Flokksdindlar krefjast nú nýs seðlabankastjóra

 

• Ekki gangi að hafa óflokksbundinn mann sem seðlabankastjóra. 

Allmargir heimalningar og heimaríkir móarakkar í Hádegismóum sem er staðsett í suðursveit Mosfellssveitar hinnar fornu, þ.e.a.s. áður enn Reykjavík reyndi að bjarga Milljónafélaginu, standa nú í miklum stórræðum. En hæg eru heimatökin á þessum bæ, en þar er verkkunnáttan fyrir hendi og öll tæki og tól.

Þeir hafa nú að undirlagi húsbónda síns hafið undirskriftarsöfnun meðal réttborinna manna þar sem er skorað á Davíð Oddsson að gerast seðlabankastjóri að nýju. Hann einn hefur reynslu af því að stýra seðlabanka á Íslandi sem hafi nóg fé innanborðs og geti veitt á báðar hendur.

Til vara hafa þeir tilnefnt Geir Haarde sem hefur meistaragráðu í hagfræði og reynslu af viðbrögðum við hruni á Íslandi. En kvartað hefur verið undan því að honum skuli ekki hafa verið veitt doktorsgráða á Íslandi eða í nágrannaríkjum Íslands.

Það er enginn vafi, að þessir tveir heiðursmenn hafa það vit og hæfni, (hugur og hönd) að hafa allra manna mestu reynslu og yfirsýn yfir hrunmál á Íslandi.

Sakaði Sigmund um að veitast að Seðlabankanum

Það er augljóst hverjir það eru sem ráða stefnu ASÍ

• Það eru fjölmargir verkalýðsrekendur sem það gera og eru þeir aðilar sem eiga sæti í stjórnum ASÍ. þar eru það sjónarmið þeirra iðnfélaga sem hafa innan sinna vébanda launamenn og atvinnurekendur í mannvirkjagerð. 
• En félög iðnaðarmanna eru almennt blönduð félög launamanna og atvinnurekenda. Það eru m.ö.o. ekki almennir félagsmenn verkalýðsfélaganna.

Að halda því fram að síðasta ríkisstjórn hafi rofið einhverja sátt sem hafi verið í undirbúningi um samþykkt og framkvæmd Rammaáætlunar eru bara bábyljur. Sátt milli hverra? Eitt alveg víst, að það var ekki sátt milli ríkisvalds og þjóðarinnar. 

Eitt er alveg kýrskýrt að þjóðin hafnaði þeirri stefnu í kosningum 2009 og þjóðin lýsti einnig yfir vantrausti á forystu ASÍ veturinn 2009. Það sást best þegar þessi forysta fór í fundarherferð þennan vetur , að þeir einu sem mættu á fundina voru formenn og stjórnarmenn í stéttarfélögunum. Ekki einu sinni allir, heldur aðeins lítill hluti þeirra.

ASÍ er ekki lengur sú hreyfing launamanna sem hefur félagsleg sjónarmið að leiðarljósi. Hreyfingin fór að breytast upp úr 1958, rólega fyrst en síðan hefur eiginhagsmunapotið verið allsráðandi og frjálshyggjan aldrei langt undan.

„Það er fullkominn misskilningur að fyrst hafi rammaáætlun verið í faglegu ferli en svo hafi verið tekin pólitísk ákvörðun um að hverfa frá því,“ sagði Stefán Gíslason umhverfisstjórnunarfræðingur og formaður verkefnastjórnar um Rammaáætlun við DV í sumar. 

Hann furðaði sig á málflutningi nýrra valdhafa um pólitík og faglegheit. „Kerfið var hannað svona frá upphafi. Það var engin pólitísk ákvörðun á síðustu stundu að hafa þetta svona,“ sagði Stefán og vísaði þar til laga um verndar- og orkunýtingaráætlun sem samþykkt voru á Alþingi þann 11. maí 2011.

ASÍ dinglaði í afturendanum á samtökum atvinnurekenda þegar þessi samtök sameiginlega réðust á nýkjörna vinstri stjórn 2009. Þeir reyndu að stilla ríkisstjórninni og almenningi upp við vegg með svo nefndum „Söðugleika-sáttmála“ Sem betur fór tókst að forða þjóðinni frá þeim hörmungum ef þjóðin hefði farið í stórkostlega virkjunarframkvæmdir á þessum tíma.

Þarna spiluðu á bak við atganginn þeir sömu og höfðu sett þjóðarbúið á hliðina og erlendir hagsmunaaðilar sem vildu byggja álver. 

Ástin á stóreigna- og hálaunafólki

 

• Er takamarkalaus hjá Sjálfstæðisflokknum sem sýnir sig vel í þessum sjónarmiðum varaformanns flokksins algjörlega grímulaust.
  .
• Fyrir liggur fjárlagafrumvarp, en  þar er gert ráð fyrir verulegri skattalækkunum á hálaunafólki og ívilnunum fyrir útgerðina í landinu. Nú stefnir í skattahækkun á láglaunafólki.

 

Þessi sjónarmið Hönnu Birnu komu vel í ljós þegar ekki mátti hækka heitavatnsgjöld  í Reykjavík eftir að m.a. flokksfélagar hennar voru búnir að kafsigla Orkuveituna  í óábyrgum fjárfestingum og spillingu. Sem hefði þá hækkað rekstrarkosnað á fasteignum.

Það er út af fyrir sig eðlilegt að sveitarfélög sem hafa getu til þess að lækka gjöld á íbúum sínum geti gert það. En þá á eigin ábyrgð ef illa fer. Þ.e.a.s. að kostnaði  slíkum aðgerðum verði ekki síðar varpað á aðra skattgreiðendur í landinu.

En slíkar skattalækkanir verða þá að vera til hagsbóta fyrir alla skattgreiðendur í sveitarfélaginu, en ekki bara fyrir þá íbúa sem eiga fasteignir. Er gæti orðast þannig að öll gjöld sveitarfélagsins væru lækkuð um 10% og slíkt sveitarfélag afsalaði sér um leið tekjum frá öðrum skattgreiðendum.

Það er rétt að geta þess,  að margir greiða nánast engin útsvör. En það eru gjarnan þeir sem lifa á arði vegna fjárfestinga, það eru auðvitað fjárfestar  og atvinnurekendur.  Þetta fólk á gjarnan stórar fasteignir og greiða lítið útsvar.

En launamenn eiga almennt minni fasteignir og myndu ekki njóta svona skattalækkunar nema í litlum mæli. En það eru launamennirnir sem greiða útsvarið. Með lækkun á fasteignagjöldum einum og sér munu framkvæmdir og sveitarfélaganna skerðast. Það bitnar harðast á láglaunafólki.  

Heimilt að lækka fasteignaskatta

Auðlegðar skattur löglegur segir Héraðsdómur Reykjavíkur

 

• Stjórnvöld eru í fullum rétti að leggja á auðlegðarskatt.

 

Þetta er niðurstaða Héraðsdóms Reykjavíkur í máli sem Guðrún Helga Lárusdóttir, eigandi Stálskipa, höfðaði gegn ríkinu. Hún taldi að auðlegðarskattur fæli í sér eignaupptöku og bryti því gegn stjórnarskrá. Þessu hafnaði dómarinn.

Guðrún taldi að það bryti gegn jafnræðisreglu og friðhelgi eignaréttar að leggja miklar skattbyrðar á fámennan hóp. Þ.e.a.s. að Guðrún taldi að landsmönnum væri mismunað með því að leggja auðlegðarskatt á eignir yfir ákveðinni fjárhæð.

Þetta eru býsna merkileg röksemdarfærsla hjá útgerðarmanninum, því að fólk í atvinnurekstri hefur notið gríðarlega mikilla skattfríðinda hér á Íslandi. Sérstak-lega á tímanum þegar Davíð Oddsson var hér forsætisráðherra. Í hans tíð greiddu launamenn mun hærri skatta hlutfallslega enn stóreignafólk í atvinnurekstri og fólk sem lifði á arði fjárfestinga.

Fyrir síðustu kosningar sló núverandi fjármálaráðherra því fram, að hann teldi auðlegðarskatt ólöglegan og fékk fjöldan allann af atkvæðum út á þetta slagorð. Ríkisstjórn hálunafólks hyggst ekki framlengja lögin um auðlegðarskattinn. 

Heimilt að leggja á auðlegðarskatt

Úr daglega flokksstarfinu

Nokkrar ræður valinkunnra flokksmanna í Sjálfstæðisflokknum. Meðal þeirra eru aðilar sem nú stjórna landinu. M.ö.o. menn sem telja sig færa um það umfram alla aðra.  

Kvöldmáltíðin 

Þingmenn Sjálfstæðisflokksins gera sig kjánalega áAlþingi, Landsfundur Sjálfstæðisflokksins 2009, Hrafnaþing - tímabilið 2009 til 2012. Hlátur- Ingvi Hrafn Jónsson

Það er löngu ljóst að þessi vösku menn láta ýmislegt frá sér fara þótt sitji ekki við hringborðið í útvarpinu. Það stendur allt sem þetta fólk segir.

 

Eru menn að halda því fram, að opinberir starfsmenn vinni ekki fyrir 15,5% framlagi sínu í þennan eftirlaunasjóð?

 

• Almenningur er einmitt látinn halda,  með þeirri umræðu sem haldið er uppi af hálfu margra. Framarlega í slíkum áróðri eru samtök atvinnurekenda á almennum vinnumarkaði. Einstaka verkalýðsforingi lætur einnig narra sig í slíkan málflutning.

 

 

Það hefur alltaf verið ljóst að launamenn standa fyllilega undir öllum greiðslum í lífeyrissjóðina. Er þá sama hvort þeir starfa á almennum vinnumarkaði eða eru opinberir starfsmenn.

Það er ekki sök opinberra starfsmanna að ríkisvaldið hefur aldrei frá upphafi þessa kerfis staðið við að skila hluta af umsömdum launum opinberra starfsmanna í lífeyrissjóðinn. Það að greiðsluhlutfallið er of lágt sínir aðeins að núverandi lífeyrissjóðakerfi launamanna í landinu stendur ekki undir nafni.

Það gengur ekki upp.  

Þyrfti að hækka iðgjaldið í 20,1%

Gengisfelling í apríl?

• Þá hefur Bjarni Benediktsson lýst því yfir við erlenda fréttaveitu að höftin verði afnumin innan sex mánaða.

Nú þá verða launamenn greinilega, að hafa verulegar áhyggjur af mikilli gengisfellingu á krónunni innan sex mánaða. Það hefur lengi legið fyrir að aðferð Sjálfstæðisflokksins og helstu fjárfesta sem hafa tjáð sig um þessi mál hafa viljað fara í afnámið með verulegri gengisfellingu sem þýðir verulega kaupmáttarrýrnun og eignarýrnun hjá launafólki. 

 

• Þetta segir Bjarni í viðtali við Bloomberg fréttastofuna, þar sem hann er staddur í Lúxemborg.„Ef hægt er að samrýma væntingar allra hlutaðeigandi aðila, þá ætti að vera hægt að leysa þetta innan árs, jafnvel innan sex til níu mánaða,“ 

 

• Gamla aðferðin sem þessi flokkur hefur jafnan ofarlega í skúffu sinni. Leiftursóknin gamla.

Bjarni bjartsýnn: Höftin jafnvel leyst innan sex mánaða en engar ákvarðanir um...

eyjan.pressan.is

Hefur ríkisstjórnin frestað nóvembermánuði?

Hin íslenska leið

Íslenskir hægri menn hafa hamast við það undanfarna daga í fjölmiðlum hvar sem þeir koma því við, að stafhæfa að það sé í raun ekki nein íslensk leið út úr kreppunni. 

 

Kallinn á Kögunarhóli (Knarrarhóli) hefur tekið þátt í þeim hráskinnaleik og síðast í gær. En hann leikur eins og jafnan áður í þessum hólsrennslum skemmtileik og nú kýs hann að misskilja það um hvað hin íslenska leið er. 

• Alþjóðagjaldeyrisjóðurinn tekur ómakið af gamla íhaldsmanninum og forsætisráðherranum, að þessu sinni og skýrir hana með nýrri stefnu sinni í skattamálum. 

En Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn mælir með því í nýrri skýrslu sinni að ríki sem glíma við fjárlagahalla auki skattheimtu af hátekjufólki og alþjóðafyrirtækjum.

Tillögurnar hafa vakið athygli enda hefur stofnunin yfirleitt frekar lagt áherslu á aðhald í ríkisfjármálum en hærri skatta. 

• Íslenska leiðin snérist einmitt um slíka blandaða leið niðurskurðar og hóflega auka skattlagningu á það fólk sem hafði notið þess árum saman að greiða litla sem enga skatta. 
  .
• Þetta var gert til að greiða niður ógnarskuldir íslenska hagkerfisins vegna hrunsins og til að verja, þá þegar mjög laskað félagskerfið eins og hægt var á Íslandi. 

Þrátt fyrir þessa blönduðu leið varð niðurskurðurinn gríðarlega erfiður í heilbrigðiskerfinu og í menntakerfinu sömuleiðis. En þessi svið höfðu verið svelt í nær 20 ár á stjórnartímum Sjálfstæðisflokksins.  En atvinnulífinu tókst að verja sig eins og áður.

Hin íslenska leið snérist ekkert um að að taka ábyrgð á skuldum óreiðumanna í bönkum og af þeim sökum farið aðra leið en Evrópusambandsríkin.

Hægri stjórnin á Íslandi hafði strax eftir hrun axlað þá ábyrgð eins og ríkissjóður réði við, auk þess að tryggja bankainnistæður stóreignafólks langt umfram skyldur innistæðutryggingasjóðs.

Sannleikurinn er þó sá, að sagt er að einungis Írland varði hlutfallslega stærri hluta af peningum skattborgaranna til að bjarga bönkum. 

• En íslenska hægri stjórnin bætti stóreignafólki þar við sem fékk allar sínar innistæður greiddar og fékk síðan fékk rúman tima til að fara með peningaeignir sínar út úr landinu. 
  .
• Ekki var spurt um hvort þetta fólk skuldaði sambærilegar upphæðir á móti innistæðum. Auk þess sem sú stjórn festi íslensku þjóðina í ábyrgð vegna Icesave.
  .
• Allt gerist þetta áður en vinstri stjórnin tók keflinu og sú stjórn var gríðarlega bundin af gjörðum hægri stjórnarinnar í efnahagsmálum.
  .
• Íslenska leiðin er í fulli gildi þótt hægrimenn á Íslandi eigi erfitt með að kyngja því. 

AGS vill skattleggja efnafólk

Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn mælir með því í nýrri skýrslu sinni að ríki sem glíma við fjárlagahalla auki skattheimtu af hátekjufólki og alþjóðafyrirtækjum. Tillögurnar hafa vakið athygli enda hefur stofnunin yfirleitt frekar lagt áherslu á aðhald í ríkisfjármálum en hærri skatta.

RUV.IS

Reiðubúið að segja skilið við björgunaraðstoðina

Þeir ungu

•  Gleyma sér stundum
• 
  
• Hafa ekki enn lært siglingalistina með falska flagginu
  
  
• Á dögunum kom hinn nýi borgarfulltrúi Sjálfstæðisflokksins með óblandað Heimdallarsmérið á borð borgarstjórnar og kvartaði undan því að stuðningur borgarinnar við hverja fjölskyldu í vanda væri allt of mikill.

 

„Áslaug Friðriksdóttir, borgarfulltrúi sjálfstæðismanna, segir að kostnaður hverrar fjölskyldu í Reykjavík vegna fjárhagsaðstoðar hafi aukist um 250 prósent frá árinu 2008. Þá hafi þessi kostnaður numið rúmum 52 þúsundum króna á ári á hverja fjölskyldu en sé kominn upp í rúmar 130 þúsund krónur“.

Samkvæmt lögum er sveitarfélögum skylt að veita fjárhagsaðstoð til framfærslu einstaklinga og fjölskyldna sem geta ekki séð sér og sínum farborða án aðstoðar. Aðstoðin er óháð barnafjölda þar sem reiknað er með að barnabætur, meðlög og barnalífeyrir mæti kostnaði vegna barna. Vaxtabætur og húsaleigubætur mæta mismunandi kostnaði vegna húsnæðis.

Áslaug segir að stærstu mistök meirihlutans hafi komið fram í upphafi kjörtímabilsins þegar ákveðið var að hækka fjárhagsaðstoð þrátt fyrir að augljóst væri að slíkt myndi draga úr fjárhagslegum hvata fólks til að fara út á vinnumarkað.

"Maður sér hvert stefnir. Sjötíu prósent þeirra sem fá fjárhagsaðstoð eru undir fertugu. Það er ákveðin linkind gagnvart þessu kerfi því fólk þarf ekki að inna af hendi neinar skyldur eða láta eitthvað á móti til samfélagsins til að fá fjárhagsaðstoð."

Áslaug segir að munurinn á milli þess sem fólk fær í fjárhags-aðstoð og lámarkslauna sé of lítill. Launamaðurinn borgi skatta og skyldur. Þegar upp sé staðið sé munurinn um átta þúsund krónur á milli þess sem launamaðurinn fær og sá sem þiggur fjárhagsaðstoð.

Hér tekur þessi ungi íhaldsmaður undir með samtökum atvinnurekenda sem hefur barist fyrir því alla tíð að halda niðri atvinnuleysisbótum.

En umsamin laun atvinnurekenda og margra verkalýðsfélaga eru í kringum fátækramörkin. Er svo komið að enginn sómakær launamaður vinnur á launum sem eru lægri en bætur atvinnuleysistryggingasjóðs.

Þess ber að muna, að það eru alfarið launamenn á vinnumarkaði sem halda uppi atvinnuleysisbótum ásamt ríkinu sem hjálpaði til þegar kreppan skall á við hrunið sem ákveðnir stjórnmálamenn vilja gleyma.

Einnig skal haft í huga, að atvinnurekendur (sem aðeins greiða fjármagnsskatta) og eða fyrirtæki þeirra greiða nánast engin útsvör til sveitarfélaganna. Því plagar þessi stuðningur borgarinnar við fátækt fólk þessa aðila ekki.

 

 

Þingmenn sem tengjast ekki atvinnulífinu og þekkja það ekki

• Það er augljóst, að þetta fólk gerir sér ekki grein fyrir hvernig verðlag verður til á markaði fyrir iðnaðarvörur ýmiskonar. 
  .
• Enda hefur þetta fólk líklega aldrei unnið við verslunarstörf og Það hefur heldur aldrei starfað í íslenskum iðnaði. 
  .
• Veit greinilega ekkert um hvernig verðmyndur verður til í atvinnulífi sem býr við frjálsa samkeppni

Það er því miður staðreynd, að þessi vörugjöld hafa almennt engin áhrif á vöruverð út úr búð á Íslandi. Heldur er það endanlegt verð sem hefur áhrif á það sem fólk kaupir. Þar koma einnig þættir til eins og gæði, útlit, hvort skortur er á viðkomandi vöru í landinu og hvort varan er í tísku og eða hvort hún er hönnuð eftir þekktan hönnuð og seld undir þekktu og vel auglýstu vörumerki.

En ef vörugjald eða lækkað á vörunni með því að leggja af skatta hækkar aðeins álagning þess sem flytur vöruna inn til landsins og þess sem selur vöruna í verslun sinni. Eðli frjálsrar samkeppni á markaði byggir alltaf á því að fá hæsta mögulega verð fyrir vöruna sem seld er. 

Þessir þingmenn virðast ekki átta sig á þeirri staðreynd að íslenskir kaupmenn hafa lítinn áhuga á að styrkja íslenskan iðnað einkum vegna þess, að þeir ná lítilli álagningu á íslensku vörunni.

Auk þess sem að íslensku vöruna vantar þekkt vörumerki, þekkta hönnuði og er nánast aldrei tískuvara af þessum sökum. Á jafn litlum markaði og Ísland er verður þar aldrei framleidd verulega þekkt vara.

Skattur á fátækt fólk