiptavinum og skaffa þeim ekki eðlilega þjónustu sem þeir hafa greitt fyrir fullu verði.

Auðvitað hljóta fyrirtækin sem taka að sér að aka fjölda fólks í hvers kyns ferðum að bera ábyrgð á því fólk á þeirra vegum njóti eðlilegrar þjónustu.

Eðlilegast er að gera þá kröfu að það séu salerni í bílunum þegar þeir hafa náð ákveðinni stærð.

Að öðru leiti séu ferðir skipulagðar með þeim hætti að fólk fái elilegan aðgang að salernum og snyrtiaðstöðu.

Þ.e.a.s. að hver leggur sem farartækið fer sé skipulagður með þessum hættti og fyrirfram sé tryggt að fólkið í bílunum fái eðlilegan aðgang að þessari þjónustu. Þá þurfa farþegar að vita hversu langt er í næsta stað.

Þessi ferðþjónustufyrirtæki geta ekki velt ábyrgðinni af þessari þjónustu á aðra, s.s. hverskonar aðila við veginn eða sveitarfélögin.

Auðvitað verða ferðafyrirtækin að semja við þjónustuaðila við veginn um að fá óheftan aðgang að slíkri þjónustu eftir tímatöflum og greiða fyrir þjónustuna.

• Það vill svo til, að farþegarnir í rútunum eru lifandi verur sem hafa keypt sér dýra þjónustu. Ef þessi mál eru ekki í lagi, er auðvitað um vörusvik að ræða. 
•  
• En rútufyrirtækin geta auðvitað ekki borið ábyrgð á öðru fólki en því sem eru í viðskiptum við fyrirtækin

Skaðar ímynd Íslands út á við