Launamisrétti hefur aukist

• Bæði með gríðarlegum hækkunum á háum launum sumra og með breytingum á skattkerfinu þar sem hálaunamenn eru í raun að njóta skattlækkunar.

RSÍ vill fulltrúa launafólks í kjararáð

Í ályktun Rafiðnaðarmann segir að það gefi auga leið að vonlaust sé að byggja upp samfélag með jafnmikilli stéttarskiptingu og launahækkunin ber í för með sér. Hvetur miðstjórnin til þess að tekinn verði upp hátekjuskattur á það sem kallað er ofurlaun í ályktuninni.

Tryggja þurfi jöfn skipti í samfélaginu, það sé forsenda sáttar til lengri tíma. Stjórnvöld eru hvött til þess að skipa fulltrúa launafólks af almennum vinnumarkaði í kjararáð.

Þetta er svo sannarlega réttmæt ábending:
„Miðstjórn Rafiðnaðarsambands Íslands mótmælir harðlega ákvörðun kjararáðs þar sem laun dómara eru hækkuð um 300.000 – 560.000 kr á sama tíma og laun hins almenna launamanns hafa hækkað um um það bil 30.000 kr.

Seðlabanki Íslands hefur ítrekað bent á að ígildi 10% af launahækkun dómaranna geti valdið efnahagslegum hamförum í samfélaginu hvað þá tíföld sú upphæð!

Það gefur auga leið að vonlaust er að byggja upp samfélag með jafnmikilli stéttarskiptingu eins og raun ber vitni. Ákvarðanir um að deila meiri gæðum til þeirra sem meira hafa er óásættanlegt.“

Það er eðlileg krafa að venjulegt launafólk eigi fulltrúa í kjararáði, en rafiðnaðarmenn sem teljast vera hálaunahópur innan ASÍ tala með ansi holan hljóm í þessum kröfum sínum. Með því að þeir vilja ekki að allt láglaunafólk geti átt slíkan fulltrúa. Aðeins félagsmenn innan ASÍ.

Það vill nefnilega svo til, að lægst launaðasta fólkið á vinnumarkaðir eru einmitt stórir hópar opinberra starfsmanna. 

Rafiðnaðarmenn ásamt fjölmörgum landsamböndum innan ASÍ hafa átt samstarf með samtökum atvinnurekenda í bráðum 25 ár um að halda niðri launum opinberra starfsmannaog reyndar einnig bótum frá Tryggingastofnun.

Sérstaklega hefur nýr formaður VR verið áberandi í sínum málflutningi þar sem fram kemur efnislega að opinberir starfsmenn eigi tæplega að hafa samningsrétt og alls ekki verkfallsrétt.

Ég geri ráð fyrir að viðræður aðila á vinnumarkaði eins og það kallað í mæltu máli  um nánara samstarf strandi einmitt á þessum viðhorfum sem eru svo sannarlega gildandi hjá samtökum atvinnurekenda og hjá fjölmörgum forystumönnum stéttarfélaganna í ASÍ.

Á meða n þessi viðhorf eru ráðandi verður ekki að samstarfi.

Sama launastefna og fyrir hrun

Það er örðugt að meta skipulags-tillögurnar um byggð við Hafnartorg

• En það er auðvitað morgunljóst, að þeir sem keyptu þessar lóðir og byggingarréttinn vilja byggja sem mest á þessum reit.
  *
• En það er auðvitað auðvelt að taka undir orð forsætisráðherran um að þetta séu ansi hátimraðar hugmyndir að byggð.
  * 
• En þar sem ég er Reykvíkingur og átti þarna leiksvæði um miðja 20. öldina tel ég mig geta haft á þessu skoðun.

 

En vert er að hafa í huga að á þessu svæði hafa aldrei verið neinar byggingar sem hýstu fólk. En mikilvægt er að húsbyggingar séu ekki einsleitar og þær beri með einkenni af byggðinni sem er í kring.

En það ljóst, að það virðist vera alveg sama hvernig teikningar eru kynntar það verða alltaf um þær skiptar skoðanir. Eins og alltaf fleiri á móti. Peningar virðast alltaf ráða för þegar byggingar eru annarsvegar

Á þessari uppfyllingu voru meira og minna einhverjir skúrar og vörugeymslur í lélegum timburhúsum og ein matstofa. Bensínstöðin er löngu farin og húsin sem voru við Kalkofnsveg einnig. 

Allt löngu farið og það er mikil eftir sjá af gamla timburhúsinu sem stóð við Lækjatorg þar sem svarta ferlíkið stendur nú. Það hlýtur að vera hægt að fá fallegri málningu á það hús.

Þótt Sigmundur Davíð hafi einhverntíma átt heimili í Reykjavík á hann það ekki lengur.

En eins og allir vita býr hann einhvar staðar á norð austurlandi á ónýtu eyðibýli því er ómögulegt að skilja hvað honum kemur þetta við.

Hann vill kanski að skúrarnir sem Sambandið átti á þessu svæði verði endurbyggðir.

En það er auðvitað fyrir löngu búið eyðileggja alla heildarmynd við Tryggvagötuna þar sem allt er fullt af háreistum rjómtertuhúsum fyrir, svo ekki er verið að eyðileggja eldri byggð með þessum hugmyndum.

En ég er sammála forsætisráðherranum um að mikilvægt sé að hlúa eins og hægt er að gömlu byggðinni og að gömlu húsunum í miðborginni.

Ég er líka ánægður með að varveita eigi gamla hafnargarðinn og vona að hann verði ekki hafður í felum í framtíðinni.

• En það er ansi merkileg afskiptasemi íbúa á austanverðu norðurlandi um skipulagsmál í Reykjavík, nú í seinni tíð. Þeir virðast bara vilja ráða flestu um skipulagsmál í borginni.    

 

Ósammála sýn forsætisráðherra

Ríkisstjórnin fylgir stefnu ESB í öllum helstu málum

• Öfugt við það sem vinstri stjórnin gerði.
  *
• Þetta er ansi kostuleg staða hjá stjórnmálamönnum, þó einkum hjá ríkisstjórn útgerðarinnar á Íslandi.
  *
• Framsóknarmönnum þótti hentugt að skipta um kúrs í afstöðu sinni gagnvart ESB skömmu eftir að Sigmundur Davíð var kosinn formaður.

Það var greinilega talið vænlegt fyrir flokkinn í atkvæðastríðinu og sama má segja um Sjálfstæðisflokkinn.

En eftir að útgerðin keypti þrotabú Moggans snéri sá flokkur stefnunni um 180°. Ráðinn var hlýðinn ritstjóri sem reyndar tók kúrsinn á innri forstofu ESB á sinni tíð sem ráðherra og Ísland gerðist aðili að EES.

Núverandi utanríkisráðherra tók hlutverk sitt alvarlega og gerðist helsti andstæðingur ESB á Alþingi sem óbreyttur þingmaður.

Síðan þegar núverandi ríkisstjórn er mynduð hlýtur hann hnossið og gerist ráðherra utanríkismála. Hann hefur tilkynnt ESB, að núverandi ríkisstjórn sé andstæð aðild Íslands að ESB.

Samt sem áður fylgir þessi ríkisstjórn stefnu í ESB í öllum stærri málum. Öfugt við það sem fyrri ríkisstjórn gerir. Nú er auðvitað svo komið að erlendir aðilar geta ekki tekið mark á þessari ríkisstjórn.

Eigandi stjórnarinnar hefur nú bankað í borðið og krefst breytinga á utanríkisstefnu ríkisstjórnarinnar. Þar sem hún sinnir ekki hagsmunum gamla LÍÚ nógu vel. Það eru m.ö.o. komnir brestir í sambúðina.

 

„Einhver einn maður á ekki að ráða þessu“

Jón Gunnarsson, formaður atvinnuveganefndar Alþingis, er ósammála utanríkisráðherra um að viðskiptaþvingunum gagnvart Rússum skuli framhaldið. Svo miklir hagsmunir séu í húfi að einn maður geti ekki tekið slíka ákvörðun. Hann vill að ríkisstjórnin taki málið til…

RUV.IS

 

Skiptir ekki um skoðun

menn finna sér ýmislegt til dundurs

ætli ,,mánsari" verði þá orðið um mánudagsmanninn. Þ.e.a.s. þann sem þarf mánudaginn a.m.k. til að jafna sig eftir helgarnar.

 

Fössari orð ársins 2015

Fössari er orð ársins að mati lesenda RÚV.is. Greint var frá þessu þegar Menningarviðurkenningar RÚV voru afhentar í Útvarpshúsinu í dag. Í fyrsta skipti var kosið um orð ársins en einnig var hægt að velja orðin deilihagkerfi, lundabúð, grænkeri…

RUV.IS

 

„Fössari“ orð síðasta árs

Er þetta tillaga að nýrri opinberri ríkisstofnun

• Getur verið að slíkar hugmyndir séu í gangi nú í viðræðunum um nýja búfjársamninga?  

En Landsamband sauðfjárbænda segir að mikil sóknarfæri séu í útflutningi á lambakjöti.  Væntanlega reikna þessir bændur með því að skattgreiðendur niðurgreiði slíka kjötframleiðslu.

En fram kemur í greiningu markaðsráðgjafar fyrirtækinu Kom, að markaðsmöguleikar séu miklir.

Einnig séu tækifæri í betri nýtingu á lambakjöti með sjálfbærni að leiðarljósi.

Fyrirtækið leggur til að stofnuð verði Markaðsstofa sauðfjárafurða er héldi utan um markaðsstarf sauðfjárbænda.

Vert er að skoða álit Ólafar Arnalds  á beitarskilyrðum sauðfjár á Íslandi sem fjölmiðlar hafa nýverið birt frétt um og þar segir m.a.:

„Víða fer beit fram á landi í viðunandi og jafnvel ágætu ástandi; á frjósömum vistkerfum sem henta vel til sauðfjárbeitar.
En á stórum svæðum er ástand auðlinda meðal þess versta sem þekkist á jörðinni, auðnir og rofsvæði. Það er mikilvægt að nýting slíkra svæða til beitar verði hætt.

Einnig er mikilvægt að hætta beit og byggja upp vistkerfi í nágrenni mikilvirkustu eldstöðva landsins. Verst förnu beitarsvæðin er jafnframt að finna á hinu eldvirka belti.

Vistspor kjötframleiðslu á þessum svæðum er með því stærsta sem þekkist í matvælaframleiðslu í heiminum öllum. En á þeim gengur minnihluti fjárstofns landsmanna“.

Það getur tæplega verið vistvæn og eða sjálfbær framleiðsla á lambakjöti ef fénu er beitt á örfoka land eins og nú er gert. 

Þótt bændur eigi tiltekinn eignarrétt á landi á þjóðin landið allt sem slíkt.  Það er ekki sama hvernig farið er með þau auðævi þjóðarinnar og síðan er það auðvitað spurningin um greiðslu til þjóðarinnar fyrir fénýtingu á gæðum landsins.

• Það kemur auðvitað ekki þjóðinni ekkert við þótt þessi samtök bænda stofni með sér markaðsskrifstofu enda er það ekki þjóðarinnar að standa undir kosnaði af slíku.
•  
• Það er heldur ekki verkefni þjóðarinnar að greiða með kjötframleiðslu til útflutnings. Það getur ekki talist vera félagsleg aðgerð að niðurgreiða kjöt fyrir útlendinga

Búfjársamningar og sjálfbær landnýting - Vísir

 

Mikil sóknarfæri fyrir lambakjötið

Við fögnum þessari innborgun

• Inn á skuld Sjálfstæðisflokksins við þjóðina

Þegar vinstri stjórnin tók við þá var Seðlabankinn gjaldþrota. Greitt var af þeirri skuld í dag hátt i fimmtíu miljarðar króna. Það er gott, en það er rétt að muna hver á þessa skuld; hana á Sjálfstæðisflokkurinn.

Icesave er lítið mál í þessum samanburði - enda er þrotabú Landsbankans búið að borga það eins og samið var um á miðju ári 2009.
Svavar Gestsson.

Skuldastaða ríkissjóðs batnar

Ríkissjóður greiddi í árslok 2015 49,9 milljarða króna inn á skuldabréf Seðlabanka Íslands.

Er um að ræða eina stærstu einstöku afborgun af skuldum ríkissjóðs til þessa. Þetta kemur fram á vef fjármálaráðuneytisins.

MBL.IS

 

Skuldastaða ríkissjóðs batnar

Svipað orðalag og þegar hershöfðingjar eru taka völdin í sínu heimalandi

• Sú túlkun Ólafs Ragnars að forsetinn sé sérstakur fulltrúi og umboðsmaður þjóðarinnar hefur tvímælalaust aflað honum kjörfylgis segir Björg Thorarensen prófessor við Háskóla Íslands.
  Hún segir hann hafa skýrt þetta út mjög nákvæmlega eftir sjónarmiðum sem… RUV.IS
  *
• Svona orðalag hafa margir einræðisherrar notað í gegnum tíðina þegar þeir telja sig geta tekið völd af lýðræðislega kjörnum stjórnvöldum í þágu þjóðar sinnar.
  *
• En slíkir aðilar hafa jafnan haft stuðning af her í eigin landi. Því er ekki til að dreifa á Íslandi og þess vegna er þetta furðulegt og kanski einstætt.
  

Nægir að nefna Frankó og síðan einsflokkakerfið sem var t.d. í Rússlandi, þá má nefna norður Kóreu sem dæmi.

Þar eru einnig trúarbrögðin sveigð að vilja einræðisherrans en í Rússlandi voru þau bönnuð.

Ég er ekki að segja að okkar maður líkist þessum aðilum það er af og frá.

En þetta er auðvitað algjörlega fráleit skýring forsetans á eigin háttarlagi.

Síðan eru menn að guma af þroskuðu lýðræði og þingræði á Íslandi .

Þá er það auðvitað alvarlegur lasleiki á lýðveldinu Ísland að einhver einn aðili þó hann  sé forseti komist upp með svona valdbeitingu.

Það hlýtur að vera vegna þekkingarleysi alþingismanna og ráðherra. Það er a.m.k. eitthvað að.

Mér dettur í hug hvort þetta hafi ekki verið brot á stjórnarskránni.

Auðvitað nauðsynlegt að breyta stjórnarskránni og eða kæra málið til Landsdóms til að fá úrskurð.

Það á ekki að vera í valdi forsetans að taka sér það vald sem hann hefur komist upp með, án þess að það sé skoðað af fræðimönnum í lögfræði hvort kenningar forsetans standist. Landsdómur er líklega eðlilegur aðili til að fjalla um slík mál.

• Hið eðlilega í þessu máli er að hægt sé að vísa málum til þjóðarinnar án milligöngu forsetans. Það yrði þá gert eftir ákveðnum leikreglum lýðveldisins.
  *
• Þar kæmi til greina að ákveðinn fjöldi kjósenda gæti gert um það kröfur en einnig að minnihluti þingmanna getir farið fram á slíkt með rökstuddum hætti.

Það er algjörlega fráleitt að forseti lýðveldisins eigi að skilgreina völd sín sjálfur og vinnulag.

Það á stjórnarskrá að gera skilmerkilega og nákvæmlega. Það verður að vera hægt að koma í veg fyrir svona gerræði í framtíð Íslands.

 

Forseti skilgreini völd sín á hóflegri hátt

Sú túlkun Ólafs Ragnars að forsetinn sé sérstakur fulltrúi og umboðsmaður þjóðarinnar hefur tvímælalaust aflað honum kjörfylgis segir Björg Thorarensen prófessor við Háskóla Íslands. Hún segir hann hafa skýrt þetta út mjög nákvæmlega eftir sjónarmiðum sem…

RUV.IS

 

Sömu kröfur gerðar frá 1952

Nýr kröftugur predikari þjóðkirkjunnar

• Kominn er til starfa hjá þjóðkirkunni prestur sem segir það sem honum býr í brjósti og það framan í heiminn.
  *
• Hann bendir á, að hin gömlu íslensku gildi þar sem einhver yfirstétt hikar ekki við að ræna þjóðina, sauðsvartan almenning sem áfram skal halda í álögum. 
  *
• Þessari yfirstétt er síðan hlíft á meðan lögreglan eltist við menn sem hnupla sér brauði til að seðja sárasta hungrið. Löggan er með þyrlur og tugi lögreglumanna. Sjónvarpsstöðvar standa á öndinni og segja bra bra.

 

Minnir mig óneitanlega á Hróa hött sem er persóna úr enskum þjóðsögum frá miðöldum.
Sögur frá Skírisskógi  í Nottinghamshire í Englandi.

Hann var sagður  mikil hetja sem berst gegn óréttlæti og harðstjórn og er þekktur fyrir að stela frá þeim ríku til að gefa þeim fátæku.

Hrói höttur er því orðinn eins konar staðalímynd manneskju sem er tilbúin til að fórna sér gegn óbil-gjörnum yfirvöldum´. Í sögunum er  fógetinn í Nottingham mikill harðstjóri sem misnotar stöðu sína til að bæta eigin hag t.d. með ólögmætum eignaupptökum á landi, ofursköttum og ofsóknum á hendur hinum fátæku.

Hér á Íslandi virðast lög landsins alltaf hlífa þeim sem síst skyldi. Rétt eins og yfirstéttinni var hlíft í þessu nágrannaríki okkar.

„Þeir sem ræna „óveru­leg­um fjár­hæðum“, eins og það er orðað, úr banka með trefla fyr­ir and­lit­inu eru elt­ir uppi af þyrl­um Land­helg­is­gæsl­unn­ar, á meðan þeir sem ræna banka inn að skinni og rúm­lega það inn­an frá kaupa sér fjöl­miðlaveldi fyr­ir ágóðann til að reka áróður fyr­ir hags­mun­um sín­um.

Þetta er meðal þess sem kom fram í ný­ár­spré­dik­un sr. Davíðs Þórs Jóns­son­ar, héraðsprests í Aust­ur­lands­pró­fasts­dæmi“.

Þessi lýsing passar alveg við þá tilfinningu sem almenningur hefur upplifað hér á Íslandi síðustu áratugina. 

Spilling er það, sem náði hámarki árið 2008 og síðan hrundi spilaborgin. Menn sem létu sem stóreignamenn keyptu stjórnmálaflokkanna sem voru við völd til að hygla sér og sínum.

Nú horfir almenningur á samskonar þróun gerjast í landinu og varð fram að hruni. Spillingin er farin að láta kræla á sér á ný. Hverskyns fyrirtæki og hagsmunaöfl stjórna landinu í dag.

Fyrir dómstólum sést að afbrota aðilum er hlíft, lögin virðast vera þeim í hag. Hvítflibbamenn á Íslandi fleyta rjóman af verðmætum þjóðarinnar og fénýta hann.

Áfram segir Davíð Þór:

„Hræsni og skin­helgi vaða uppi. Varað er við hryðju­verk­um á meðan við stönd­um aðgerðarlaus álengd­ar og horf­um upp á menn, kon­ur og börn, sem eru að flýja þessa ná­kvæm­lega sömu hryðju­verka­menn, fólk frá lönd­um þar sem þeir eru raun­veru­lega að ganga ber­serks­gang, drukkna í brim­róti við Grikk­lands­strend­ur.

Jafn­vel heyr­ist full­yrt að við eig­um ekki að veita svelt­andi og frjó­s­andi fólki mat og húsa­skjól af því að við get­um ekki líka veitt því fyrsta flokks sál­fræðiþjónustu“.

• Takk fyrir góð orð Davíð Þór, takk fyrir að nota predikunarstólinn til að segja sannleikann eins og hann birtist í nútímanum.

Hér má lesa pré­dik­un­ina í heild sinni.

Davíð Þór: „Við höfum brugðist“

Þjóðaratkvæðagreiðsla

• Ef þetta er rétt fullyrðing hjá forstjóra Haga er full ástæða til þess að þjóðin fái að taka afstöðu til slíks samnings í þjóðaratkvæðagreiðslu.

Það er auðvitað þjóðin sem stendur uppi með slíkan samning með hækkuðum sköttum og væntanlega einnig í hækkuðu vöruverði.

Þá er reynsla almennings sú, að þeir stjórnmálaflokkar sem nú mynda ríkisstjórn hafa oft áður gert slíka samninga við bændur á kostnað skattgreiðenda og neytenda í landinu.

Þeir virðast gjarnan hafa verið gerðir á laun í bakherbergjum, síðan nauðgað í gegnum Alþingi.

Einnig virðist staðan vera sú að fjölmörgum afurðarstöðum er beinlínis haldið uppi fyrir skattfé almennings. Slíkt er auðvitað fullkomlega óeðlilegt að byggðarstyrkjum til bænda og rekstrarvanda samkeppnisfyrirtækja sé blandað saman.

Það getur verið eðlilegt að taka upp byggðarstyrki fyrir ákveðinn hluta launafólks, eftirlaunafólks, öryrkja og bændur sem búa víðsfjarri stærri þéttbýliskjörnum.

Það yrði þá að vera viðurkennt að sé félagsleg aðgerð þar sem farið er eftir fyrirfram ákveðnum reglum um félagslega aðstoð við fólk en ekki fyrirtæki.

M.ö.o. félagslegir byggðastyrkir er færi þá í gegnum Tryggingastofnun eins og aðrir félagslegir styrkir.

Á við þrefalt Icesave

Afrekið staðfestist svo sannarlega

• Það er auðvelt að fallast á það, að meðferð Ólafs Ragnars á Icesave málinu hafi verið hans stærsta kosninga afrek.

Þ.e.a.s. hann hafnar lögum Alþingis um bætta samninga og um leið minni ábyrgð þjóðarinnar á skuldum bankans.

Þetta gerir hann eftir að Alþingi hafði þegar samþykkt lög um samninga sem þegar voru í fullu gildi og hann hafði undirritað sem forseti.

• Þá þegar voru íslendingar að greiða þessa skuld með eignum þrotabús Landsbankans hf og nú er hún að fullu greidd. Þannig að allar forgangskröfur voru greiddar. 

Hans gjörningur hafði ekkert gildi og það vissi hann þegar hann stóð að þessu leikriti. Þjóðin tapaði miklu fé. En farsinn tryggði honum forsetaembættið. 

• Rétt er að muna það, að Bjarni Benediktsson flutti frumvarp á Alþingi þar sem lagt var til að Alþingi samþykkti samning sem ríkisstjórn Geirs Haarde bar ábyrð á.
  *
• Alþingi hunsaði þá samninga.
  *
• Líklega stóð það í mörgum þingmanninum.

 

Það var samningsgerð sem vinur Geirs, Baldur Guðlaugsson ráðneytisstjóri leiddi. Er gerði ráð fyrir mjög erfiðum skilyrðum og að þjóðin myndi ábyrgjast skuldir bankans.

Heiðarlegt er að geta þess, að samningastaðan var mjög erfið í fyrstu þegar Baldursnefndin og Svavars nefndin störfuðu.

 

Ég er eindregið á þeirri skoðun, að allir samningamenn og flestir stjórnmálamenn sem komu að þessu máli hafi gert sitt besta miðað við aðstæður á hverjum tíma.

Það var í raun unnið afrek, en afrek forsetans var þó ekki í þágu þjóðarinnar að mínu mati. 

Icesave-málið stærsta afrek Ólafs