Afrekskona

Það er einmitt svona fólk sem á að heiðra sem sýnir af slíka hreysti, dirfsku og frumkvæði. Ekki er ólíklegt að hún hafi bjargað einhverjum með þessu afreki sínu

Það tók Rúnu Kristínu Sigurðardóttur og fjölskyldu fjóra til fimm tíma að komast ofan af Holtavörðuheiði í dag, en það hafðist ekki fyrr en Rúna tók sig til og gekk á undan bílalest í vonskuveðri.

Gekk fyrir lestinni ofan af heiði

Ísland fær lofsamlega dóma fyrir tök sín á hruniinu

• Það er ekki undarlegt þótt Framsóknarflokkurinn með Sigmund Davíð forsætisráðherra fremstan í flokki vilji múlbinda fréttastofu RÚV.

Það er ljóst einnig að þetta er einnig einlægur vilji Sjálfstæðisflokksins og er Davíð Oddsson þar aðalmaðurinn í baklandinu.

• Davíð var sá forsætisráðherrann sem er arkitektinn að því ástandi á Íslandi sem olli hruninu og sá sem setti seðlabankann á hliðina. Hann nær að vísu ekki jafn slæmri efnhagsstjórn og Ólafur Thors var þjóðinni.

Það sem er vont við fréttastofu RÚV að mati þessara aðila er, að þessi fréttastofa sem reynir að vera laus við öll flokkspólitísk áhrif þótt hart sé að henni gengið. Gerir einnig alltaf það sem hún að gera, sem er að segja sannar og réttar fréttir.

En ,,sérfræðingur Sameinuðu þjóðanna í erlendum skuldum og mannréttindum segir að Ísland hafi staðið sig þjóða best í að taka á afleiðingum efnahagskreppu síðustu ára. Enn sé þó aðgerða þörf. Skýrsla um Ísland verður kynnt í Mannréttindaráði Sameinuðu þjóðanna eftir helgi". (RÚV)

,,Juan Pablo Bohoslavsky, óháður sérfræðingur Sameinuðu þjóðanna í erlendum skuldum og mannréttindum, var á Íslandi í desember að kynna sér hvernig Íslendingar hefðu unnið sig út úr kreppunni 2008.

Í bráðabirgðaniðurstöðu sagði hann að það hefði tekist betur hér en víða annars staðar, til dæmis með virkri þátttöku borgaranna í þjóðaratkvæðagreiðslum, rannsóknum á hruninu, með því að verja velferðarkerfið og aðstoð við skuldara".

Hann segir einnig, að ýmislegt sé eftir, en það er greinilegt á öllu að það samræmist illa stefnu núverandi ríkisstjórnar sem hamast við það að koma málunum í svipað horf og var fyrir hrun. 

Enn eru lögreglustjóramálin sprelllifandi

• Opið bréf verjanda í „LÖKE-máli“ Garðars St Ólafs-sonar Til Björns Inga Hrafnssonar, útgefanda og stjórnarformanns DV og Pressunnar

Þegar skjólstæðingur minn sem starfar seOpið bréf verjanda í „LÖKE-máli“ Til Björns Inga Hrafnssonar, útgefanda og stjórnarformanns DV og Pressunnarm lögreglumaður hjá embætti Lögreglustjóra á höfuðborgarsvæðinu, var í apríl á síðasta ári, borinn röngum sökum af Öldu Hrönn Jóhannsdóttur aðstoðarlögreglustjóra tóku DV og Pressan fullan þátt í því með öðrum fjölmiðlum að mála hann upp sem skrímsli.

Rógburður nafnlausra heimildamanna innan lögreglu þótti nægilega fréttnæmur til þess að birta bæði nafn og mynd þess manns sem sat saklaus undir fordæmalausum árásum vegna aðgerða fólks í sama einkennisbúning og hann. Fólks sem hann átti að geta treyst til að beita völdum sínum af ábyrgð, hlutlægni og heiðarleika.

DV gekk svo langt að leita til fleiri nafnlausra heimildamanna til að bera nýjar sakir á skjólstæðing minn og ýjuðu að því að hann hefði áður gerst sekur um alls kyns afbrot. Þeir heimildamenn virðast hafa verið annaðhvort illa upplýstir eða illa innrættir, þar sem ekki var meira hæft í þeim ásökunum en öðrum í þessu máli.

Ákæra byggð á röngum upplýsingum frá lögreglu

Mikið hefur gengið á í vikunni. Nær allir fjölmiðlar á Íslandi hafa fjallað ítarlega um það að ríkissaksóknari hafi fallið frá ákærulið um meinta misnotkun á LÖKE og krefjist ekki refsingar í málinu. Embættið hefur viðurkennt skelfileg mistök og komið hefur í ljós að ákæra byggðist á röngum upplýsingum frá rannsakendum.

Það vakti óneitanlega furðu verjanda að þegar vinnudeginum lauk á föstudaginn höfðu hvorki Pressan né DV minnst einu orði á þær stórfréttir að maðurinn sem fjölmiðlar máluðu upp sem skrímsli hafi verið hafður fyrir rangri sök.

Ekki orð af því sem fjölmiðlar ásökuðu skjólstæðing minn um var þannig sannleikanum samkvæmt. Allt bendir til þess að með því að „leka“ ósönnum sögum um skjólstæðing minn hafi tilteknir aðilar sem aðgang höfðu að rannsóknargögnum getað fengið fjölmiðla til að birta viðurstyggilegar ásakanir í garð þriggja saklausra manna.

„Heimildamenn“ sem eru tilbúnir að brjóta þagnarskyldu sína með taktískri notkun leka til valinna fjölmiðlamanna virðast geta sagt ósatt um þau trúnaðarmál sem þeir segjast vera að upplýsa fjölmiðla um. Það er eitthvað sem fjölmiðlar þurfa að hafa betur í huga.

Ekki fréttnæmt að þær sakargiftir séu rangar?

Það vakti óneitanlega furðu verjanda að þegar vinnudeginum lauk á föstudaginn höfðu hvorki Pressan né DV minnst einu orði á þær stórfréttir að maðurinn sem fjölmiðlar máluðu upp sem skrímsli hafi verið hafður fyrir rangri sök. Eftirgrennslan leiddi í ljós að allir aðrir fjölmiðlar höfðu talið mjög fréttnæmt að saklaus maður hafi verið ákærður fyrir mistök ríkissaksóknara. Ekki síður hafa aðrir fjölmiðlar talið það eiga erindi við almenning að embættið hafi fengið rangar upplýsingar frá lögreglu sem leiddu til ákæru.

Gat það verið að DV og Pressan teldu það fréttnæmt þegar menn væru bornir tilhæfulausum sökum af valdhöfum í þjóðfélaginu, en ekki fréttnæmt að þær sakargiftir hafi reynst rangar? Með öðrum orðum, var það mögulega mat ritstjórnar og útgefanda að það væri fullt tilefni til nafn og myndbirtingar af almennum lögreglumanni ef nafnlausir heimildamenn innan lögreglu bæru á hann ærumeiðandi ávirðingar, en það ætti ekkert erindi við almenning þegar þær sakargiftir væru afsannaðar?

Hví þegir DV þegar aðrir þora?

Verjandi hafði samband við ritstjórn DV og ræddi þetta. Hann ræddi ennfremur við blaðamenn sem skrifað hafa fyrir DV og Pressuna. Þá leitaði hann til sinna eigin nafnlausu heimildamanna í leit á skýringu á því að af hverju DV þegði nú meðan aðrir þorðu. Athugun verjanda benti til að á æpandi þögn DV og Pressunar um málið væru mjög sérstakar skýringar sem verjandi hikar við að trúa án þess að hafa fyrir þeim beinar sannannir.

Vangaveltur og slúðursögur um ritskoðun útgefanda á efnistökum vegna tengsla eru ekki sönnur þess að það hafi átt sér stað.

Þær upplýsingar sem verjandi fékk síðari hluta föstudags voru að nokkrar tilraunir hefðu verið gerðar til að skrifa um málið í DV og Pressunni. Björn Ingi Hrafnsson útgefandi hafi hins vegar gefið þau fyrirmæli að enga grein mætti birta um málið vegna fjölskyldutengsla Arnars Ægissonar framkvæmdastjóra Pressunar við Öldu Hrönn Jóhannsdóttur aðstoðarlögreglustjóra.

Verjandi ætlar engum manni slík vinnubrögð. Enda þó að fyrir hendi séu mægðir framkvæmdastjóra fjölmiðils við opinberan starfsmann sem sætir gagnrýni fyrir embættisfærslur vill verjandi trúa því að frjáls fjölmiðill geti fjallað um málið af hlutleysi.

Vangaveltur og slúðursögur um ritskoðun útgefanda á efnistökum vegna tengsla eru ekki sönnur þess að það hafi átt sér stað. Eins og allir aðrir njóta útgefandi, framkvæmdastjóri og ritstjórn hjá DV og Pressunni skilyrðislaust réttar til að teljast saklausir af öllu misferli þar til annað sannast.

Hugrekki og heiðarleiki

Verjandi tók þær upplýsingar sem hann hafði fengið í hendur engu að síður nægilega alvarlega til að hafa samband við Björn Inga Hrafnsson um ritstjórnarstefnu DV og Pressunar í „LÖKE-málinu“ svokallaða, sem nú væri kannski betur nefnt „Lögreglustjóra-málið“.

Verjandi benti á að sú atburðarás sem átt hafi sér stað á síðustu dögum væri í eðli sínu fréttnæm. Þá væri það eðlilegt að fjölmiðlar sem birta mynd og nafn manns þegar hann situr undir ásökunum fjölluðu einnig um það þegar í ljós kemur að þær ásakanir eru ósannar. Björn Ingi svaraði því að hann skyldi athuga málið.

Verjandi talaði einnig við Auði Ösp, blaðamann Pressunar, sem vildi skrifa um áhrif rangra sakargifta í LÖKE-máli á skjólstæðing minn. Verjandi hvatti hana til að gera það endilega, en benti henni einnig á þær sögusagnir sem honum höfðu borist til eyrna um að aðrar greinar um málið hefði ekki mátt birta vegna tengsla Öldu Hrannar við framkvæmdastjóra.

Björn Ingi stóð frammi fyrir mjög erfiðu vali, milli þess að halda hlífiskildi yfir fjölskyldu samstarfsfélaga og vinar eða velja að fjalla opinskátt um mikilvæg málefni sem snerta alla Íslendinga.

Það hefur útheimt mikið hugrekki fyrir Auði Ösp að óska eftir því að skrifa greinina vitandi að yfirmaður hennar væri mægður Öldu Hrönn Jóhannsdóttur aðstoðarlögreglustjóra. Miðað við hversu margir blaðamenn hafa misst vinnuna undanfarið hlýtur að vera erfitt og ógnvekjandi að skrifa um málefni sem snertir yfirmenn á óþægilegan hátt.

Sem betur fer virðast yfirmenn Auðar hafa áttað sig á því hversu mikil gersemi blaðamaður er sem þorir að fjalla um mikilvæg mál af hugrekki og heiðarleika. Björn Ingi Hrafnsson hafði samband við verjanda eftir að hafa tekið ábendingar mínar til athugunar og sýndi mér greinina eftir Auði Ösp. Birtist hún í sömu mund á vefsíðu Pressunar.

Verjandi þakkar Birni Inga viðbrögð hans

Verjandi virðir það við Björn Inga að hafa brugðist við með þessum hætti. Ég svaraði honum stuttlega úr iPad í gær, en hafði ekki tíma til að skrifa langt svar. Mér láðist þannig alveg að þakka honum fyrir skjót viðbrögð og heiðarlega framkomu.

Virðingarvert að bregðast við gagnrýni með þessum hætti og mjög sterkt sem útgefandi og ábyrgðarmaður fjölmiðils að hafa leyft Auði Ösp að birta frétt sína þrátt fyrir að umfjöllunin kunni að koma illa við framkvæmdastjóra fjölmiðilsins vegna fjölskyldutengsla.

Björn Ingi stóð frammi fyrir mjög erfiðu vali, milli þess að halda hlífiskildi yfir fjölskyldu samstarfsfélaga og vinar eða velja að fjalla opinskátt um mikilvæg málefni sem snerta alla Íslendinga. Þegar æðstu yfirmenn stjórnsýslunnar gera mistök sem kosta menn æruna eða hreinlega misnota vald sitt með skelfilegum afleiðingum, þá getur enginn fjölmiðill þagað um það mál. Vald án ábyrgðar má enginn hafa í réttarríki.

Eins og ég ræddi við Björn Inga í gær vænti ég þess að DV, bæði vefur og prentútgáfa, muni nú verja jafn miklu plássi í að fjalla um það að skjólstæðingur minn hafi verið hafður fyrir rangri sök og áður var notað til að bera upp á hann þær sakir.

Ég hef enga ástæðu til að ætla annað en að Björn Ingi muni beita sér fyrir því af fullum krafti að DV og Pressan fjalli um „Lögreglustjóra-málið“ af heilindum og hugrekki í framtíðinni. Við megum þannig eiga von á því á mánudaginn að DV fjalli ítarlega um rangar sakargiftir á hendur skjólstæðingi mínum, mistök ríkissaksóknara og rangar upplýsingar sem komu frá lögreglu á Suðurnesjum.

Viðtal við Sigríði Björk lögreglustjóra

Björn Ingi er í einstakri stöðu til upplýsa alþjóð um mistök, afglöp og lögbrot lögreglu á Suðurnesjum og höfuðborgarsvæðinu. Einn íslenskra fjölmiðlamanna fær hann tækifæri til að taka ítarlegt viðtal við Sigríði Björk Guðjónsdóttir lögreglustjóra í sjónvarpsþættinum Eyjunni á Stöð 2 klukkan 17:30 í dag, sunnudaginn 8. mars 2015.

Þar mun hann eflaust freista þess að fá frá henni svör um það hvort hún taki mark á úrskurði Persónuverndar eða hvort hún heldur sig við þá túlkun að lögreglustjóri hafi sjálfdæmi um hvenær hún hafi brotið lög.

Fyrir liggur að Sigríður Björk hefur deilt viðkvæmum persónuupplýsingum og trúnaðarupplýsingum um atvik sem henni urðu kunn vegna starfs síns og leynt eiga að fara vegna lögmætra almanna- eða einkahagsmuna án þess að fyrir hendi væri nein viðhlítandi heimild fyrir þeirri dreifingu. Hún kom þeim upplýsingum til manns sem hefur verið sakfelldur fyrir að leka upplýsingum sem lögregla á Suðurnesjum aflaði til fjölmiðla.

Skjólstæðingur minn er enn sakaður um að hafa deilt upplýsingum án heimildar, þegar hann segir vini sínum frá því að tiltekinn aðili hafi skallað sig og hrækt á sig. Viðurkennt er reyndar af hálfu ákæruvaldsins að meint brot, ef eitthvað var, hafi verið smávægilegt og varði ekki refsingu.

Embætti LRH hefur hins vegar tekið þá afstöðu gagnvart skjólstæðingi mínum að þar sem hann var ásakaður um slíkt brot hafi borið að víkja honum úr embætti tímabundið. Mikilvægt sé að lögreglumenn njóti trausts í störfum og ásökun um slíkt brot geri það að verkum að lögreglumaður geti ekki notið trausts almennings fyrr en leyst hefur verið úr málum fyrir dómstólum.

Ég hvet Björn Inga til að fá Sigríði Björk lögreglustjóra til að gefa skýringar og svör við eftirfarandi atriðum í viðtalinu á Eyjunni:

• Hvers vegna eru gerðar strangari kröfur til lögreglumanna en lögreglustjóra við túlkun á þagnarskylduákvæðum?
• Þarf lögreglustjóri ekki að njóta traust almennings á sama hátt og lögreglumenn?
• Hafði Sigríður Björk eitthvað eftirlit með þeim rannsóknaraðgerðum sem Alda Hrönn framkvæmdi gagnvart skjólstæðingi mínum?
• Hvers vegna hóf Alda Hrönn Jóhannsdóttir aðstoðarlögreglustóri og nánasti samstarfsmaður Sigríðar einkarannsókn gagnvart lögreglumanni í Reykjavík í október 2013 en fékk ekkert umboð til þess frá ríkissaksóknara fyrr en 11. apríl 2014?
• Hvenær komst það til vitundar Sigríðar Bjarkar lögreglustjóra að Alda Hrönn Jóhannsdóttir, nánasti samstarfsmaður hennar, væri að rannsaka lögreglumann í Reykjavík án þess að ríkisaksóknari hefði veitt umboð til þess eins og lögreglulög gera ráð fyrir?
• Hefur Alda Hrönn Jóhannsdóttir upplýst Sigríði Björk lögreglustjóra hvernig hún komst yfir afrit af einkasamræðum manna sem ekki sættu opinberri rannsókn eða höfðu stöðu sakbornings?
• Eru það viðtekin vinnubrögð hjá undirmönnum Sigríðar að yfirmenn lögreglu megi lesa einkasamræður af Facebook hvers sem þeim sýnist án þess að fá dómsúrskurð, menn hafi stöðu sakbornings eða skráð sé að það tengist lögreglumáli?
• Hvers vegna liggja ekki fyrir nein skráð skjöl um einkarannsókn Öldu Hrannar hjá lögreglu; nema svokölluð „greinargerð“ hennar sem hún skrifaði sex mánuðum eftir að hún hófst?
• Hvers vegna skrifaði Alda Hrönn engar lögregluskýrslur um meintar rannsóknaraðgerðir sínar?
• Hvers vegna var málinu ekki gefið númer eða skráð í málaskrá þegar Alda Hrönn hóf það?
• Hvers vegna veitti lögregla á Suðurnesjum ríkissaksóknara rangar upplýsingar sem leiddu til þess að saklaus maður var ákærður?
• Telur Sigríður Björk það alvarlegt að þetta hafi komið fyrir eða vísar hún allri ábyrgð á bug eins og Alda Hrönn hefur gert?

Þetta þarf Sigríður Björk að svara fyrir alveg eins og sinn hlut í lekamálinu. Björn Ingi er í stöðu sem margir fjölmiðlamenn á Íslandi gæfu sennilega mikið fyrir. Hann getur sinnt því grunnhlutverki fjölmiðla að draga handhafa valds til ábyrgðar. Ég treysti því að það geri hann óhræddur.

Höfundur er héraðsdómslögmaður. 

Nú er stand á lögreglustöðvum í Reykjavík

• Hefði einhver haldið að drottningarviðtalið á Morgunblaðinu við lögreglustjórann myndi jarða málavafsturinn í kringum Sigríði Björk er það bara óskhyggja.

Það voru alvarleg mistök hjá þeim stöllum lögreglu-stjóranum og ráðherranum yfirmanni lögreglustjórans að láta ekki fara yfir málið af sér tilkölluðum rannsókn-araðilum.

Bara strax nú í „LÖKE-málinu“ gegn lögreglumanninum Gunnari Scheving Thorsteinssyni sem fer fram fyrir Héraðsdómi Reykjavíkur er farið að vitna í mál Sigríðar Bjarkar og farið að bera saman sakarefni.

 Gunnar er nú ákærður fyrir brot á þagnarskyldu samkvæmt 136. gr. almennra hegningarlaga, sem er almennt þagnarskylduákvæði opinberra starfsmanna. Um lögreglumenn gildir einnig sérstakt þagnarskylduákvæði, 22. gr. lögreglulaga sem kveður ekki á um refsiheimild en veitir fyllingu um inntak 136. gr. þegar lögreglumenn eru sóttir til saka. 

Lögmaður Gunnars Scheving ber LÖKE-málið saman við mál Sigríðar Bjarkar Guðjónsdóttur lögreglustjóra sem talsvert hefur verið fjallað um undanfarna daga. Vitnað er til 22. greinar lögreglulaga í úrskurði Persónuverndar um samskipti hennar við Gísla Frey Valdórsson, fyrrverandi aðstoðarmann innanríkisráðherra.

Það fellur ekki undir hlutverk Persónuverndar að meta hvort lögreglulög hafi verið brotin, en í úrskurðinum um mál Sigríðar Bjarkar er þó að finna eftir-farandi málsgrein um þau skýrsludrög sem lögreglustjórinn sendi án heimildar og í trássi við 11. og 12. grein persónuverndarlaga:

„Að öðru leyti ber og að telja upplýsingar í drögunum lúta að einkahögum einstaklinga sem eðlilegt er að fari leynt, sbr. 1. mgr. 22. gr. lögreglulaga nr. 90/1996 þar sem fjallað er um þagnarskyldu lögreglu.” 

Lögmaður Gunnars  segir m.a.: „Ég tel hennar staðfesta brot miklu alvarlegra en meint brot míns skjólstæðings.”

Sakar lögreglu um rangar sakargiftir

Krefst ekki refsingar í málinu

Drullumallið í apotekunum

• Lyfsalarnir eru auðvitað orðnir svo vanir að selja hverskonar mall á túpum og vökva á flöskum með gríðarlegum yfirlýsingum um eitt og annað.
  
  
• Þeir selja jafnvel allskonar yngingardrullu í hverskyns túpum og dollum og allir vita, að það sem auglýst er með íburðarmiklum auglýsingum getur ekki staðist.
  
  
• Er nokkur furða þótt þessir menn ruglist í ríminu.

Sjónvarpið spilar í löngum bunum auglýsingar þar sem ýmislegt er fullyrt. Sum efni gera menn jafnvel gáfaðri ef menn éta þau heldur enn ef þau gera það ekki. Það vantar ekkert upp á sölumennskuna. Önnur drulla gerir fólk fallegra og annað fólk verður grennra.

• Hver er munurinn á þeirri sölumennsku og þeirri sem þeir fordæma nú?

Drullufyrirtækin með heimsþekkt vörumerki lofa betri húð, meiri hárvexti, meiri kyngetu og að húðin yngist um mörg ár og að hún verði slétt eins og á ungbarni. Hár fái varnanlegan gljáa. Limir eiga einnig að stækka á körlum og kynlíf kvenna að verða eins og draumur sem aldrei getur ræst. Allt eftir þessu.

Aldrei hef ég tekið inn nein svona efni, en gráu hárunum er farið að fækka. En það er vegna þess að ég er skyndilega að verða sköllóttur.

Er ekki kominn tími til að þessir apotekarar líti í eigin barm, því það er mörg gagnalaus drullan sem þeir selja og hafa til þess þjálfaða sölumenn og með mikið af erlendu auglýsingarfjámagni.

Alvarlegt að selja nanóvatn í apóteki

Apótekarar líta það alvarlegum augum að lyfsali hafi selt svonefnt nanóvatn í apóteki, ekkert leyfi var fyrir framleiðslunni. Formaður lyfsalahóps Samtaka verslunar og þjónustu segir það hafa komið sér mjög á óvart að apótek seldi slíka vöru.

RUV.IS

 

 

 

Oftúlki enn rannsókn á SagaPro

Réttur boðskapurinn er nú borinn út í hvert hús

• Enda virðist vera mikilvægt að koma réttum viðhorfum til skila.
  
  
• Nú í morgun barst mér eins og mörgum öðrum væntalega eitt þykkt tölublað af Morgunblaðinu.

Ég greiddi áskrifatgjöld af þessu blaði í nær 4 áratugi þótt áskriftin hafi nánast alltaf verið á öðru nafni.

Blaðið í morgun var óvenjuþykkt vegna auglýsinga þar frá styrktaraðilum við blaðið væntanlega. Það eru þá fyrirtæki sem greiða fyrir auglýsingar og til þess notað fé tekið úr rekstri fyrirtækjanna. 

Þ.e.a.s. úr óskiptu, ekki er víst að þeir launamenn sem vinna hjá þessum fyrirtækjum hafi verið spurðir um hvort rétt væri að styrkja þessa pólitísku útgáfu. En slíkt útstreymi á fé, minnkar getu fyrirtækja til að greiða góð laun.

Blaðið í morgun var nefnilega hlaðið af pólitískum áróðri sem ég hef engann áhuga á að lesa. Ég hætti að greiða fyrir blaðaáskrift eftir að fríblað kom á markaðinn og losnaði þar með að greiða fé fyrir auglýsingar. 

En í eðli sínu er lítil munur á þessum blöðum og pólitíski áróðurinn kemur gjarnan úr svipaðri átt þótt betur sé farið með hann í FB en í MBL, fjölbreyttari og úr fleiri áttum.

Einhverja mikla ástæðu virðist gamli Moggi hafa til að gera stóra glansmynd  um Sig­ríði Björk Guðjóns­dótt­ur, lög­reglu­stjór­a á höfuðborg­ar­svæðinu (LRH). Hún er eflaust hinn vænsti einstaklingur með góðar hugmyndir og hef ég áhuga-samur fylgst með tökum hennar á heimilisofbeldi. Ég er sammála hennar áherslum í þeim málaflokki.

Hún seg­ir að und­an­farn­ar vik­ur og mánuðir hafi vissu­lega reynt á hana og embættið, en nú sé þessu máli lokið og LRH fái vinnufrið á ný til þess að sinna mörg­um og mik­il­væg­um verk­efn­um á þess­um stóra og þýðing­ar­mikla vinnustað.

Vissulega hefur reynt á hana en ekki á embættið sem slíkt eins og hún gefur í skin. Það er einnig öruggt að þetta mál er ekki úr sögunni, fyrst svona var farið í málið.  Þ.e.a.s. að ráðherra hefur ákveðið að lögreglustjórinn skuli halda áfram starfi sínu eins og ekkert hafi gerst.

Persónunefnd hefur sagt hana seka um röng vinnubrögð og hafa brotið lög með vinnubrögðum sínum. (ég er reyndar á þeirri skoðun að Sigríður Björk hafi ekki ætlað sér að gera eitthvað rangt)  Þetta er dómur Persónuverndar sem jafngildir hverjum öðrum alvarlegum dómi.

Því er nauðsynlegt að hreinsa borðið með því að fá úrskurð með opinberri rannsókn á vinnubrögðum SBG. Allar líkur eru á því að slík rannsókn leiði ekki til þess að hún verði að hætta.

• Sauðsvartur almenningurinn er ekki fær til þess að dæma Sigríði Björk og ekki ætla ég mér að gera það.
  
  
• En við þessir sem erum í sauðalitunum eru svo sannarlega efins um lagalegu sjónarmið lögreglu-stjórans í málinu og einnig um siðfræðilegu hlið málsins

En þessi orð hennar bera svo sannarlega vott um þroskaleysi sem kemur mér algjörlega á óvart að embættismaður í svo háu embætti skuli láta frá sér fara orð sem þessi:

• „Ekki hvarflað að mér að segja af mér“

Hún hefði auðvitað átt að hafa frumkvæði að slík rannsókn færi fram enda fullviss um að hafi gert allt rétt og heiðarlega, einnig gagnvart lögum þar um.

Það sama á auðvitað við um ráðherrann, því spillingarfnykurinn hefur svo sannarlega loðað við gömlu stjórnmálaflokkanna á Íslandi og hefur flokkur hennar ekki farið varhluta af slíkum ávirðingum

• Þessi viðbrögð eru svo sannarlega hrokafull að mér finnst.

Ekki hvarflað að mér að segja af mér

Nýsköpun í lyfjaframleiðslu

• Nýjasti iðnaðurinn á Íslandi, felst í því að framleiða ýmiskonar lyf töfrum líkustum.

  Það er alþekkt að ýmsir smákaupmenn gera sín innkaup með því að fara í Bónus og kaupa þar ýmsar vörur til að selja í sínum búðum.

  

  Það nýjasta í þessum efnum er, að hugmyndaríkir menn fara á nammibarinn í Bónus og kaupa þar nokkrar gerðir af bragðvondu sælgæti og húða það með hjúpefnum eins og súkkulaði sem búið er að krydda aðeins.

  Síðan er þessu pakkað í lítil box og ásettir litprentaðir glansmiðar á með flottum nöfnum og síðan einhver texti á ýmsum erlendum tungumálum um langtíma undra áhrif af töflunum á ýmsa alvarlega sjúkdóma sem læknavisindin eiga í vandræðum með.

  Dæmi um frjóar hugmyndir í þessum skapandi iðnaði eru t.d. eyrnakerti, frumöskursmeðferð, geimverulækna, tímabylgju núll, seglameðferð, skírlífisber og pendúlgreiningar, en líka meðferðir sem geta gert ógagn og jafnvel verið hættulegar, svo sem ristilskolanir, djöflasæringar og eitursveppi.

  Nú eru afbrýðusamir læknar farnir að skipta sér af þessum mikilvæga iðnaði sem hefur skaffað mönnum góða atvinnu og gefið þjáðu fólki von og vellíðan. Enda eiga læknar engar lausnir hvort sem er við vanda þessa fólks. Þá eru þessar töflur miklu bragðbetri en hveiti pillurnar sem þeir útvega.

  Það má enginn gera neitt jákvætt þá koma afskiptin

•  

  

   

  Skurðlæknirinn Björn Geir Leifsson segir Berry. En, vöru sem útvarpsmaðurinn Heimir Karlsson selur, vera ekkert annað en sælgæti dulbúið sem lyf.

   

   

  ,,Berry".  Er sagt geta hjálpað þeim sem þjást af gigt, liðvandamálum, eða brjóskskemmdum. Það inniheldur þó fyrst og fremst matarlím.  

   

  Heimir hafnar ásökunum Björns Geirs í varnarræðu á Facebook.

   

   

Rannsaka villandi lækningaloforð

Laun heimsins eru vanþakklæti

• Þetta er auðvitað vanþakkæti af verstu gerð.

Hægra megin á fés-síðunni minni birtist alltaf þegar ég skoða síðuna einhver áskorun um að Ólafur Ragnar Grímsson bjóði sig ekki fram aftur sem forseti.

Ég er aldeilis alveg gáttaður á þessu, vita þessir menn ekki að forsetinn bjargaði þjóðinni einn og óstuddur.

Hann bjargaði þjóðinni einnig frá því að greiða óreiðuskuldir Landsbankans í útlöndum. Þar sem fjöldi fólks heimtaði að fá einhverja peninga sem það þóttist eiga.

Alla daga er hann síðan að gera sem hann getur til að bjarga allri heimsbyggðinni.

Hann er eini maðurinn sem kunni að meta mennina sem gerðu þjóðinni gott á sinni tíð og sýndu hið íslenska víkingaeðli íslendinga. Hann hefur sagt umheiminum að íslendingar séu bestir.

En nú hefur Hæstiréttur orðið sér til alvarlegrar skammar í framkomu sinni gagnvart þessum góðvinum Ólafs Ragnars og sérstökum hjálparhellum við að halda uppi heiðri þjóðarinnar.

Auðvitað vill þjóðin hafa hann um aldur og ævi, það er algjört guðslán að hann skuli vera forseti íslensku þjóðarinnar. Hann myndi vera eftirsóttur sem forseti hvarvetna um heiminn.

Örvæntingin 

„Komdu heim. Núna“

Íslendingar kunna ekki gott að meta

Mestu munaði um Landsbankabréfið

Viðhorfin í umhverfismálum breytast nú hratt hjá þjóðinni

• Eldgosið í Holuhrauni hefur þegar breytt viðhorfum margra á undrastuttum tíma
  
  
• Einnig er það staðreynd að verðmætamat landans hefur gjörbreyst er varðar auðlindir þjóðarinnar.
  
  
• Þetta mátti heyra og sjá við hringborðið í gærkvöld

Á aðalfundi Samorku í síðasta mánuði kom fram sú furðulega krafa austfirðinga um að byggt yrði stórvirki fyrir raforkuflutninga þvert yfir hálendið, sem er eiginlega furðuleg og ótrúlega ósanngjörn krafa.

Var þessi hugmynd raunar skotin á kaf við hringborðið í gærkvöld. Harðasti andstæðingur hugmynda af þessu tagi við hringborðið var Styrmir Gunnarsson fyrrum ritstjóri Morgunblaðsins, sem einhverntíma hefði þótt saga til næsta bæjar.

Þetta er ansi erfitt á að hlusta á svona kröfur, því austfirðingar kröfðust þess í áratugi að virkjað yrði í hálendinu fyrir austan svo hægt yrði að byggja eitt af stærstu álverum heimsbyggðarinnar á Austfjörðum.

Raforkan úr Kárahnjúkum var síðan öll seld einum erlendum aðila fyrir álver. Alla tíð hafa verið uppi efasemdir um að sú virkjun skili eðlilegum arði til þjóðarinnar.

Til þess var fórnað öllum helstu möguleikum landsfjórðungsins til að framleiða rafmagn fyrir sjálfa austfirðinga í heild sinni.

Nú vantar s.s. rafmagn fyrir allt annað atvinnulíf á svæðinu. Það er raunar furðulegt að ríkisvaldið á þeirri tíð ásamt sveitarstjórnarmönnum hafi ekki haft þetta í huga þegar ákveðið var að selja erlendu álveri alla orkuna. Eða áttu önnur landsvæði að bjarga málum?

Vandamál austurlands er þannig að engir öruggir flutningakostir eru í boði til að flytja raforku á öruggan hátt inn í landsfjóðunginn.

Það gera eldfjöllin undir Vatnajökli sem hafa látið vita af sér eins og forsætisráðherrann segir frá. Með aukinni eldfjallavirkni sem vísindamenn spá að verði á næstu áratugum er landfjórðungur-inn nánast lokaður fyrir umtalsverða raforkuflutninga svo öruggir séu vegna verulegrar hættu á hamfaraflóðum í allar áttir frá jöklinum.

Í raun verður úr því sem komið verður að byrja á því að virkja alla mögulega og hagkvæma kosti í byggð á Austurlandi til að flytja raforku að byggð niður við ströndina.

Síðan hljóta vindorkuver að koma til skjalanna í næstu framtíð. Ef byggðin ætlar sér að verða örugg í raforkumálum.

Almennt er almenningur á landsvísu í algjörri andstöðu við það, að lagðir verði vegir og eða háspennulínur þvert yfir hálendið enda er hálendið þegar orðin ein mikilvægasta auðlind þjóðarinnar.

Ljóst er einnig að stórkallaleg stóriðju uppbygging er barn síns tíma og er þegar orðin algjör tímaskekkja og hugmyndir stjórnmálamanna verða að fara breytast.

Baráttan mótað þjóðarsálina

1,2,3, -- lausnin fundin, kúnninn borgar og allir ánægðir

• Valitor, Borg­un­ og Greiðslu­veit­an mun greiða Kortaþjónustunni 250milljónir í bætur fyrir einhver brot. 
• Bossar þessara fyrirtækja gerðu með sér þessa sátt.
• En það verður auðvitað lítið mál hjá þeim að greiða þetta.

Þeir hækka bara þjónustugjöldin  eins og ekkert sé. Korthafarnir get nákvæm-lega ekkert sagt eða gert til að koma í veg fyrir slíka hækkun á þjónustugjöld-unum. Kúnnarnir eru auðvitað ekki hafðir með í ráðum, þeir greiða aukinn kostnað vegna fortíðarvanda þessara fyrirtækja bankanna.

Á dögunum kvartaði ég við Arion banka vegna þess að við hjónakornin greiðum samtals  kr. 37 800 í árgjald vegna Vísa kreditreikninga sem við erum með. Auk þess greiðum við auðvitað fyrir alla þjónustu sem við fáum í bankanum.

Þetta er svipuð upphæð og við fáum í Vildarpunkta hjá flugfélaginu. Þjónustu-fulltrúinn sagði að við fengjum afslátt sem sæist í annari færslu. En ég hef farið í gegnum allar færslur ársins og hvergi er að finna slíka afsláttartölu.

Greiða Kortaþjónustunni 250 milljónir