Fyrstu bifreiðasmiðirnir voru húsgagnasmiðir

Þessi iðngrein var ein af hliðargreinum þeirrar iðngreinar sem við köllum húsgagnasmíði á Íslandi. Upphafið var auðvitað vagnasmiðir hinnar hátignar. Þ.e.a.s. vagnasmiðir. Þegar fyrstu bílarnir voru yfirbyggðir á Íslandi voru það nánast allt húsgagnasmiðir sem það gerðu.

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=FUwrzYT29cU#t=0s 

Eigendur ,,Bílasmiðjunnar" voru húsgagnasmiðir. Ég man fyrst eftir bílasmiðju við Grettisgötu þar sem lengi var leikvöllur síðan. Síðan í Skúlatúni er fluttist síðan upp á Laugaveg þar sem síðan var fyrsta húsnæði Sjónvarpsins. 

Öldungurinn sem sést á myndinni er 66 ára og er kominn á eftirlaun 

 

Smíðaði bíl nær eingöngu úr tré

Áróðurstarfsemi erlendra álfyrirtækja á Íslandi

 

• Er mjög alvarleg og álverin hafa myndað hér í landi mjög sterk hagsmunasamtök  
  .
• Það er alveg síðasta tegund af velsæmi hjá þessum hagsmunasamtökum áliðjufyrirtækja að reyna að gera lítið úr einni manneskju sem flytur fréttir um áliðnaðinn.
  .
• Það dregur ekki úr trúveruleika Guðbjartar að hún skuli vera starfsmaður þessa fjölþjóða fréttamiðils nema síður væri. 
  .
• Það er ekki hún sem er að halda því fram að vegur áliðnaðar hefur verið á fallandi fæti í langan tíma. 
  .
• Heldur er hún að birta gögn alþjóðlegrar ráðstefnu um málmframleiðslu í heiminum.

 

Það hefur reyndar verið rætt um þetta vandamál í langan tíma og nægir að nefna orð forstjóra Landsvirkjunar um áhyggjur hans um verðtengingu orkunnar við við álverð á heimsmarkaði sem hefur farið lækkandi um langan tíma.

Þetta eru ekki hennar orð heldur skýrir hún frá niðurstöðu í nýrri skýrslu um vandann í áliðnaði heimsins. Segir orðrétt:

„Í glænýrri 363 blaðsíðna skýrslu Bank of America/Merrill Lynch (héreftir nefnd: „BoFA og ML“), sem nefnist „2013 alþjóðleg ráðstefna um málma og námavinnslu, nýr raunveruleiki: Þeir hæfustu lifa af“ (e. 2013 Global Metals & Mining Conference, A new reality: survival of the fittest) sem unnin var fyrir ráðstefnu stjórnenda í þessum iðnaði sem fram fór 14.–16. maí á Spáni, er að finna greiningu BoFA og ML á horfum stórfyrirtækja í þessum iðnaði ásamt spá um verð á málmum. Þar segir á blaðsíðu 52-56 í greiningu á Alcoa m.a.:

„Meginhluti tekna AA (sem er hlutabréfaauðkenni Alcoa) er tilkominn vegna álframleiðslu þess, þar sem hækkandi kostnaður og offramboð er áhyggjuefni.“

Skýrslan útskýrir að vegna hækkandi leigu á vöruhúsum, þar sem mikið magn af áli er nú geymt gæti orðið til þess að Alcoa og aðrir álframleiðendur neyðist til að taka það úr vöruhúsum og selja álið á mjög óhagstæðum markaði.

Skýrslan minnir einnig á það að Moody's tilkynnti 18. desember sl. að það væri að íhuga að setja skuldbindingar Alcoa í ruslflokk, en það flokkar Alcoa nú sem Baa3, þar að auki með neikvæðar horfur. Standard og Poor´s og Fitch flokka bæði Alcoa með neikvæðar horfur á skuldbindingar, en til samanburðar má benda á að íslenska ríkið er með stöðugar horfur hjá öllum þessum greiningaraðilum“ (heimild Bloomberg 27. maí).

Ekki gengur að vitna í aðila eins og Klaus Kleinfeld forstjóra Alcoa: „all segments are profitable“ . Hann er ekki trúverðugur og ekki marktækur til að fjalla  um hag þessa fyrirtækis í opinberri umræðu um Alcoa nema síður væri.

Það er heldur klénir punktar sem hér eru nýttir í þessari umræðu að bera á borð einhverjar staðlaðar  klysjur úr áróðursgögnum hagsmunasamtaka álframleiðslufyrirtækja á Íslandi slík gögn eru á engan hátt boðleg.

Það er bara hallærislegt að bjóða upp á slíka umræðu.

Þessi iðnaður skilar reyndar litlum arði í hreinum gjaldeyristekjum til íslensku þjóðarinnar og er afar fjámagnfrekur fyrir ríkissjóð svo ekki sé meira sagt.  Hvert starf í áliðnaði kostar ríkissjóð milljarða króna.

Ekki er hægt  að véfengja þau gögn sem Guðbjört vísar í og hún er bara flytja  bara fréttir um málefnið frá alþjóðlegri ráðstefnu um stöðu málmiðnaðar í heiminum.

Eins og sést á greiningu Alcoa sjálfs á eigin stöðu,
http://www.alcoa.com/global/en/investment/pdfs/2013_1Q_Earnings_Presentation.pdf
ætlar fyrirtækið að minnka framleiðslu í ár og næsta ár, það er að tapa á álframleiðslu eins og er, heimsmarkaðsverð á áli (miðað við þriggja mánaða framvirka samninga dags. 24. maí 2013) stendur í $1.847,50/tonn, sem er hærra heldur en verð dagsins í dag, ég tel að hærra verð framvirku samninganna sé eingöngu örlítil leiðrétting markaðarins eftir sterka niðursveiflu frá hærra verði, það er flest í skýrslu BoFA og ML sem bendir til svartsýni á álmarkaði.
http://www.lme.com/metals/non-ferrous/aluminium/

 

„Nánast allt byggt á misskilningi“

Staðreyndir sem ekki má loka augum fyrir

• Alcoa er komið í ruslflokk og fleiri álfyrirtæki eru á leið í sömu gröfina. 
  .
• Fjármálaráðherrann er þegar farinn að reyna, að hafa áhrif á Landsvirkjun. En draumaálverið í Helguvík getur ekki keypt raforku á eðlilegu verði. 
  .
• Verði sem Landsvirkjun verður að fá fyrir raforkuna. Það er einmitt orkuverðið sem tafið hefur Helguvíkur framkvæmdir en ekki fyrrverandi ríkisstjórn.
  .
• Er hann að mælast til þess að álverið fái sérstakann afslátt  á kostnað skattgreiðenda? Iðnaðarráðherrann berst fyrir enn frekari ívilnunum og sérstökum afslætti á orkuverði fyrir Helguvíkur-hneykslið. 
  .
• Bara að rifja það upp, að Heimdellingar eru á móti fleiri álverum 
  
  
• Bréf sem atvinnuvega- og umhverfisráðherra getur ekki hunsað

Staðreyndir sem hafa verið að koma fram í dagsljósið undanfarin ár og eru til þess fallnar að koma Landsvirkjun í verulegan vanda vegna tengingar á orkuverðinu við við verð á áli.

„Eitthvað annað“ er um 2,6 sinnum arðbærara en virkjanir og álversuppbygging þegar mælt er í vergri þjóðarframleiðslu. Þetta segir Guðbjört Gylfadóttir, doktor í iðnaðar-og kerfisverkfræði í opnu bréfi sem hún sendi Sigurði Inga Jóhannssyni, sjávarútveg- og landbúnaðarráðherra, en málefni umhverfisráðuneytisins heyra undir hans embætti.

Guðbjört bendir á að í skýrslu Bank og America og Merrill Lynch hafi gert fyrir alþjóðlega ráðstefnu málma- og námuvinnslu, komi fram að núverandi staða á álmarkaði sé ekki ýkja björt.

Fram kemur í bréfi Dr Guðbjartar að í dag er verð á áli, miðað við þriggja mánaða framvirka samninga, 1847,5 Bandaríkja-dollarar á tonnið.

Guðbjört segir að samkvæmt greiningu hjá Bloomberg þurfi markaðsverð áls að vera 2182 dalir á tonnið til að framleiðsla upp á 30 milljón tonn komi út á sléttu.

„Þannig að þrátt fyrir að álverð hækki upp í hæsta verð sem framvirkir samningar gera ráð fyrir, þá er það ekki nóg til að Alcoa komi út á sléttu miðað við núverandi framleiðslu. 

Niðurstaðan er sú sama og Alcoa sjálft er búið að komast að, fyrirtækið þarf að framleiða minna af áli,“ segir Guðbjört í bréfinu.

Fáir mæla með fjárfestingu í áli

Þegar allir þessir þættir eru teknir saman segir Guðbjört að fáir mæli með fjárfestingum í álfyrirtækjum. Þannig sé Alcoa gefin hlutlaus fjárfestinga-einkunn í fyrrnefndri skýrslu.

Aftur á móti hafi þrír greiningaraðilar nú í maí metið stöðu fyrirtækisins þannig að það standi ekki undir væntingum eða að selja eigi hlutabréf í því.

Þá hafi matsfyrirtækið Moody‘s tilkynnt í desember að það íhugi að setja skuldbindingar Alcoa í ruslflokk, en í dag er það í flokk Baa3 með neikvæðum horfum.

Hún segir að í ljósi þessarar stöðu skuli ekki neinn undra að samningar hafi ekki náðst á milli Landsvirkjunar og Norðuráls vegna rafmagnsverðs.

„Ef Alcoa, sem er miklu stærra en Norðurál og nær þ.a.l. betri samlegðaráhrifum ætlar að draga saman segl, þyrfti Norðurál helst að fá borgað með rafmagninu sem það þarf til álfram-leiðslunnar svo það borgaði sig að stækka Helguvík.“

Bréf Guðbjartar í heild sinni á Facebook-síðu hennar 

„Eitthvað annað“ arðbærara en álið

Á ögurstundu

• Skoðaði ég Urriðafoss á miðvikudaginn ekki seinna vænna eftir skemmtilega ferð um Njálu-slóðir í góðum hópi fólks. 
  .
• Nú óttast menn að íslenskir agentar stóriðjunnar sem hafa náð að mynda ríkisstjórn með mikinn meirihluta á bak við sig. Muni rífa í tætlur nýsamþykkta Rammaáætlun.
  .
• Ísland er land hagsmunasamtakanna
  .
• Í mestu uppáhaldi hjá stóriðjumönnum er Urriðafoss. 

Hann er neðsti foss í Þjórsá. Fossinn steypist fram af misgengisstalli í Hreppamynduninni. Urriðafoss er vatnsmesti foss landsins stendur á skilti við fossinn og er meðalrennsli Þjórsár við Urriðafoss um 360 rúmmetrar á sekúndu (m³/s). Einungis Ölfusá er vatnsmeiri. Fallhæð fossins er 6 metrar þar sem hann er hæstur. Á vetrum getur myndast allt að 20 metra þykk íshrönn við fossinn, svokölluð Urriðafosshrönn.

Þetta er mikilfenglegur foss þótt ekki sé hann með mikilli fallhæð. Það er að mínu mati ekki óeðlilegt að fossinn sé virkjaður en þá þarf orka hans að nýtast íslenskum hagsmunum og þá fyrst og fremst í heimahéraði. En til stendur að flytja þessa orku út á Suðurnes í þágu erlends áliðjuvers sem er óásættanlegt með öllu.

Þessi nýja ríkisstjórn hefur m.a. boðað það, að breyta lögunum um rammaáætlun eins og við mátti búast eftir að hægri hrunflokkarnir hafa myndað stjórn og vinstri stjórn fallinn eftir mikil afrek unnin. 

Nú eiga m.ö.o. sérfræðingar hagsmunaaðila að ráða ferðinni eins og áður og kjörnir fulltrúa á alþingi að horfa á aðgerðarlausir og áhrifalausir þrátt fyrir að gengið sé á hagsmuni almennings. 

En Landsvirkjun vann sína baktjaldavinnu, hún keypti upp jarðir á krepputímum. Hún t.d. hefur gengið frá kaupum á jörðinni Skálmholtshrauni við Neðri Þjórsá fyrir smáaura. 

Kaupin sem gerð voru fyrir rúmu ári og endurspegla þá afstöðu fyrirtækisins að virkjað verði við Urriðafoss, þetta er raunar furðulegur gjörningur því á þeim tíma var tilllaga á Alþingi um að setja virkjunina í biðflokk og fyrir henni var meirihluti alþingismanna. Þetta hefur verið gjört í andstöðu við ríkisstjórnina í landinu.

Stefna á breyttan ramma í sumar

Réttmæt spurning hjá Birni Bjarnasyni

 

• Allar götur frá því Indefece hópurinn kom fram vegna Icesave málsins hefur Ólafur Ragnar kosið að gera þeirra málstað að sínum og stefnu gömlu flokksfélaga sinna í Framsóknarflokknum einnig. 
  .
• Ábyrgðarleysið var vinsælt á erfiðum tíma fyrir þjóðina.
  . 
• Hann hefur í raun tekið upp háttarlag augnaþjónsins að mínu mati. 

Það er ljóst að forsetinn hefur allar götur síðan farið mörgum sinnum út fyrir sín hlutverkamörk. Það hefur í raun alltaf legið fyrir eftir að þetta Icesave vandamál mál varð að alvöru, hefur Sjálfstæðisflokkurinn reynt að finna málefnalega lausnir í því máli. 

• Rétt eins og ríkisstjórnarflokkarnir síðar. 

Framsóknarflokkurinn fór í felur með skottið milli fótanna, það var býsna áberandi af háttarlagi þáverandi formanni flokksins sem kaus að gefast upp hreinlega og sagði af sér þingmennsku  og hvarf. Ábyrgð Framsóknarflokksins vegna þessa máls var engu minni en Sjálfstæðisflokksins.

Er vinstri flokkarnir mynduðu ríkisstjórn 2009 þekktu þeir Icesave málið og fetuðu þeir vandratað einstigið í samningum um málið samkvæmt samþykkt Alþingis.  Allir kostir í þessu máli voru vondir  og samningstaða Íslands var í upphafi hörmuleg strax eftir hrunið, einnig í byrjun árs 2009.

Ef Framsókn hefði þá verið í ríkisstjórn hefði sá flokkur axlað þá ábyrgð að reyna ná samningum því aðrar leiðir sýndust áhættusamar.

• Margir þingmenn ríkisstjórnarflokkanna voru skíthræddir við þetta mál og kusu að fara í Framsóknarleikinn. Það var auðvitað vinsælt með þjóðinni. 
  .
• Nú hefur EFTA dómurinn sagt sína skoðun á skyldu íslendinga, en þjóðin er samt langt kominn með að ljúka þessum greiðslum.
  .
• Þjóðin er enn að greiða þessa rosalegu upphæð.  
  .
• Ólafur Ragnar kaus að fara í Framsóknarleikinn og velta sér upp úr vinsæældum ómennskunnar. Þessi maður getur ekki gert lítið úr því fólki sem tókst á við nær óvinnandi verkefni. Hann getur aðeins gert lítið úr sjálfum sér.

 

„Hvað vakir fyrir Ólafi Ragnari?“

Þekktur undirverktaki fyrir 365-miðla, heldur verkefnum sínum

• En hinir missa væntalega sín verkefni og öllum virðist sama um þá.

Fyrirbærið undirverktaki er um fólk sem starfar þannig , að starfið er í eðli sínu er starf launamanns en atvinnurekendur tóku upp þessi vinnubrögð gagnvart launamönnum sem voru í raun ótryggir í starfi. 

 Er þýðir að launamaður starfar sem atvinnurekandi en þó hjá atvinnurekenda eins og hver annar launamaður

Með þessu tókst atvinnurekendum að minnka launakostnað í fyrirtækinu og jafnfram að lækka allan annann kostnað og minnka áhættu fyrirtækisins. Þetta fyrirbæri varð að alvarlegu vandamáli upp úr 1987 þegar atvinnuöryggi margra hópa launafólks snarminnkaði, einkum hjá byggingariðnaðarmönnum vildu fyrirtækin bæði halda mönnum og vera lausir við að hafa þá í föstu starfi. 

Á þessum tíma lauk stórum verkefnum þeirra við flugstöðina og við kringluna í Reykjavík svo eitthvað sé nefnt til sögunnar.

Þetta var í raunnauðungarvinna fyrir launamenn því þeir unnu nú á lægri launum en þeir höfðu haft áður og nutu nú ekki þess öryggis að vera launamenn með þeim tryggingum sem launamenn njóta. Þeir fengu heldur ekki greidd yfirvinnulaunataxta og voru ótryggðir. Það var í sjálfu sér hægt að skilja þeirra vandamál á þessum tíma og þetta var fólk með stutt nám að baki sér.

Þessir menn fengu það hlutskipti að undirbjóða venjulegt launafólk með því að starfa á lægri launum.

Atvinnurekendum tókst þetta vegna þess að verkalýðshreyfingin hafði veikst verulega eftir maí- lögin 1983 og síðan vegna dóms um að ekki væri hægt aðskylda fólk til að vera í ákveðnum stéttarfélögum. 

Í þjóðarsáttarsamningunum 1990 tókst mér að koma þessu „undirverktakamáli“ á dagskrá einkum vegna þess að þetta gróf mjög undan styrkleika verkalýðsfélaganna og veikti mjög stöðu launafólks á vinnumarkaði. Mér tókst einnig að koma byggingariðnaðarmanna félögunum inn í umræðuna um þetta mál. En þeir voru með ólund og greinilegt var að vildu ekki taka slaginn um þetta mál.

Eftir stjórnarskiptin 1991 og mynduð er ríkisstjórn undir forysti Davíðs Oddssonar var lögum breytt þannig að þetta varð áhugaverðari kostur fyrir langskólagengið fólk sem starfaði á almennum vinnumarkaði án þess að í gildi væru almennir kjarasamningar fyrir háskólagengið fólk.

Þetta voru að sjálfsögðu lögin um fjármagnstekjuskattinn og um einkahlutafélögin samfara mjög mikilli lækkun á tekjuskatti fyrirtækja. Alveg fram að hruni var algengt að langskólagengið fólk var með allan sinn heimilisrekstur í svona „ ehf“ fyrirkomulagi og þetta fólk borgaði sáralitla skatta, eða 10% í heildarskatt. Og m.ö.o. ekkert í útsvar og ekkert í lífeyrissjóð. Skatturinn miðaðist auk þess við nettótekjur þessara fyrirtækja en skattar launamanna er miðaður við brúttótekjur.

 

 

Það skal tekið fram að þessi pistill fjallar ekki um Láru Hönnu sem ég óska alls hins besta.

 

 

Uppsögn Láru Hönnu dregin til baka: Harma óvönduð vinnubrögð

eyjan.pressan.is

Frásögn Láru Hönnu Einarsdóttur af því að hún hefði í desember sl. greinst með brjóstakrabbamein og ofan á erfiða meðferð bæst við að henni hefði veri

Uppsögn Láru dregin til baka

Hver er skoðun ASÍ?

 

• Ég eins og fleiri spyr: Hver er skoðun ASÍ?

 

• Eða eru það kanski uppmælingaraðallinn sem stjórnar nú viðhorfum ASÍ eins oft áður á þessu kjörtímabili. 
• Mennirnir sem hafa verið í bandalagi með samtökum atvinnurekenda og Sjálfstæðisflokknum við að berja í gegn virkjanaframkvæmdir fyrir álver. 

En það er ekki glæsilegt afspurnar fyrir ASÍ sem tók fullan þátt í aðförinni að ríkisstjórninni strax 2009, er þessir aðilar reyndu að knésetja ríkisstjórnina með því að skella henni upp við vegg.

Það gerður þeir með svo nefndum ,,Stöðugleikasáttmála" sem hefði eyðilagt allann efnahagslega bata þjóðarinnar og farið hrikalega með láglaunafólk sem starfar eftir launatöxtum Starfsgreinasambandsins.

Þetta var óþverrabragð, enda var almenningur í landinu búinn að snúa baki við þessum forystumönnum ASÍ löngu fyrir hrun. Así tók fullan þátt í frjálshyggjufylliríinu fyrir hrun.

Í þessi tuttugu ár sem ég var virkur í félagsstörfum ASÍ og virkur í kjarasmningagerð litum við aldrei svo á, að það væri ,,krónan" sem væri sökudólgurinn þegar misgefnir stórnmálamenn stjórnuðu þessu landi. Við höfðum stjórnmálamenn sem ekki gátu stjórnað efnahagsmálum þjóðarinnar.

Útgerðin í landinu stjórnaði efnahagsmálunum í áratugi og hefur enn náð völdum á Íslandi. Næstu ríkisstjórn mætti þess vegna kalla LÍÚ- stjórnina. Næstu fjögur ár mun stjórn landsins fara eftir vilja útgerðarinnar enda heldur hún uppi þessum stjórnmálaflokkum sem eru að mynda stjórn.   

Hægri flokkar hafa ævinlega stjórnað þessari þjóð, eina undantekningin eru þessi rúm fjögur ár sem nú eru liðin og að það er orðið löngu ljóst að sú stjórn gerði kraftaverk í efnahagsstjórn landsins og hún sló skjaldborg  utan um velferð láglaunafólksins eftir því sem efni og fjármálaófreskjan leyfði. Nokkuð sem engin önnur ríkisstjórn á Íslandi hefur áður gert.

Það er ekkert undarlegt við það þótt menn hafi viljað síðustu fjögur árin skoða hvort hægt væri að komast undan stjórn LÍÚ og taka upp nýjan gjaldmiðil. En það frýjar menn ekki frá því að halda uppi vandaðri efnahagsstjórn í landinu.

Krónan er vissulega veikur gjaldmiðill og hún hefur verið misnotuð í gegnum tíðina til að halda niðri launum launafólks. Það er bara staðreynd sem engin getur lokað augunum fyrir. 

Íslenska leiðin gefið betri niðurstöðu

Þetta er fagnaðarefni

 

• Þeir hafa útsýnið yfir hina sauðsvörtu 

Því mikilvægt er að örva íslenskar fjárfestingar á Íslandi, af þeim sökum er mikilvægt að það sé tryggt að forráðmenn hlutafélaga geti ekki leikið sínar eigin listir með hagsmuni annara eins og hluthafa sem oft hafa lagt til mikið fé í fyrirtækið. 

 

Einhverjir stjórnendur bankans hljóta að vera ábyrgir fyrir því, að ekki sé farið illa með eignir hluthafa og eða eigið fé hlutafélaga sé nýtt í þágu stærsta hluthafans. Þá er það einnig býsna sérkennilegt að þótt annar aðalhluthafinn  sé ekki látinn bera fulla ábyrgð þótt hann hafi lýst sig gjaldþrota. 

Það vita allir sem það vilja, vita að sá aðili valsar um í miklum eignum, býr í glæsivillu með sumarbúðir á báðar hendur og þykist geta rekið hið minnsta tvo bíla af betri sortinni.

Einhver er ábyrgð þessara aðila gagnvart hluthöfum Landsbankans hf. 

Vilhjálmi heimilt að afla gagna

Það er gott að vandi EIRAR sé aðeins tímbundinn

„Við erum ekki að hrekjast yfir í greiðslustöðvun, við tökum sjálf þá ákvörðun að biðja um greiðslustöðvun til að tryggja og staðfesta eignir og réttindi fólksins sem býr á Eir,“ segir stjórnarformaðurinn Jón Sigurðsson Þetta er gert þar sem Eir stendur frammi fyrir greiðsluvanda.

Þetta er auðvitað hraustlega mælt  hjá formanni hjúkrunarheimilisins. En það er samt ljóst að stjórn EIRAR reyndi að því er virðist að láta búseturéttareigendur hafa 25 ára skuldabréf á móti eignum sínum fyrr á þessu ári. Sem betur fer tókst fólki að hrinda þessari árás á lögbundnar eignir fólks.

Þá er nauðsynlegt að opinberir aðilar rannsaki það til hlýtar sem gerst hefur í rekstri þessa heimilis en miklar fréttir bárust í vetur af mörgu misjöfnu er snertir reksturinn. Gera verður fólk ábyrgt fyrir gerðum sínum og hreinsa andrúmsloftið. Það yrði óbærilegt ef það á að breiða yfir einhver afglöp þarna frá fyrri tíð.

Auðvitað vonast allir til þess að rekstur hjúkrunarheimilisins verði aðskilinn frá öðru sem þarna er í gangi og að allt gangi síðan vel til framtíðar. Það er augljóst að huga verður nánar að rekstri svona stofnana.

  

Veitir öryggi í brennandi greiðsluvanda

Skattar hafa lækkað á launamönnum undanfarin 4 ár

•  Nú berjast ýmis hagsmunasamtök fyrir betri tíð og er samtökum atvinnurekenda reyndar alveg sama um blómin í íslenskri náttúru. 
• .
• Þar ríður einstaklingshyggjan húsum. Atvinnurekendur vilja ekki taka þátt kostnaði við samfélagið og vilja ekki leggja til þess eyrisvirði.

Reynslan sýnir að ekki gengur að trúa öllu sem þessi samtök leggja á borð fyrir landann. En þessi samtök reyndu að taka völdin í landinu snemma á síðasta kjörtímabili þegar þeir uppdiktuðu svo nefndan stöðugleika sáttmála. Sem betur fer tókst ríkisstjórninni að hrinda  eirri árás. 

Í stað þess skulu talin upp nokkur einföld undirstöðuatriði og staðreyndir sem lesendur ættu að máta stórkarlalegar fullyrðingar um skatta við: 
1. Verg landsframleiðsla (VLF) er samtala allra (bruttó)tekna í samfélaginu.
2. Einstaklingar bera alla skatta. Þeir eru einu neytendurnir. Félög eru milliliðir. Óbeinir skattar þeirra eru bornir af þeim sem kaupa vöru og þjónustu. Beinir skattar félaga eru bornir af eigendum þeirra sem eru einstaklingar.
3. Samtala skatta er sá hluti VLF sem tekið er frá til samneyslu og millifærslna. Annað er til ráðstöfunar fyrir heimilin þ.m.t. eigendur félaga og fjármagns.
4. Skattar sem hlutfall af landsframleiðslu sýnir hvernig VLF þ.e. allar tekjur skiptast á milli þess sem opinberir aðilar ráðstafa og þess sem heimilin ráðstafa.
5. OECD hefur birtir árlega tölur um skatta í aðildarríkjunum.
6. Samkvæmt nýjustu tölum OECD var skattbyrðin á Íslandi 2010 35,2%. Hún hefur hækkað um 1 % síðan þá.
7. Skattbyrðin á árinu 2007 var 40,6% eða um 4% hærri en nú.
8. Ísland er í 14 sæti af 34 OECD ríkjum og lægra en Norðurlöndin og flest ríki í Norður- og Vestur-Evrópu.
9. Ísland var í 7. sæti 2007.
Skiptingu allra tekna, þ.e. VLF, í skatta og annað er sýnd á myndinni. 

 

• Nýjustu opinberu tölur OECD segja, að nú eftir valda tíð síðustu ríkisstjórnar að hvergi sé meiri launajöfnuður enn á Íslandi. En það þýðir ekki það, að það sé ekki nauðsynlegt að hækka lægstu laun í landinu mjög verulega.

 

Ísland er eina ríki OECD þar sem tekjur hinna efnameiri hafa dregist meira saman en tekjur þeirra efnaminni. Hvergi er meiri jöfnuður en á Íslandi.

OECD gaf út skýrslu um jöfnuð og tekjudreifingu í morgun. Í henni kemur fram að áhrif atvinnuleysis á tekjur einstaklinga hafa verið hvað mest á Íslandi á síðustu árum.

Íslendingar eru einnig á meðal þeirra þjóða sem best hefur tekist að varðveita ráðstöfunartekjur fólks þar sem skattar hafa verið lækkaðir og félagsleg aðstoð aukin.

Munur á ríkum og fátækum er hvergi minni en á Íslandi og frá árinu 2007 hefur jöfnuður á milli hinna ríkari og fátækari aukist mest á Íslandi, Nýja Sjálandi, í Portúgal og Póllandi. Munur á ríkum og fátækum jókst mest á Spáni, í Slóvakíu og Svíþjóð.

Í skýrslunni er tekið sérstaklega fram að í upphafi aldarinnar og fram til 2007 hafi bilið á milli hinna efnameiri og efnaminni aukist á Íslandi, en síðan þá hefur bilið minnkað og er nú það minnsta innan OECD.

Þá segir í skýrslunni að Ísland sé eina ríki OECD þar sem tekjur hinna efnameiri hafa dregist meira saman en tekjur hinna efnaminni. Tekjur hinna efnameiri hafa dregist saman um 13 prósent frá árinu 2007 en tekjur hinna efnaminni um 8 prósent. 

Var í fréttum RÚV núna um hádegið

Versnandi afkoma afleiðing „ofurskattastefnu“