Furðufrétt

 

• Þetta er sérkennileg frétt í meira lagi.

Þegar þessi miðill flytur fréttir af inntaki persónulegs samtals við fjármálaráðherra. Það er auðvitað ljóst, að það hefur enginn ráðherra ánægju af því að leggja skatta einhverja, bara siss sona. Það er nákvæmlega sama í hvaða flokki ráðherrann er.

 

Það er viðurkennt að íslenska þjóðin hefur gríðarlegan kostnað af veru erlendra ferðamanna í landinu. Ef þessir erlendu ferðamenn eiga ekki að greiða þann kostnað sjálfir munu íslendingar sjálfir þurfa að bera kostnaðinn.

Þá er leiðinni ekki nema heiðarlegt að minna á þá staðreynd, að það eru fyrst og fremst launamenn sem greiða skatta á Íslandi en ekki fyrirtæki, ekki menn í fyrirtækjarekstri og ekki þeir sem aðeins hafa fjármagnstekjur.

Þá er auðvitað mikilvægt að þessi Magnús Bragason geri sér grein fyrir þeirri staðreynd að ef almenningur á að greiða allann kostnað með hækkuðum tekjusköttum af veru ferðamanna í landinu, mun almenningur innan tíðar snúast gegn vaxandi ferðamennsku í landinu.

Síðan eru það eru ferðamenn sem greiða skattinn en ekki rekstraraðilarnir. 

Katrín á móti 14% skatti

Nýir tímar í verkalýðshreyfingunni.

 

• Félagsmenn VR hljóta að fagna því að kominn er nýr formaður hjá félaginu þó einkum konur sem eru í miklum meirihluta í þessu stærsta verkalýðsfélagi landsins.

 

 

VR  hefur löngum verið undir hælnum á Sjálfstæðisflokknum og flokkurinn hefur löngum misnotað félagið í pólitískum tilgangi. M.a.  klofið ASÍ  í mörgum mikilvægum málum og staðið að því að draga úr rótækum samþykktum og þannig sljófgað klær ASÍ.

Ekki veit ég hvort nýi formaðurinn á sér einhverja pólitíska tilveru í einhverjum stjórnmálaflokknum, það myndi í sjálfu sér vera í góðu lagi ef slík aðild formannsins verði ekki til þessa að sá flokkur geti misnotað VR með sama hætti og gert hefur með þetta félag árum saman.

Nú má reikna með því, að fótgönguliðar í gamla valdaflokknum verði virkjaðir enn á ný til að koma að formanni úr Sjálfstæðisflokknum og stjórn með réttar pólitískar áherslur og uppruna.

Ekki má gleyma þeirri staðreynd að pólitískir forystumenn í VR voru bendlaðir við mjög alvarlega spillingu eftir hrunið.

Ólafía tekin við sem formaður VR

Loksins er kominn banki sem launamenn geta treyst

Þ.e.a.s. banki sem er í eigu þjóðarinnar og er þá ekki að keppa á venjulegum banka-markaði, banki sem hugsanlega gæti tekið við hlutverki Íbúðalánasjóðs að mestu leiti í einni deild innandyra.

Vissulega er verðmæti banka oftar en ekki uppblásið fyrirbæri og ekki er ólíklegt að það hafi verið í þessu tilfelli en þar sem ríkið hafði yfirtekið skuldbindingar þrotabúsins getur það varla talist vera mjög hættulegt.

Samkvæmt regluverki ESB sem fyrri ríkisstjórnir gerði engar athugasemdir við var í raun full ríkisábyrgð á rekstri allra bankanna gagnvart innistæðueigendum. En efnahags- og viðskiptanefnd Alþingis hlýtur að hafa fulla burði til þess að hafa eftirlit með þessum gjörningi.

Þessu ber að fagna

Eðlilegt eftirlit ekki til staðar

Staða leigjenda er gjarnan mjög veik gagnvart leigusölum.

Í lok þessa kjörtímabils hafa þó verið samþykktar nokkrar réttarbætur á Alþingi fyrir leigjendur.  Um þetta hefur skapast nokkur samstaða á þinginu. M.ö.o. nýir tímar eru að renna upp hvað þetta varðar.

Stóraukinn stuðningur við leigjendur

Leiguverð heldur áfram að hækka

  

 

Það er eflaust rétt að leigjendur þekki ekki rétt sinn og nýti hann ekki þess vegna. En staða leigjanda er einnig oft svo veik gagnvart leigusala að þeir geta ekki sótt sér rétt sinn vegna andstöðu leigusala.

Leigusalar reyna ósjaldan að halda leigutekjum sínum að stórum hluta leyndum og þá eru þeir tregir til að ganga frá réttum húsaleigusamningum.

Það er því mikilvægt að leigjandi sé ekki jafn háður gögnum frá sínum leigusala og verið hefur eða að það skipti leigusala mjög miklu máli að gerðir verði þinglýstir leigusamningar. 

Margir þekkja ekki rétt sinn

Það var alvarlegt hryðjuverk að leggja niður verkamannabústaðakerfið.

 

• En það það var nauðsynlegt að uppfæra félagslega húsnæðiskerfið
• En ýmsir hagsmunaaðilar voru þá komnir með puttana í spilið  
• En leigjendur hafa einnig orðið fyrir forsendubresti, því húsaleiga hefur hækkað gríðarlega við hrunið og eltir kostnað við hækkandi lán á íbúðum 

Það var gert skömmu fyrir aldamótin af þáverandi ríkisstjórn og  líklega með stuðningi sveitarfélaganna. Peningöflin í landinu sáu ofsjónir því að hafa ekki vald yfir öllum húsnæðislánum í landinu.

Flokkarnir sem þá leiddu ríkisstjórn voru Sjálfstæðisflokkur og Framsókn. Þessi ríkisstjórn vildi leggja niður Húsnæðisstofnun er síðar varð að hlutafélaginu  Íbúðalánasjóðður.

Stór hluti af tryggingagjaldinu eða sem nam 2% af öllum launum launafólks átti að renna til þess verkefnis að niðurgreiða vexti í félagslega húsnæðiskerfinu og gerði það samkvæmt kjarasamningum sem gerðir voru 1974.

Launamenn skattlögðu sig sjálfa og farið var með þetta fé á sama hátt í gegnum kerfið og farið er með þann hluta tryggingagjaldsins sem rennur í Atvinnuleysis-tryggingasjóð. Þetta fé rann nú til atvinnurekenda óbætt launamönnum.

Það er rétt að framboðin þora nánast ekki að fjalla um nýtt félagslegt húsnæðiskerfi sem er þó forsenda þess að fjölskyldur láglaunafólks geti komist í öruggt húsnæði. Ég veit þó að landsfundur VG í febrúar sl. gerði samþykkt í þessa veru.  

Nú eftir hrunið hafa samtök hálaunafólks einokað alla umræðu um húsnæðismál og gert kröfur um að hið opinbera lækki húsnæðislán þessa fólks sem er almennt langskólagengið og er með fjölskyldutekjur  vel yfir 1,5 milljónir á mánuði.

Í stjórnmálaflokkunum finnst tæplega lengur fólk sem hefur enga framhaldsskóla-göngu að baki og nánast allir sem komast þar til áhrifa hafa að baki háskólanám og er í svipaðri stöðu launalega og þessi hagsmunahópur heimilanna gerir sig gildandi fyrir. Þessi hópur berst gegn öllum félagslegum lausnum í húsnæðismálum og vilja hafa sem hraðast eignamyndum í húsnæðismálum.

Nánast allir flokkarnir vilja ríkisstyðja hálaunafólk og námsmenn í háskólanámi. Það er nánast aðeins einn flokkur sem vill skoða félagslegar lausnir fyrir almenning en það er VG. En sá vilji flokksins fer ekki hátt því miður. Málið er greinilega ekki í tísku.

 

• En leigjendur hafa einnig orðið fyrir forsendubresti, því húsaleiga hefur hækkað gríðarlega við hrunið og eltir kostnað við hækkandi lán á íbúðum
   
• Þetta mál hefur nákvæmlega ekkert með svo nefnda verðtryggingu að gera og vert er að benda á hugmyndir ASÍ sem hafa skoðað félagslega kerfið í Danmörku og annarsstaðar á Norðurlöndum. Þar er engin verðtrygging og í hugmyndum ASÍ er ekki gert ráð fyrir verðtryggingu. 

 

„Ekkert í boði sem ég ræð við“

Barnaleg viðbrögð kaupmannsins,

• þetta þýðir auðvitað að fólk ályktar sem svo að Nonni hafi eitthvað að fela.

Auðvitað getur ASÍ fyllt búðina af fólki og látið alla framkvæma verðkönnun. Þá er einnig auðvelt að gera könnun dag eftir dag tilað kanna hvort kallinn sé að hræra í verðinu eftir behag, dag eftir dag eða jafnvel oft á dag. 

Verslunahættir sem þessir hjá Kosti taka greinilega mið af bandarískum vinnubrögðum. Það er bara nauðsynlegt að fylgjast vel með verðlagi í þessari búð sem og öðrum búðum. Það vantar ekkert upp á stóryrtar yfirlýsingar frá kaupmönnum. 

Þessa daganna eru samtök versunareigenda með áróður í búðunum sem greinilega tónar með stefnumiðum Sjálfstæðisflokksins og það er kallað að misnota aðstöðu sína í pólitískum tilgangi.

Ég sé á Mbl fréttinni að þar fer einn miðstjórnarmaður í ASÍ 

Eigandi Kosts hindraði verðkönnun ASÍ

www.ruv.is

Reyndi að stöðva ASÍ

Pólitísk afskipti Framsóknaflokks settu Íbúðarlánasjóð á hliðina

• Með góðri aðstoð Sjálfstæðisflokksins og afskiptaleysi hans

Þessi niðurstaða getur ekki komið á óvart að ef DV segir rétt frá innihaldi skýrslu Rannsóknarnefndar um Íbúðalánasjóð mun skila skýrslu sinni í byrjun maí. Hvort það er gert til að hlífa þessum tveim flokkum er ekki gott að segja. En þetta hefur s.s. legið í loftinu.

Framsóknarflokkurinn mun þó varla losna undan því að þurfa að svara fyrir þau afglöp sem bent verður á í skýrslunni. Guðmundur Bjarnason, fyrrverandi ráðherra flokksins, stýrði sjóðnum frá 1999 til 2010 og þá var Árni Magnússon félagsmálaráðherra 2003 til 2006. Er talið að þessir tveir verði helst gagnrýndir í skýrslunni.

Það voru vissulega sérkennileg vinnubrögð þessara manna að nýta sjóðinn til að ryðja upp hundruðum íbúða á Austurlandi sem átti auðvitað að nýtast sem kosningatrix fyrir flokkinn. Nú standa hundruð íbúða óseljanlegar á þessu landsvæði og liggja undir skemmdum. 

Almenningur fær að borga brúsann

DV.is » Framsókn ber mestu ábyrgðina

www.dv.is

Rannsóknarnefnd um Íbúðalánasjóð mun skila skýrslu sinni í byrjun maí. Samkvæmt heimildum DV hefur nefndin nú þegar 

„Syndir framsóknarmanna eru stórar“

Hugtakið útflutningstekjur einhverra atvinnugreina segir ekkert

 

• Nákvæmlega ekkert um það hvað þær skila þjóðarbúinu miklu í hreinar gjaldeyristekjur og eða í skatttekjum til ríkissjóðs og í sveitarsjóði landsins í gjaldeyri.
  .
• Það gengur heldur ekki að blanda saman launum og sköttum launamanna sem starfa í tilgetnum greinum og eða sköttum sjálfra fyrirtækjanna og eigenda þeirra. Það eru óskyldir hlutir.

 

Ef  þessar atvinnugreinar væru ekki fyrir hendi myndi fólkið starfa í öðrum greinum og fá þar laun og greiða af þeim skatta. Engin getur fullyrt hvort aðrar greinar geti ekki skilað jafnháum launum til launafólks og þar með skatttekjum.

Inn í myndina verður taka tilkostnað ríkis og sveitarfélaga fyrir hvert starf sem atvinnugreinarnar veita beint.

Ekki gengur að taka með afleidd störf sem fylgja allri framleiðsu í öllum starfsgreinum.

Bara hvert starf í áliðnaði kostar ríkissjóð nálægt þremur milljörðum í beinum virkjunar og flutningskostnaði á raforkunni fyrir utan gríðarlegan kostnað sveitarfélaganna.

Þá er fórnarkostnaðurinn ótalinn bæði í beinum fjárútlátum og fórn á náttúrugæðum þjóðarinnar.

Það verður enginn ríkur á miklum tekjum einum saman, heldur er lykilþáttur í ríkidæmi sparnaður, aðhalds- og fyrirhyggjusemi. Bæði hjá einstaklingum og hjá heilum þjóðum. Þetta má sjá af  því m.a. að bera saman afkomu þjóðanna, þar eru það ekki náttúruauðlindir sem skapa þjóðarauðin heldur fyrirhyggjusemin. Menntunarstig þjóðanna hafa mikil áhrif, sjálfstraust og menning

Þetta óheilbrigða hugtak „útflutningstekjur“  er auk þess gríðarlega ósanngjarnt og hefur verið leiðarstefið í því að brjóta niður íslenskan samkeppnisiðnað sem er mjög fjármagnsléttur og hefur nánast engan kostnað hjá opinberum aðilum í för með sér.

Slíkur iðnaður skilar miklum gjaldeyristekjum með því að spara gjaldeyrir og gerir það að verkum að íslendingar sjálfir byggja upp atvinnulíf  í skapandi vinnu í hvers kyns iðnaði og í ferðamannaiðnaði.

Það er eftirtektarvert, að frambjóðendur Sjálfstæðisflokksins varast að tala um álver og aðra stóriðju nú í þessari kosningabaráttu. Formaður Sjálfstæðisflokksins taldi upp samskonar atvinnutækifæri til frambúðar og frambjóðendur Vinstri Grænna hafa gert í gegnum árin í sjónvarpsviðtalinu fræga í gærkvöld.

Enda eru fleiri álver ekki boðlegur kostur lengur og þau skila litlum gjaldeyristekjum til þjóðarinnar sjálfrar miðað við fórnarkostnað hennar. Jafnvel á uppbyggingar-tímanum við virkjanir og stóriðjuver er líklegt að erlendir aðilar fleyti rjómann af dýrðinni og noti starfsmannaleigur til að manna slíkar framkvæmdir. 

 

• Forstjóri Landsvirkjunar, Hörður Arnarson, hefur ítrekað sýnt meðfylgjandi glæru á upplýsingafundum Landsvirkjunar. Boðskapur hans er skýr: Vissulega verða fjárfestingaráhrif stórra framkvæmda verða veruleg en þau eru í raun bara tímabundin bóla ef arðsemi fjárfestingarinnar rís ekki undir kröfum eigenda. Tilvísunin er vitaskuld Kárahnjúkavirkjun. Fjárfestingaráhrifin af henni voru gríðarleg en er arðsemin hvergi nærri viðunandi að mati yfirstjórnar Landsvirkjun. 

 

 

Útflutningstekjur marklaust hugtak

Þótt einhverjir hafi hlerað rangann síma

Hreinsar það ekki Ólaf Ólafsson af þeim áburði sem á hann hefur verið borinn. Það gerir hann ekki saklausan ef hann reynist vera sekur um ólöglega hluti.

Þessi maður verður að sætta sig við kröfu þjóðarinnar að hans viðskipti sem margar ljótar sögur hafa farið af séu rannsakaðar ofan í kjölinn.

Það væri a.m.k. ótrúlegt að ef sérstakur saksóknari hefur kært hann og stefnt fyrir dóm að hann sé alveg saklaus. Þessir tafaleikir lögmannanna gerir ekki hans feril beinlínis glæsilegann.

Flestir hugsa sem svo, fyrst þessir menn gera allt til að tefja þetta mál og segja sig síðan frá málinu þrátt fyrir að þeir fái hugsanlega ákúrur fyrir hjá dómsvaldinu.

En þetta fær sinn tíma sem þarf. 

Hleruðu mann úti á landi að ósekju

Það var eina leiðin til að taka upp gegnsæja uppbyggingu þessa heimilis

 

• Það er einnig nauðsynlegt svo hægt verði að byggja upp nýjan rekstur á hreinum grunni.
  .
• Skipa verður opinberan þrotabústjóra og starfsnefnd með honum 

 

Því ber að fagna úr því sem komið er, að hjúkrunarheimilið fari í þrotameðferð og þá um leið í nauðasamninga. Skuldabréfaleið núverandi stjórnar félagsins var beinlínis ósvífin og hrein eignaupptaka í raun.  Það er ekki fær leið að skerða eignir þeirra sem hafa greitt sín búseturéttar gjöld.

Þá er einnig nauðsynlegt að rannsaka allann rekstur heimilisins 10 ár aftur í tíman  og allar ákvarðanir teknar á þessu tímabili. Einnig hvort gerðar hafi verið stjórnarsamþykktir fyrir öllu sem gert hefur verið og eða hvort það hafi verið gerðir hlutir án þess að gerðar hafi verið samþykktir fyrir öllum gjörningum.

Ekki má gleyma því, að þegar hafa komið ljós agnúar á rekstri hjúkrunarheimilisins  og meðferð á fjármunum heimilisins. Þá er ljóst að heimilið er rekið skjóli laga um rekstur hjúkrunarheimila sem taka að sér skyldur ríkisins í þessum efnum og endanlega á ábyrgð þess. 

Reksturinn  er kostaður af opinberu fé af þeim sökum er eftirlitskylda ríkisins ótvíræð og ábyrgð stjórnarmanna og forstjóra og eða framkvæmdastjóra einnig mjög rík. 

 

• Þá er nauðsynlegt að fara yfir rekstrarfyrirkomulag hjúkrunarheimilanna almennt. 

 

 

Eir fer í opinbera nauðasamninga