Hver er hlutur Bandaríkjanna í þessu máli?

 

• Bandaríkin kosta að miklu leiti þennan egypska her með ævintýralegum upphæðum 
• það virðist ljóst að þessi her gerir ekkert nema það sem er þóknanlegt Bandarískum yfirvöldum. 

 

 

Ljóst og leynt hafa Bandarísk hernaðaryfirvöld fh. sinna stjórnvalda verið í heimsstyrjöld gegn múslimum. Það þarf ekk djúpa rannsókn til að sjá það.

Herveldið er meira og minna með puttana í öllum stríðsátökum sem eiga sér stað í veröldinni í dag. Allsstaðar er í gangi hernaðarlegir hagsmunir þessara hryðjuverkamanna.  

ÞÞúsundir barna, kvenna og saklausra karla falla í valinn á hverju ári, morð sem eru á ábyrgð þessa herveldis.   

Öll herveldi eru eins að þessu leiti. 

Fjöldahandtökur í Egyptalandi

Kennir þjóðinni, að óhæft er að láta hagsmunasamtök ráða samfélaginu eða stofnunum þess

• Gunnar S Björnsson fyrrum formaður hagsmunasamtaka byggingaverkataka á Íslandi
  .
• Varð síðar starfandi stjórnarformaður Íbúðalánasjóðs og leysti Guðmund Bjarnason af í leyfi og starfaði þá sjálfur sem framkvæmdastjóri sjóðsins. Er hægt að hugsa sér meiri spillingu?  

Flottræfilshúsnæði Íbúðalánasjóðs- Milljarða bygging  

Getur verið að þessi varasama stefna, að dæla fé endalaust í byggingaverktaka auk þess að sjóðurinn hafi verið misnotaður í þeim pólitíska tilgangi að vinna með ákveðnum pólitískum aðilum t.d. í landsstjórninni og í sveitarstjórnum. 

Hafi verið runnin undan slíkum spillingarvinnubrögðum. A.m.k. fengu byggingarfyrirtækin lán til að byggja íbúðir í hundraðavís án þess að hafa kaupendur að framleiðslunni og án þess að leggja fram traustar tryggingar fyrir lánunum.

Það er ekki einleikið hvernig byggingaverktökum voru tryggð völd og áhrif í þessari lánastofnun. En neytendur áttu aldrei slíka fulltrúa til að gæta hagsmuna almennings.

Þetta mátti sjá bæði á austurlandi í tengslum við álversmartröð þjóðarinnar og á Suðurnesjum. En einnig á fleiri stöðum enda hafa íbúðir staðið ónotaðar í þúsundavís í landinu án þess að til væru kaupendur af þeim.

Þetta gerðist löngu fyrir hrun.

Hrun Íbúðalánasjóðs er auðvitað hluti af hruninu og hrunflokkarnir eru ekki með hreinan skjöld í málinu þótt þeir núna vilji gleyma þessu og horfa til framtíðar. 

Voru á rangri braut

Ónýtt húsnæðiskerfi á Íslandi, gegnsýrt af spillingu og pólitískum hrossalækningum.

• Það er greinilegt að rannsóknarnefnd um Íbúðalánasjóð hefur ekki átt að skoða þá spillingu sem jafnan hefur verið sögð loða við þessa stofnun og forvera hennar frá upphafi vega. 
• Þegar stjórnmálamenn nálægir kjötkötlunum voru að hygla hinum og þessum sér þóknanlegum.  
• Hrun íbúðalánasjóðs er auðvitað hluti af stóra hruninu

 

Þá hefur það ekki verið í verkahring þessarar rannsóknarnefndar að skoða það hvernig gömlu stjórnmálaflokkarnir á Íslandi hafa notað Íbúðalánasjóð og forvera hennar í hreinum pólitískum tilgangi.

Nægir að nefna íbúðaframleiðsluna á Austurlandi í tengslum stóriðjudrauma þeirra flokka sem stjórnuðu Kárahnjúkadæminu og því að byggt yrði risa álver á Reyðarfirði.

Allt var þetta gert án þess að raunveruleg þörf væri fyrir þessa uppbyggingu, það voru aldrei neinir kaupendur að íbúðaframleiðslunni og einnig til að skapa ákveðna glansmynd til að blekkja kjósendur svo flokkarnir gætu nú haldið áfram að hræra í pottunum. 

Ekki var heldur í verkahring nefndarinnar að skoða afleiðingarnar sem hafa verið hrikalegar ekki bara á Austurlandi fyrir fjölskyldur sem nörruðust til að kaupa þar íbúðir á allt af háu verði miðað fyrirsjánlegt markaðsverð á svæðinu.

Síðan hafa lánin vaxið langt umfram núvirði íbúðanna.  En afleiðingar voru mjög alvarlega um allt land og launmenn sem eru skattgreiðendur á íslandi munu síðan greiða kosnaðinn. Þetta er ekki eina tilfellið.

Ekki var rannsakað hvernig ákveðnum hagsmunahópi var ævinlega tryggð áhrif í þessari lánastofnun fyrir og eftir breytingar.  Það er t.d. býsna merkilegt hvernig t.d. byggingarmeistarar hafa átt menn í stjórnum þeirra stofnanna sem hafa séð um húsnæðislán í gegnum tíðina. En ekki fulltrúum neytenda.

Bara með stofnun Íbúðalánasjóðs 1999 upp úr Húsnæðisstofnun þegar þegar hin félagslegu markmið með starfseminni voru aflögð og ,,félagslega" húsnæðiskerfið í raun aflagt og allt lagt í hendur einkafyrirtækja að byggja leiguíbúðir hallaði strax undan fæti fyrir hjá venjulegu launafólki sem þurfti að eignast þak yfir höfuðið.  Það var ekki rannsakað af nefndinni hverjar hinar félagslegu afleiðingar urðu.

OECD hvetur til þess að tekið verði upp félagslegt húsnæðiskerfi á Íslandi. ASÍ hefur einnig tekið nýjar kröfur um að  byggt verði upp nýtt félagslegt húsnæðiskerfi  og að öll húsnæðislán verði í raun félagsleg eins og var fyrir breytinguna. 

Hin pólitíska ábyrgð á kollsteypu húsnæðismála á Íslandi er þeirra stjórnmálaflokka sem nú enn á ný fara með landsstjórnina.  

Mistök sem kostað hafa tugi milljarða

Landsdómur var bæði faglegur og vandaður

•  Þuríður var samkvæm sjálfum sér og málefnaleg   

Allt þetta ár hefur verið í gangi mikil umræða um Landsdóm og þetta eina verkefni hans þegar fyrrverandi forsætisráðherra Geir Haarde var dæmdur sekur um að brjóta stjórnarskrá landsins í einu atriði. Hann hefur aldrei verið sá maður að viðurkenna sekt sína og eða beðið þjóðina afsökunar. 

Flokksfélagar hans hafa allar götur reynt að gera lítið úr þessum dómi þrátt fyrir alvarleika hans. Þá hafa félagar hans reynt að þvo af honum dóminn sem auðvitað verður aldrei hægt að gera.

 

Eins og áður í þessari umræðu allri að það skortir að þeirri grundvallarspurningu sé svarað hvað alþingismenn áttu að gera, þegar rannsóknarnefndin segir líklegt, að fjórir ráðherrar brotið hafi stjórnarskránna.

Það er engin spurning, að Alþingi brást þjóðinni í málinu því hið eina rétta var að mál allra þessa ráðherra hefðu átt að fá sömu málsmeðferð. Þ.e.a.s. að fara fyrir Landsdóm.

Gamll félagi minn segir að Landsdómur sé ekki dómur þjóðarinnar, en að það séu kosningar. Það er auðvitað rétt að sumu leiti, en sú aðferð til að fella dóm í málum ráðherranna yrði þá fyrst pólitísk og ofsóknarkennd ef það væri aðferðin. Það sjá allir að slík aðferð er gjörsamlega óhæf og ósanngjörn gagnvart þeim ákærðu. Því slíkar kosningar snúast alltaf um miklu fleiri hluti.

Annar gamall félagi minn segir að það megi ekki vera hlutskipti alþingismanna að ákæra hvorn annan um landráð það eigi að vera verkefni ríkissaksóknara með sérstökum lögum. Það er augljóst að slík upp á koma er vandræðaleg. En það er ekki hægt að líta svo á, að alþingismenn hafi verið að dæma hvorn annan.

Saksóknara var falið að fara með þetta mál til að ákveða hvort ákæra ætti Geir eða ekki. En magaverkurinn hjá alþingismönnum var sá, að þeim mörgum fannst þeir vera að dæma þetta fólk ef þeir ákváðu að leggja mál þeirra fyrir Landsdóm. Það voru auðvitað ranghugmyndir.

En það var ekki skoðun flestra þingmanna, heldur hitt að það væri eina raunhæfa leiðin til að fá úr því skorið hvort fullyrðingin sem kom fram í rannsóknarskýrslunni væri rétt eða röng. Ekki gátu alþingismenn látið sem ekkert væri þegar sú ásökun nefndarinnar var reist sem Geir sjálfur skipaði, þá væru þeir í raun að bregðast skyldum sínum. 

Með Landsdómsleiðinni fólst ekki, að það væri verið að dæma fólk sekt um óhæfu, heldur var það einnig eina færa leiðin til að sýkna þetta fólk af þessum ásökunum ef það var saklaust. Þessir ráðherrar voru annað hvort.

Nú er staðan sú að þrír fyrrum ráðherrar sem voru ásakaðir um brot á stjórnarskránni í ákæru rannsóknarnefndarinnar stendur enn óhögguð, því það er ekki í valdi Alþingis að dæma og eða sýkna í svona máli. Þessir þrír fyrrverandi ráðherrar  hafa ekki verið hreinsaðir af áburði nefndarinnar. Það hlýtur að vera erfið staða.

Þessir félagar mínir hafa ekki svarað grundvallarspurningunni sem er, hver skylda alþingismanna var í þessu máli og hvernig áttu þeir að bregðast öðru vísi við.

Fyrirbærið Landsdómur sem er í raun hluti af Hæstarétti ásamt nokkrum leikmönnum tilnefndur af Alþingi þegar Geir var forsætisráðherra er enn æðsti dómstóll þjóðarinnar um málefni stjórnarskrárinnar þegar í hlut eiga ráðherrar sem verður það á, að fara á skjön við ákvæði stjórnarskrár Íslands. 

En ég er sammála því, að það er nauðsynlegt að finna svona málum öðruvísi farveg. Þá verður einnig að svara því, hverjir það eiga að vera sem fá það hlutverk að ákæra ráðherra ef þeir brjóta stjórnarskrá og hverjir eiga að sjá til þess að slík mál séu kláruð

En nú kom ásökunin frá Rannsóknarnefnd Alþingis er þýddi það, að Alþingi gat ekki litið framhjá þeirri óþægilegu staðreynd sem í skýrslunni stóð. 

Það er einnig ákaflega lúalegt af núverandi ráðherrum að reyna að gera lítið úr störfum þess fólks sem skipaði Landsdóm. Það hefur örugglega unnið sitt starf að heilindum og samkvæmt lögum og ekki látið pólitísk sjónarmið ráða störfum sínum. Þannig að dómurinn var ekki pólitískur.

En ég er sammála lögmanni Geirs sem segir:Frétt mbl.is: Vandmeðfarið fyrirkomulag 

Ver Þuríði Backman

Ómerkileg umræða hjá þessum ráðherra

 

• Dómurinn stendur óhaggaður og er sama hvað menn gaspra um hann
  .
• Eftir stendur einnig, að þrír aðrir fyrrum ráðherrar hafa einnig verið ásakaðir um að hafa brotið stjórnarskránna af til þess bærum og hæfum aðilum. Þeirra æra hefur ekki verið hreinsuð af þessum ásökunum.  

Það vita flestir hvernig á því stóð, að máli aðeins eins af fyrrum ráðherrum var vísað í landsdóm en ekki málum þeirra allra fjögurra sem rannsóknanefnd Alþingis sagði að hefðu að líkindum brotið stjórnarskránna. Síðan er það tíundað hvernig þessi brot hafi orðið til og í hverju þau voru fólgin.

 

En að ráðherrann Kristján Þór Júlíusson  skuli lýsa því yfir að fólkið sem skipaði Landsdóminn hafi látið misnota sig  til pólitískra ofsókna á síðasta kjörtímabili, er yfirgengileg óhæfa. Það væri vænlegra fyrir þennan ráðherra að gæta orða sinna og láta það vera a dæma saklaust fólk í sölum Alþingis.

Landsdómur er fjölskipaður dómur margra hæstaréttardómara auk fjölmargra leikmanna skipuðum af Geir Haarde. Dómurinn er í raun hluti af Hæstarétti og það er í raun vandséð hvernig Hæstiréttur sjálfur hefði komist að annarri niðurstöðu miðað við verklýsingu á störfum þessa Landsdóm.

Bara svo það sé rifjað upp, að þá hefur einmitt Sjálfstæðisflokkurinn beitt sér gegn því í gegnum árin að Landsdómur verði lagður niður. Það hefur verið baráttumál nokkurra þingmanna í öðrum flokkum að dómurinn yrði lagður niður.

Áfram ráðherraábyrgð án Landsdóms

Grafið út hóla og reft yfir

Það er ekki undarlegt að þeir hafi trúað því að eitthvert ósýnilegt fólk hafi búið með þeim. Í niðamyrkum og daunillum moldarkofunum hafa þeir alltaf verið að týna öllu mögulegu.  Fólk hefur því iðulega trúað því að einhverjir hafi tekið frá þeim þessa hluti.

 

Ef trúin á huldufólkið hefur verið sterk hljóta menn að hafa trúað því að þessar ósýnulegu verur byggju í hólum eins og mannfólkið. Það er samt merkilegt að ímynda sér að það hafi búist glitklæðum hvunndags. 

Íslendingar í torfbæjum í 1000 ár

OECD hvetur til þess að tekið verði upp félagslegt húsnæðiskerfi

En ASÍ hefur verið gera kröfur um slíka hluti. Þ.e.a.s. nýtt félagslegt húsnæðiskerfi. En inni í ASÍ eru sterkir aðilar sem ekki vilja gera húsnæðismál að einhverri skiptimynt í kjaramálum.  Þetta er auðvitað gamla staðan.

 

Glæsilegt er það blessað Úlfarsfellið 

Efnahags- og framfarastofnunin (OECD) telur þá flötu lækkun lána sem boðuð hefur verið ekki ráðlega og tekur undir þá gagnrýni Seðlabankans að slík lækkun myndi að mestu nýtast þeim sem ekki ættu í erfiðleikum með afborganir. Stofnunin sagði það mun árangursríkara að takmarka lækkanir við þau heimili sem ættu erfitt með að standa í skilum.

Stofnunin telur heldur ekki ráðlegt að gera afborganir af húsnæðislánum frádráttarbærar frá skatti. Benti David Carey, hagfræðingur OECD á slæma reynslu landa á borð við Holland af slíku fyrirkomulagi og sagði mörg þeirra landa sem stuðst hefðu við slíkt kerfi hafa afnumið það. 

Stefna Sjálfstæðisflokksins. Íslendingar hafa einnig slæma reynslu af slíku kerfi sem jók misréttið í landinu og gerði alvarlega upp á milli þjóðfélagshópa.

Fjársterkir aðilar gátu byggt endalaust og gátu staðið undir háum lánum og losnuðu þannig við að greiða tekjuskatta að miklu leiti. Á meðan láglaunafólk gat ekki lækkað sína skatta með þessum hætti.

Þess í stað lagði stofnunin til húsnæðistengd fjárframlög ríkisins til þeirra sem ættu erfitt með að standa undir húsnæðiskostnaði og greina þannig ekki á milli þeirra sem keyptu eða leigðu húsnæði.

Helstu niðurstöður skýrslunnar má finna hér.

Flöt lækkun lána ekki ráðleg

Gott hjá Vigdísi

•  Endilega haltu áfram á þessari braut.  

Um að gera að koma hressilega við kauninn á þessum listamönnum sem eru að setja þjóðina á hausinn og gera síðan leik að því að eignast alþingismenn sem maka. Best er að þeir séu ráðherrar.

 

Ég er viss um að Ragnheiður fyrrum krati og bæjarstjóri í Mosfellshreppi kemur í lið með Vigdísi. Ragnheiður er ekkert fyrir neina helgislepju og finnst allt í lagi eins og hún sagði forðum á fjölmennum borgarafundi í sveitinni, að ríða í kirkju. 

• En það var Hollývúddfnykur af þeirri upp á komu allri  

Íslenskufræðingurinn sjálfur hefur tæplega skripplað á tungunni og sagt eitthvað sem hún meinti ekki. Þá var blessuð konan að fara í prófkjör fyrir Sjálfstæðisflokkinn í fyrsta sinn, búin að gefast upp á Alþýðuflokknum sem hún hafði reynt við í tvígang.

Um að gera, að láta þá þessa andskota gæta sín sem ekki geta gætt að engilskjátum sínum. Breytir þá engu hvort hún sem ráðherra hafi haft einhver áhrif um slíkar úthlutanir eða ekki. Ekki heldur þótt makinn hafi þegið listamannalaun árum saman áður en ráðherrann kynntist rithöfundinum. 

• Hertu þig Vigdís 
• Nú hafa tveir ráðherrar í Sjálfstæðisflokknum séð ástæðu til þess, að leiðrétta orð Vigdísar Hauksdóttur núna í dag.
• Haltu áfram að pirra og pirra, ekki gefa eftir.

„Mér er nóg boðið“

HRAPPSEY

Forfaðir minn Jón Þorláksson og formóðir Margrét Bogadóttir í mína móðurætt  tengdust þessari merkilegu eyju í Hvammsfirði og er þeirra getið hér í þessum pistli og prentsmiðj-unni sem þar var. Ég hef aldrei komið á þennan stað sem væri vitanlega mjög áhugavert að heimsækja með leiðsögn..NÉNnnnForfaðir minn

. Ferðaáætlanir Rútur-Ferjur-Flug

Hrappsey (1,7 km2) er suðvestan Purkeyjar og Selasund er á milli þeirra.   Bærinn stendur á Vindási á austanverðri eyjunni.  Stykkishólmur er u.þ.b. 7 km suðvestan eyjarinnar.  Hrappsey er gerð úr anortosíti (tunglbergi; hin teg. á tunglinu er nórít), en anortosít er ljósa bergið á tunglinu.   Á eyjunni er fornlegur, hringlaga garður á sléttu utan við hólinn Skalla.  Við austurjaðar hans er hústótt, sem getur hafa verið fjárhús.   Daginn eftir víg Snorra Sturlusonar (1241) er Hrappseyjar getið í sögum, þegar Tumi Sighvatsson, frændi hans, fór frá Sauðafelli inn í Hvammsfjörð og þaðan í Hrappsey. Þar virðist hafa verið búið á þessum tíma og Skarðskirkjumáldagi frá 1237 segir frá bænhúsi þar (ekki getið 1705).  Nafn eyjarinnar er skráð þar sem Rafnnzey, sem og í vísitasíubók Brynjólfs biskups Sveinssonar 1647 og í manntalinu frá 1703 kemur nafnið Hrafnsey fram.  Í máldaga frá 1397 og í Sturlungu er nafnið Hrapsey.  Í máldaga frá 1533 heitir hún Hrafsey en í Jarðabók Árna og Páls frá 1705 heitir hún Hrappsey. Hrappsey var góð til búsetu, nægilegt graslendi og útigangur góður.  Varp var og er mikið og fugla- og dúntekja góð.  Samkvæmt jarðabókum 1705 og 1731 var landskuld greidd til Skarðverja með dúni. Tíu manns bjuggu í eynni árið 1703 og 11 árið 1762 á einum bæ. Árið 1801 voru þar 14 manns á tveimur bæjum og árið 1845 voru 18 manns á einu heimili.  Þá bjó þar Þorvaldur Sívertsen, konunglegur umboðsmaður Skógarstrandarjarða.  Sívertsenar bjuggu þarna fram yfir aldamótin 1900.  Árið 1926 voru 13 manns búsettir í eynni og þar var búið til ársins 1958 u.þ.b.  Hlunninda er enn þá vitjað og fé gengur þar sjálfala allt árið. Árið 1773 var reist og rekin þar fyrsta prentsmiðja landsins, sem laut ekki yfirráðum biskupsstólanna.  Ólafur Ólafsson (Olavius) var frumkvöðull hennar.  Hann hafði þegar látið prenta nokkur verk í Kaupmannahöfn, s.s.fyrstu útg. af Njálu.   Bogi Benediktsson, bóndi, sem átti Staðarfell, Kjallaksstaði og Hrappsey, lánaði Ólafi fyrir útborgun. Prentsmiðjan átti að vera á Vestfjörðum en skipið kom með hana til Stykkishólms.   Þá var tilhöggvin stofa flutt frá Staðarfelli til Hrappseyjar og prent-smiðjunni komið fyrir þar.  Hún starfaði til 1795, þegar Landfræðingafélagið keypti hana og flutti hana að Leirárgörðum.  Meðal góðra verka, sem voru prentuð í Hrappsey, voru Annálar Björns á Skarðsá, Lagasafn magnúsar Ketilssonar, fyrsta útgáfa Egilssögu, Atla sera Björns Halldórssonar, Búnaðarbálkur Eggerts Ólafssonar og tvær bækur með þýddum og frumsömdum ljóðum eftir tengdason Boga, Jón Þorláksson, sem var síðar kenndur við Bægisá.  Hann starfaði um tíma við prentsmiðjuna, þegar hann var hempulaus vegna barneignarbrots í Saurbæjarsveit er hann var prestur þar við Staðarhólskirkju.  Fyrsta tímarit, sem út kom á Íslandi var á dönsku og hét „Islandske Maaneds Tidender”.  Það var gefið út sem umbun til allra dönsku styrktarmannanna, sem hjálpuðu til við stofnun og rekstur prentsmiðjunnar. Sagt er, að Bogi hafi keypt prentsmiðjuhúsið á góðu verði eftir að maður hafði hengt sig í því og sumum þótti reimt þar.  Dætur Boga reyndu eitt sinn að sofa þar, þegar gestanauð var mikil á Stafafelli en varð ekki svefnsamt.   Þetta kemur fram í Þjóðsögum Jóns Árnasonar, en hann var eiginmaður Katrínar, annarrar dótturinnar. Hrappsey er í einkaeign og óheimilt er að heimsækja eyjuna í leyfisleysi. Þetta er fengið upp úr ferðamannagögnum

Þetta er allt eftir bókinni

•  Alveg samkvæmt kosningaloforðum Sjálfstæðisflokksins
• .
• Nú er hægri stjórn við völd

Í fljótu bragði sýnist mér að ófaglærða fólkið sem einnig hefur greitt lífeyrissjóðagjöld í þessi 43 ár fái eitthvað lítið út úr þessum breytingum. Þeir fá mest sem búa við fjármagnstekjur eins og t.d. tekjur af útleigu húsnæðis og eða skuldabréfum og hlutabrefum. 

 

Einkum þó sérstaklega atvinnurekendur sem eru komnir á eftirlaunaldur sem hafa greitt lítla skatta í gegnum tíðina og ekki greitt í lífeyrissjóði. 

 

„Skýr skilaboð til aldraðra“